Het kruis van Juliaan

~Goddank dat jullie er nu zijn,
ik weet niet waar ik moet beginnen,
rond acht komt de visite binnen.
Dan wordt er toch van mij verwacht
dat alles in de puntjes is,
met koffie cake een glaasje fris.
Sigaar en neut moet er ook staan
dat zei die nog vlak voor het gaan.~

~Maar Ma, Pa is al acht jaar weg,
dat ben je toch nog niet vergeten?~
~Welnee, ik ben niet malend zeg,
dat zal ik zeker niet meer weten.
Zijn grijze pak en witte hemd,
de streepjesdas die jullie gaven,
zo zullen we hem gaan begraven.~

~Maar Mamma, Pappa is al acht…~
~Zijn mocassins had ik gedacht,
die zitten lekker en staan fleurig
en bij die zwarte sokken keurig.
Schoon ondergoed is ook gepast
‘t ligt klaar in onze linnenkast.~

~Maar Mamma hoor me nou eens aan.~
~Het Ridderkruis van Juliaan
dat ik hem o zo trots vind staan
moet prijken op zijn linker borst.

Zo zal hij naar de hemel gaan
Mijn vent, mijn minnaar, ja mijn vorst.~

Schrijver: Adriaan van Dam, 29 juni 2015

adrivdamxs4all.nl

Dementie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 64