Alle inzendingen van Adriaan

Door de juli-storm van gisteren, de zwaarste sinds 2001, kwam ik op dit versje. Wanneer het windkracht 0 is nou dan voel je echt geen zucht De schoorsteenrook gaat recht omhoog in een strakblauwe lucht Bij windkracht 1 dan geeft de rook toch al de richting aan En 2 dat is de kracht waarbij de blaren ritselen gaan Bij 3 gaan er zo hier een…

Versvorm e-Rondeel Bouts-rimé op ~Vast en zeker~ Ik stop er nog niet mee, dat is wel zeker: Met minnen ben ik nog niet uitgeteld. Wel minder dan konijntjes in het veld want daarmee is het wel heel bar gesteld en op de duur maakt veel te veel je bleker of krijg je breuken, al dan niet bekneld of geestverzwakking als een stille wreker;…

Versvorm: e-Rondeel Maar één ding dat staat vast, ik weet het zeker: Ooit komt de dag dat ik ben uitgeteld. ’t Gezicht vervaagt tot een wat wazig veld met horen is het ook al droef gesteld de huid verschilfert en wordt steeds iets bleker ‘t geheugen raakt zo nu en dan bekneld en maagzuur komt op afroep als een wreker na ’t nuttigen van…

Wanneer ik je in Braille doe dan zucht je telkens weer ~Toe, lees de eindstroof nog een keer Je weet wel waar en hoe~…

Versvorm: Rondel-Prime ’t schermutselt regelmatig in mijn brein en dat voelt zwaar en helemaal niet juist daar boven moet het kalm en vredig zijn niet hard, gelijk een strak gebalde vuist Het knarst daar veel te vaak, alsof een trein bruut afgeremd wordt door een reuzen knuist ’t schermutselt regelmatig in mijn brein en dat voelt zwaar…

De reactie van Gabriëla onder mijn sonnetje ~In plaats van, slot~ prikkelde mijn fantasie zodanig, dat ik er dit versje aan overhield. En dat is potjandorie nou mijn allergrootste makke Pas na een fles jenever kan ik suffe versjes bakken En als er een sonnetje wat romantisch dient te zijn Dan nuttig ik al rijmende een fles of zes aan wijn…

Het rondhout wordt ontdaan van alle kwasten Zo nodig wordt het spint ook weggezaagd Dit ter voorkoming dat de prille maagd Zich zou vertillen aan te loden lasten Waardoor zij schier onnodig wordt geplaagd Vanwege takken met hun ruwe basten Of twijgen die haar beurtelings betasten Wat op de lange duur toch zeer mishaagt Maar knapen wel een…

De reactie van Kerima onder mijn sonnetje ~In plaats van, vervolg~ noopte mij tot het schrijven van dit versje. ~Maar tante wat u hier vertelt, is dat nu echt wel waar; per week toch wel een keer of zes, dat kreeg u voorelkaar? De melkboer en de kruidenier, de bakker, groenteman, en dat dag in dag uit, nou zeg, u kon er wel wat van. Hoe…

De reactie van Kerima onder mijn versje ~In plaats van~ bracht mij tot dit sonnetje En Annemieke ik vertel het jou in groot vertrouwen. Geen man te hebben was in vroeger tijden geen malheur, want elke dag kwam er toch wel een kerel aan de deur waarmee je als ze wilden, iets romantisch op kon bouwen. Bijvoorbeeld Piet de kruidenier -een…

Tante Leentje van der Krieke bleef haar leven ongetrouwd en haar nichtje Annemieke vroeg: ~Heeft u dat nooit berouwd zo te leven in uw eentje zonder man over de vloer?~ ~Ben je mal~ zei tante Leentje, waarop ze haar nicht bezwoer: ~Mijn kachel rookt, de goudvis drinkt en Hector blaft me af en stinkt en Kareltje mijn ouwe kat gaat bijna…

