Alle inzendingen over hevig begeren

Hevig begeren fluwelen uur van zwijgen. Akkoord van levenden die rusten tot verrijzen. Uit: Kristallijn p.26…

ze vielen niet uit haar behaatje maar ook niet uit de toon mooi gestalte in haar iele smalte ze priemden als dolken in mijn meewarige ogen stuiptrekkend beroerde ik haar ze stal de show met haar ogen omlijst met haar lange blonde haren landerig draaiden we om elkaar heen zo dichtbij elkaar op weg in liefdes hevigheden…

is mijn lichaam, ik voel me schuldig door mijn verlangen naar de zoon die de vader doet verdwijnen, mijn zoon blijkt alles waar ik naar hunker, mijn zoon is met zijn mooie, lieve lijf zo kwetsbaar, hij is zo begeerlijk, maar hoe zacht en begeerlijk ben ik dan, als vrouw, als zijn moeder, als minnares?…

Elke dag een verloren dag Als 'k jou niet heb gezien Steeds opnieuw Dat verlangen naar Elke avond echt dat gemis Als 'k jou niet kan voelen Steeds opnieuw Hevig zuchten naar Elke nacht weer kom jij voorbij Helaas slechts in mijn droom Steeds opnieuw Blijf ik begeren…

Met een buik vol lachende tranen is de clown weer eenzaam in zijn droom bevrijd van de schmink van zijn ziel en is het circus het kerkhof waar zijn publiek hem in de stilte weer de aandacht geeft en laat lachen zoals hij droomt…

en mijn verlangen naar jouw geborgenheid is een verlangen in alle hevigheid... m'n verlangen naar genegenheid, is 'n verlangen naar jouw aanwezigheid... mijn verlangen naar jouw schoonheid is 'n verlangen van begerigheid... en dit gevoel van afhankelijkheid een aanslag op m'n zelfstandigheid...…

En ik gaf eraan toe, of was ik begerig Begerig naar meer, ….wat ik nooit meer kreeg.…

hoe kom ik ertoe je zo charmant te modelleren hoe kom ik ertoe je in alle lichtheid voor dag en dauw te zien flaneren zonder dat je het weet ontsteekt die tred dat luchtig kleed in mij die vlam die lust je te begeren kan al dat groot begeren eens gekust eensklaps ook geblust…

Alvorens de lente bloeit bloesemt al mijn hart knoppen zwellen vreugdevol nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw…

Ik droomde vannacht van jou Verdomd het was levensecht Opeens lag je naast mij in bed Hoe kwam jij daar nu terecht Je nam me gelijk in je armen Alsof je mij nog dagelijks zag En kuste mijn lippen zo zwoel Ik werd bedolven onder je lach Handen begonnen te strelen Jouw lichaam tegen mij aan Verslavend versmolten begeerlijk Ik dacht….. laat…

hongerig hang jij aan mijn lippen speels wandelen nieuwsgierige vingers over mijn warmte ondeugende ogen ontmoeten de mijne ze beoefenen geduld met grote passie wachtend tot 't moment daar is, en het feestmaal kan beginnen…

Hevig verlangen naar iets voor jullie beide eens mens dat welkom is een kind aan jullie zijde Allang gehoopt iets wonderlijks, zo klein zo uitzonderlijk, zo fijn zo speciaal, wat zullen jullie gelukkig zijn Samen liefde voor de kleine samen leven met het kind samen er voor zijn samen als het problemen ondervindt Het is meer dan welkom…

Heeft z'op golven Van innige liefde Hevig gedeind Of is het pijn van een Leven niet te Leven, daar de wereld Zich om leegte bekommert?…

Schone schijn Het is heerlijk om begeerlijk te zijn het is begeerlijk om heerlijk te zijn het is vooral eerlijk om eerlijk te zijn…

