130 resultaten.
IK SCHRIJF DEEZ' VERZE'
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.031 Ik schrijf deez’ verze’ uit liefde tot de gele
Papieren met de kreuken glad-gestreken.
De inkt vloeit, de pen haakt, harige vezels breken
Af in het split en vlekken vegen vele.
Daarom mijn hand die zo zwaar leit tot hele
Lichte trekjes dresseer ‘k en ’t licht geteken
Oefent de geest tot een licht uitgereken
Van woorde’, ook niet àl te ijl,…
Veel Namen
poëzie
2.0 met 11 stemmen 1.468 Alle nieuwerwetse namen
Van genieën, nieuwe en oude,
Kwamen in die schedel samen.
Iedre grote geest vertrouwde
- Schijnt het - hem zijn diepste gronden
En hij ijlt die te verkonden
Met een mond als duizend monden.
Hoe hij heet? Ik zeg u node
Hoe hij heet. Zijn naam is Mode.…
WANNEER IK DENK AAN U, DIE MIJ BEMINT
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.783 Wanneer ik denk aan u, die mij bemint,
Bloeien bij ’t eerst ontluikende geluid
Mijn schone rijmen naar elkander uit
Tot elk geluid zich wonderlijk verbindt.
Als bloemenstengels bevende op de wind,
Waar ieders bloem zich kronende aan ontsluit,
En ’t jong gelaat kust d’andere als zijn bruid –
Zo kust elk rijm, dat zich aan ’t ritme ontwindt.…
Volk en mensheid
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.426 Knapen met bebloemde helmen
Reizen lachend naar de grenzen,
Sterven zalig voor de leuzen
Die zij van hun ouders leerden.
Dat is oorlog! In hun harten
Openden zich diepe sluizen
En de donkre dammen braken.
Vloeden van gemeenzaam voelen
Overstromen de genoten.
Met een kinderlijk vertrouwen
Scharen zij zich om hun leiders.
Vriend of vreemd…
De Uitredding
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.301 Zult gij niet altijd komen
Als ik u minst verwacht?
Beminde van mijn dromen,
Zon in mijn nacht!
Ik heb mij neergeworpen
In slijk op 't lichtloos pad,
Bloed'ge vampieren slorpen
Zich aan mij zat.
Mijn mond vol bitt're vruchten,
Mijn hart leeg als een hel,
De lucht zwaar van de zuchten
Die 'k niet meer tel.
Tot, zie, een schijn zich…
Nieuwjaarsmorgen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.611 Kom dan, mijn gedachten,
Dromen zonder doel,
Die, van de oorsprong van de tijden,
Oprijst om weer te verglijden
Daar uw donkerten omzwachten
In gedaantenloos gewoel, -
Kom dan: mijn beminnen
Moge opnieuw de nacht ontginnen
Van uw veelgeplaagde poel.…
TOPZIEKE RUPS
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.776 Topzieke rups, in 't stijgen
Van blad tot blad, van steel op stam,
Denkt ge eindlijk te verkrijgen
Het veld van blauw, de witte vlam?
Te hoog! Ge kunt niet keren!
Hangende aan hoogste top,
Geeft ge, in een verdwaasd begeren,
Nog eens u op.…
KRISTAL EN FONTEIN
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.499 Het is zo weinig wat ik heb:
Dit éne leven, dit kristal
Waaruit ik straal en vormen schep
Van ’t wijd heelal.
Dit éne leven, maar het is
Een knooppunt in het wereldweb,
Van waaruit alles anders is
Dan ’t andren was of is of wezen zal.
Ik heb wel altijd dit kristal
Waarin de wereld spiegelt,
En in me is altijd vloed en val
Van golf die wendt…
De gerichte wil
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.827 Wanneer ik stierf en zij die mij beminden
Rondom mijn baar staan en de een d'andre vraagt:
Wat had ge lief in hem: zijn menslijkheid,
Zijn dichterlijke gaaf, zijn trouw aan vrinden,
De zachtheid van een kracht die draagt en schraagt,
Of de onafhanklijkheid van zijn beleid, -
Dan hoop ik dat een zeggen zal:…
ANNA PAVLOVA
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.594 ‘n Enkele lijn is genoeg en ik zag u van teen tot schedel :
’t Verende gaan, de heup, het teruggeworpen lijf.