Die poes van ons, zij is een heel lief dier, alleen die vlooien zijn een ware vloek; dat krabben vind ik altijd zo’n gemier, ’t gebied ligt veelal in de onderbroek. Ik had er onlangs wel een stuk of vier; nee ik verkoop hier echt geen lariekoek. Al is die poes van ons een heel lief dier, die kattenvlooien blijven wel een vloek. Het is…

Bouts-rimés op ~Het universum is verzot op vorm~ van Ton Gelijk het universum ben ik dol op vaste vorm. Het is een feit dat ik niet wil bestrijden; ik kan mezelf er moeilijk van bevrijden en schrijf ik een gedichtje dan houd ik hem aan als norm. Het zit gebakken in mijn brein, dat constant wil bewijzen -met windkracht negen, dat is storm…

Het is nu wetenschappelijk bewezen dat het verkeren in de zonneschijn -schier onbedekt dus bijna uit de kleren- de oorzaak van wat kankers blijkt te zijn. Het lijkt of van de zon niets valt te vrezen, haar stralen voelen aan als warm satijn, toch sluipen ongemerkt gebakken peren geniepig in je lijf, wat later pijn. Doch moet en zal de zon…

Een hersendokter toonde onlangs aan dat als je maar heel vaak gedichten schrijft -op onversneden rijm wel te verstaan- de geest, zelfs hoogbejaard, goed werken blijft. De versvorm schijnt er weinig toe te doen. Het werkt al bij het simpele kwatrijn, Ottava, Retourné of een Sermoen, dan wel een Ode, Balladette of Sixtijn. Er is één voorkeur…

Ik was voor de TV niet weg te slaan Dat kwam niet door de zadels of de wielen Laat staan door sturen spaken of ventielen En ook de renners trokken mij niet aan Maar wat me boeide en dat zeer geducht Was ~Neêrlands Groene Hart~, in vogelvlucht…

Naar aanleiding van de vraag van Gabriëla onder mijn versje ~Zadelpijn~ hoe heren dat nu doen met hun plasser bij het fietsen, doe ik hier een poging een redelijk antwoord op haar vraag te geven. Al is het onderwerp wat delicaat Ik zal het heel voorzichtig attaqueren En hoop dat je er toch nog van mag leren Hoe ’t op de fiets met die organen…

Als ik zo’n stukje Tour zie op TV Denk ik altijd ~Goddank, ik doe niet mee Die smalle zadels en ook altijd heet Dat schrijnt toch aan je reet met al dat zweet~ Ik snap niet dat die kerels zoiets doen Alleen voor op de meent die slappe zoen…

De pappie van Chantal de Bruin die was gepromoveerd Vandaar heeft ze groep zes op Reine Claude getrakteerd Hij had zich via Andus tot een Doctor gestudeerd Met voor zijn naam Dr., hetgeen betekent ~Zeer Geleerd~ Ons zoontje Klaas die met Chantal het klasje frequenteert Bleek door het promoveren mateloos geïmponeerd Hij liet me botweg weten…

Ik zit hier op ons tuinterras de laptop op mijn schoot, het bovenlichaam bloot en zie hoe langzaam het gewas verdroogt naar ~bijna dood~. Maar als de zon verdwenen is (exact drie over tien) kunt u me sproeiend zien -daarop is absoluut geen mis- op struik en balsemien. U vraagt nu: ~En die laptop dan die heeft toch niets van doen met…

De bijen overleven het haast niet ook vogels steken straks massaal de moord, dat is vanwege ~imidacolprid~ een landbouwgif dat de natuur verstoort. Als u het onkruid spuit in plaats van wiedt in tuin, gazon of zomaar in de poort dan werkt u vast met ~imidacolprid~ de vuiligheid die al wat vliegt vermoordt. Voor luizen in de roos het zelfde…

