inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.383):

Beaufort

Door de juli-storm van gisteren, de zwaarste sinds 2001,
kwam ik op dit versje.

Wanneer het windkracht 0 is nou dan voel je echt geen zucht
De schoorsteenrook gaat recht omhoog in een strakblauwe lucht
Bij windkracht 1 dan geeft de rook toch al de richting aan
En 2 dat is de kracht waarbij de blaren ritselen gaan

Bij 3 gaan er zo hier een daar wat twijgen heen en weer
En 4 blaast langs de straten oude kranten op en neer
bij 5 zie je de treurwilg lustig met haar slierten zwaaien
En windkracht 6 laat zelfs de dikke takken mee verdraaien

Bij 7 krommen stammen zich, maar zullen nog niet breken
En waait het 8 dan is het vaak wel met een tak bekeken
Bij 9 vliegen links en rechts wat pannen van de daken
En 10 breekt hier en daar een boom, thuis hoor je binten kraken

Bij 11 gaan als het tegenzit er heel wat bomen aan
En 12 de laatste van de rij die draagt de naam ~ORKAAN~
En als die over ’t land heen raast, dan is ’t niet om te schamen
Wanneer je even tot Hem bidt: ~Toe blijf bij mij Heer, Amen.~


Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=ri8X0jVDips

Schrijver: Adriaan van Dam, 26 juli 2015


Geplaatst in de categorie: lightverse

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 105

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
13 augustus 2015
Waar is de tijd gebleven
dat kinderen in de klas
door rijm en ritme konden leren
hoe 't in de wereld was?

zo'n goed geworteld rijmpje
met een eenvoudige vorm
onthoudt elk kind zijn leven lang
door weer en wind en storm

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)