Vurig en edel waart ge, glimlachende! – en vurig en edel
Zij ’t galopperende vers, dat ik, u huldigend, schrijf.…
De laatste psalm
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.378 Als mij de dromen begeven
En de nacht rept
Over mijn leven,
Als dan de torenklok klept
Uit de verte, zal ik zijn galm
Vertalen in een laatste psalm.
Die zal de heerlijkheid zingen
En het scheiden, -
Het geluk van de aarde, de mensen en alle dingen,
De dank en het heengaan zonder benijden,
Als van een wereld die schoonst is in haar afscheidslicht…
Het kindje lag gewikkeld
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.631 Het kindje lag gewikkeld in de doeken
Op moeders schoot; het was een armlijk kot:
De koe en ezel stonden achter 't schot.
'Wat die drie koningen in 't huisje zoeken?'
Jozef was graag gevlucht in donkre hoeken.
Hij hield zich stil terzij: hij zat voor zot.
Maar noch gevolg noch vorsten toonden spot:
Geschenken biedend knielden zij, die kloeken…
De dood van een jaar
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.039 Jaar, wat zijt ge een vreemd oud-jaar:
Heet dát gaan sterven?
Met bruine kransen in uw haar,
Als een jong man, voor een feestmaal klaar,
Zorg'loos, zie ik u zwerven...
O vreemd oud -jaar!
Hoé gaat gij dood, oud-jaar?
Zult gij gaan zitten op een hoop
Blaren, wel bruin, maar warm van zon,
Midden in het licht en in een doop
Van stralen…
Op de oorlogsgrens
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.283 Duizenden lijken, die de landen mesten,
Tienduizenden die ziek en kreupel zijn,
Veelhonderdduizend die in nood en pijn
Hun dakloos dorp of platgebrande vesten
Verlaten, 't zij beladen met de resten
Van vroegre welvaart, of - nooddruftige trein -
Met enkel 't lijf, rillend van 't koortsvenijn
Waar vuil en honger de aadren mee verpesten, -…
Granada: droomstad
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.777 De straten van Granada waar in 't donker
Gitaren gonzen en van 't lang gefluister
Van minnaars aan de traliën de duister
Nacht warm wordt, - gaan met graden naar 't geflonker
Van 't sterrenbeeld. En op de top wat wonk er
Rode lantaarn van het Alhambra? ruiste er
Wening uit rode muren? of wel, huisde er
Morenkoning nog eens en wat zo klonk…
Ik heb mijn hart ú tot een huis gewijd
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.665 Ik heb mijn hart ú tot een huis gewijd,
En midden in het binnenst heiligdom,
Waar de outerkaars in 't donker gloeit, verbeid
Ik u, mijn lief, mijn zoet sieraad alom!
Ik sloeg mijn ziel dit zoete donker om,
Alleen om ú te ontmoeten, die me altijd
Belooft te komen, in 't geheim, na stom
Eerbiedig beiden ene kleine tijd.
O kom, mijn lief,…
Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.570 Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon.
Alles wat schoon is, is me een vreugd altijd.
Mijn hart is menslijk, maar of 'k lach of lijd,
Mijn lachen en mijn leed zijn beide schoon.
Ik heb de macht dat ik wat schoon is toon
Aan andren, door de taal die ik belijd,
Zodat wie leest bedroefd wordt of verblijd,
Maar zich bedroevend vreugd smaakt…
De boom
poëzie
2.0 met 15 stemmen 1.689 Er was een boom in een vervallen tuin.
De netels wiesen om zijn voet uit puin.
Eerst hier, toen elders was zijn erf bemuurd
Met steen waarlangs zijn krimpend lover schuurt,
Totdat één tak opnieuw de ruimte won,
Zich rekte en uitschoot naar de morgenzon.
Er was weer wind die in zijn blaadren greep
En vreugde in 't ruisen van zijn loversleep…
Stille nacht
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.932 Er zijn zo hoge tonen
en zo lage
Dat mensenoren
Ze niet horen.
Mogelijk wonen
In bos of hage
Vogels voor ons verborgen
Zingende tot in de morgen.…
Wie in de loopgraaf ligt...
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.473 Wie in de loopgraaf ligt, wie hoop op leven
En liefde en lust voor goed heeft opgegeven,
Kan zich niet langer troosten met de droom
Dat door zijn dood hij land en volk zal baten:
Want alle volken, alle staten
Zijn één als golven van een stroom.