~Goddank dat jullie er nu zijn, ik weet niet waar ik moet beginnen, rond acht komt de visite binnen. Dan wordt er toch van mij verwacht dat alles in de puntjes is, met koffie cake een glaasje fris. Sigaar en neut moet er ook staan dat zei die nog vlak voor het gaan.~ ~Maar Ma, Pa is al acht jaar weg, dat ben je toch nog niet vergeten?~ ~…

Wel beste Joep ik zal het je vertellen hoe ik aan al die rijmelonzin kom. Het stelt heel weinig voor ’t is kuit noch hom en heeft echt niets van doen met grijze cellen. In ga op mijn PC-tje zitten knoeien al hopend op een redelijk idee. ’t Zit meestal tegen, maar soms even mee en dan zie ‘k op het scherm wat zinnen groeien. Er valt geen…

Ze lagen minnekozend op het Groetse strand Hij was verliefd op haar tot over beide oren En zo te zien kon hij haar mateloos bekoren Door ‘t strelen van haar huid met anti-zonnebrand En met een rugschelp door een inktvis ooit verloren Schreef hij als blijk van liefde uit de losse hand Een hart met pijl en ~I Love You~ in ’t warme zand Terwijl…

Weet je wat ik lekker vind: Zitten op ons tuinterras met wat zon en uit de wind, in mijn hand een heel groot glas vol met goudgeel schuimend bier. Als het glas dan onverwacht koel een frisse druppel morst op mijn rood verbrande borst denk ik: ~Wat geniet ik hier.~…

De haargroei van een man geeft wel te denken Bij zijn geboorte is ie meestal glad Da’s makkelijk voor in het babybad De kraamhulp kan hem zo geen haartje krenken Maar na een tijdje groeit er toch wel wat Op ’t schedeldak en brauwen om te wenken De oksels gaan rond dertien schaduw schenken Tot slot de baard dan heb je ’t wel gehad Na jaren…

De oude kat is dood, het beest hield op met spinnen. Hij was de lieveling van bijna iedereen, had zelfs een deurtje in de deur voor zich alleen, dan kon ie zonder sleutel toch altijd naar binnen. De oude kat is dood, de spil van het gezin heeft ons na eenentwintig jaar voorgoed verlaten. Het kattenluik, daardoor ontdaan van alle zin biedt slechts…

Versvorm: Ghazel Ik maak met veel genoegen hier gewag van de muziek die ik graag horen mag die licht gesyncopeerd de pan uit swingt u raadt het al, ik heb het over Bach. Zijn fuga’s klinken opgewekt en blij en krullen steeds mijn lippen tot een lach wanneer ik ze ook hoor, ten alle tijd van ’s morgens vroeg tot heel laat op de dag.…

~Zeg jongen even geen gedoe, we gaan naar Opa Hein~ ~Me neus, daar ga ik niet naar toe, die ouwe sjaggerijn~ ~Ach joh, het is nu vaderdag, kom op, we doen het maar En heus het kost je niet je kop, die ene keer per jaar~ ~Ga maar alleen, ik ga niet mee, te lezen valt er niets Al had hij enkel ~De Privé~, dat is tenminste iets En zijn TV die is…

Het feest is op en de visite heen Ik zit wat in mijn lege glas te turen Van mij mag het de nacht zo verder duren In alle stilte, helemaal alleen Want in het tikken van de kleine uren Verwaast de chaos spoedig naar sereen Dat doet mijn geest veel goed in ’t algemeen Je kunt er geen psychiater tegen huren Het licht gaat uit bij onze overburen…

Versvorm: Rondel retourné Waarom zit toch die bocht in een banaan? Ik vraag me af vanwaar dat zo moet zijn, want heus, er kleeft geen enkel voordeel aan, in tegendeel, die ronding maakt haar klein. Spatrecht zou zeer waarschijnlijk beter staan, de rug gesteven in gestrekte lijn; hoe zo dan toch een bocht in de banaan waarvan ik denk: vanwaar…