Als woorden konden beschrijven wat ik voor je voel schreef ik ze op papier Als woorden duidelijk konden maken wat ik bedoel zat ik nu niet hier, Dan was ik nu bij jou om je te zeggen hoeveel ik van je hou, Maar dat durf ik nog steeds niet en dat, doet me veel verdriet Op papier durf ik alles wel te zeggen heel mijn gevoel open te leggen…

haar lichaam te begeren vertroebelde zijn zicht hij zag haar ronde vormen zelfs met zijn ogen dicht kon zich niet concentreren verloor daardoor zijn baan en ook zijn vrouw (zijn vierde) is er vandoor gegaan uiteindelijk na maanden kreeg hij haar in ’t vizier en warmde haar wat hitsig op beloofde haar plezier zij heeft hem afgelopen nacht…

mooi je was Hoe gracieus je bewegingen Hoe zacht je gezicht en Hoe bekoorlijk je vormen Nog nooit gedacht Dacht ik op dat moment terwijl dat Eigenlijk niet kon of mocht Maar wie houdt dat soort dingen tegen -ze zijn immers van mij- Hoe het zou zijn om je heel Dichtbij me te hebben Hoe ik je overal zou strelen Hoe ik je zou kunnen begeren…

parels op jouw huid dansend in het schemerlicht ogen begeerlijk…

Je keek hongerig en ik voedde jou blikte Je leek dorstig en bleek ik schonk je drank Je scheen begerig en ik ging met jou naar bed Geen enkel ogenblik kwam het in mij op dat je begerig was naar inzicht dat je dorstte naar genegenheid dat je hongerde naar begrip…

zo voor het oog is alles wel voorbij je bent in as verdwenen schijnbaar is de rust nu neergedaald maar er zijn slechts dagen voor geschoven wat eraan voorafging is indringend nog aanwezig laat zich zien wanneer het wil in alle hevigheid…

stevige donderbui ontlaadt zich boven het land beneden stortregen, rukwinden en donderslagen laten ons trillen en rillen terwijl kinderen buiten vreugdevol in de regen springen en gillen na tien minuten donderend geweld is het ergste leed geleden druppelen wolken, nog slechts begeleid door bescheiden gegrom op de camping hoort men daarentegen hevig…

en zing mee uit volle borst Hèt leven smaakt altijd naar meer Hèt leven smaakt altijd naar meer Hèt leven smaakt altijd naar meer dat begeren nooit verleren dat begeren nooit verleren dat begeren nooit verleren Dat is mooi een stoere man een mooie vrouw oerlelijk of aartsdom een echte man een echte vrouw wie zingt er mee…

ze kruisen smakken pakken snakken snuiven drinken legen al hun zakken hun hoop nu een ware lief te snippen voor één nacht het leven eeuwig te maken coloriet in hevig ritme aangezwengeld lijf leden vereend geesten onbetengeld bronstig dansend naar vreugd'loos ontwaken…

dit was een dag van groot begeren die verzoop in ononderbroken regen zelfs de wind kon er zich niet tegen weren…

Jij bent begeerlijk, een ijskast die kiert en dampt -- Het vuur lekt eruit.…

Een woeste windvlaag zo onverwacht, zo hevig weg is het sprietje…

Een hevig hater. Een minnaar mild. Die nu of later De Dood toch stilt.…

Als een dromend kind verlang ik soms zo hevig naar mijn vaders hand.…

heupen die op hoge hakken in de knieën beven lichtvoetig zweven ranke benen slanke tenen in een ludiek moment door je spel geveld weef ik om je frêle leest een stil begeren statig schrijden bevallig glijden hopeloos aan je voet bezwijken.…

Mijn handen Raken de sfeer Van jouw lijf Mijn ogen Kijken in Kraters van Stil verlangen Trechter voor Liefdessap die Wordt vooraf Gegaan door een Begerig estuarium Van zin 'k Zou je willen Kennen. Graag weten Door liefde bevangen Door haren kroelen Hoe jij en ik elkaar Als m/v voelen...…