Het leed, de vreugd van d'een doorcirklen d'ander,
Bloed, hier gestort, kleurt ginds de spiegling…
De schoonheid
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.849 Schoon ben ik, stervelingen, gelijk een droom van steen.
Mijn boezem, waar zich beurt aan beurt elk schepsel wondde,
houdt alle dichters door een liefde aan mij verbonden
eeuwig gelijk de stof, stom als de stof meteen.
Een onbegrepen Sfinx zetel ik in ’t azuur,
ik paar een sneeuwen hart aan zwaneblanke leden,
het lijnverplaatsende gebaar blijft…
Schuif op naar ‘t graf
poëzie
3.0 met 22 stemmen 1.729 Schuif op naar ‘t graf: uw huis moet leeg.
Een nieuw bewoner staat ervoor.
Hij is nu jong en gij zijt veeg.
Zijn voet volgt in uw spoor.
Benijd hem niets: de tijd is kort.
Een ander volgde alweer zijn stem.
Ge ligt nog nauwlijks of hij stort
U na en wacht op hèm.…
Aan het venster te Ulm
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.036 Ik zat aan 't venster waar de Donau vloot
En op mij aankwam aan mijn rechterhand
En onder mij verdween. De donkre rand
Van den en loofhout die hem schuilplaats bood
Scheidde mijn berg en voorgrond van de schoot
Van 't volle en tintenrijke en golvend land:
Akkers, veld, dorpen met geboomte omplant;
En kim blauwde achter kim, die 'k diep genoot…
Nieuwe reis
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.647 De zilvren eilanden van Denemarken,
In 't zomers-vroege licht waar ik ze zag,
Lagen als perken in de waterparken
Waardoor ik voer bij 't opgaan van de dag.
Geen morgen was ooit lieflijker, ooit reinder.
Een pasgeslepen wereld toonde nog
In land en water en verborgen einder
Haar vreemdheid…
Een koud vermoeden rilt mij door het brein
poëzie
2.0 met 18 stemmen 1.713 Een koud vermoeden rilt mij door het brein:
Ik zie mijzelf en weet thans wie ik ben:
Ik ben Erinring van veel boeken en
Een Macht, waarmee 'k mijzelf en al mijn zijn,
Gedachte en daad, gelijk maak aan de schijn,
Die 'k daarin schoonst vond: - onbewust gewen
Ik me aan dat artiest zijn; - soms zelfs ken
'k Mijn schijn, die groot is, niet van…
Heilige Schriften
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.283 Heilige Schriften zijn die waaraan niemand een sylbe verander,
Godlijk, naar letter en geest -
Goede gedichten zijn zo, zij dan hun bron de Skamander,
Jordaan of Noordzee geweest.
---------------------------------
Skamander - rivier bij Troje…
Aarde
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.717 Als 'k u zo lief niet had, mijn aarde, zou ik
Zo niet begere' u in een droom te vieren,
Maar al uw steden en al uw rivieren,
En bos en berg graag in één beeld beschouw ik.
Als kind al zocht ik u, mijn aarde, en wou ik
U kennen heel, uw hemel met zijn vieren,
Uw oceanen waar uw winden gieren,
Uw blank-zeilende wolk, zwerk zwart en rouwig;
Uw…
Kuddedichters
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.420 Poëzie is geen voer voor een kaste
Maar een dronk voor de vrije mens -
Tot de kudde die vastte en die braste
Zich ophief in dwingend gedrens
En de slechte poëten kwamen
Van wie zij schijn voor wezen namen.…
Klokgetik
poëzie
3.0 met 16 stemmen 1.345 Tik tak, tik tak: kort van pas,
Van seconde tot seconde,
Gaat de tijd, en toch te ras.
Ochtendstonde, ach middagstonde,
Avondstonde en na de dag
Nacht; en wéer een dag; en dagen,
Weken, maanden, jaren jagen
Met hetzelfde stil gewag
Van de slinger en de wijzer,
En wij worden stijver, grijzer
En gaan zachtjes over stag.
Is het zo? O ja. Maar…
Omgekeerde Sint Franciscus
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.081 De heilige Man in zijn pij keek door het raam naar de ganzen,
Lachte: wat snaatren die beesten! kon ik ze maar verstaan!
Zij zeiden: kijk, de heilige Man ging onder de mensen,
Werd lichtvaardig als zij en nam hun manieren aan.…