1464 resultaten.
Een levenslange dag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
375 Wie één gewone dag beleeft
als één heel leven,
beleeft een ontdekkingsreis.
Gewoonten? Vergeet ze maar!
Sleur? Wat is dat nou weer?
Wat is er gewoon aan wakker worden
alsof je opnieuw wordt geboren?
Wat is er normaal aan inslapen
zonder dood te gaan?
Eén gewone dag is een unieke mix
van doodgewone dingetjes,
van gebeurtenissen en ontmoetingen…
Overwinning van de liefde
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
366 We kunnen doen wat we willen,
maar er is geen ontkomen aan.
Aan de werking van de tijd.
Aan het verliezen van bezit.
Aan onhoudbaarheid.
We kunnen begrijpen wat we willen,
maar er is geen ontkomen aan.
Aan het ontstaan van atomen.
Aan de expansie van het heelal.
Aan de oorzaak van ons bestaan.
Ooit zullen we leren loslaten.
De…
Makreel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
424 Hij kijkt me wezenloos aan,
met dode uitgerookte ogen.
Ineens moet ik denken aan het leed,
dat hem door ons werd aangedaan.
De verstikkingen op het dek.
Het gezouten worden en het roken.
Vette vissen zijn erg gezond,
maar vandaag heb ik geen trek.…
Meer dan een Meer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
371 Wanneer meningen me hebben verward.
Wanneer het in mijn kop gaat gisten.
Wanneer ik ben vastgelopen op mijn pad.
Dan wil ik weten wat de wijzen wisten.
Weer verlang ik naar dat stille meer.
Daar ga ik zitten op een houten bankje.
Het water stroomt er als mijn eigen leven.
Onzichtbaar blijft de geheime levensbron.
En toch, wat troebel is…
Niet de hand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
733 Niet de hand die in de aanval gaat
of het hoofd van de denker aldoor steunt
niet de hand waardoor het laatste uurtje slaat
en op welk ritme de dag des oordeels kreunt
niet de hand die zichzelf vergat en sloeg
of aan de mond gezet maakte dat het scheldwoord verder droeg
ook niet de hand die zichzelf heeft breed gemaakt
opdat in duisternis een…
In de waan van de dag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
398 Hoog boven de waan van de dag,
vliegen vogels naar de horizon,
waar geen mensen onrustig jagen.
Diep onder de waan van de dag,
stromen ondergrondse rivieren,
waarin dromen zwemmen naar de zee.
Voorbij de waan van de dag,
dromen zieners over de toekomst.
Kinderen fantaseren met hen mee.
Middenin de waan van de dag,
bestaat de toekomst…
Oliver Sacks
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
738 Jij kon wat veel artsen niet kunnen.
Kijken door de ogen van patiënten.
Jij kon kruipen in hun huid.
Denken wat zij dachten.
Zien wat zij zagen.
Negen jaren lang was je rechteroog blind,
maar je wist dat we met onze ogen kijken,
maar met onze hersenen kunnen zien.
Je beschreef wat je zag.
Je deelde wat je voelde.
In de harten van patiënten…
Lachen en Schreien.
poëzie
3.3 met 3 stemmen
967 Ik wenste dat mij mocht gebeuren,
Nu en voortaan, -
Heel goed te zijn voor hen, die treuren,
Nu en voortaan.
Want als ik blijf behou'en
Gezang en de vreugd daarvan, -
Dan weet ik, dat ik al wie rouwen
Oneindig troosten kan.
Want al mijn zangen in mij
Zijn boodschappers van vreugd:
Zij dragen goede tijdingen,
En hemelse verblijdingen…
Spullen in ons hoofd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
538 Dingen, spullen, kleren,
ongebruikt, toch bewaard.
Help!
Laten we op reis gaan!
Stop wat spullen in je koffertje.
Weinig zul je gaan missen.
Veel zullen we krijgen.
Veel verrassingen.
Een leeg hoofd.…
Fossiele geilheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
877 Oude mannen die 's zomers,
naar korte rokjes kijken,
kwellen zichzelf mateloos.
Oude mannen toch, stop daarmee!
Hou daar volgend jaar mee op!
Geniet 's winters toch liever,
dat is gewoon veel verstandiger,
van een mooie bos met bloemen.
Of, wanneer het weer lente wordt,
van bloesemtakken in de knop.…
Dichters en Vertellers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
550 Mannen die echt verhalen kunnen,
zijn zeldzaam aan het worden.
Vrouwen die anekdoten vertellen,
zijn een zeldzaamheid.
Echte dichters verstaan de kunst,
om de tijd te laten stollen.
Rasvertellers verstaan de kunst,
om de tijd even stil te laten staan.
Ze leren ons glimlachend luisteren.
Ze laten ons fronsend nadenken,
over de wanen van…
Ontdekking van het gewone
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
455 Elke dag ga ik op ontdekkingsreis.
Mijn bad loopt langzaam vol,
ik hoor het geraas van een waterval.
De shampoo douche ik uit mijn haren,
middenin een kletterende regenbui.
Mijn badeenden gaan lekker zwemmen,
als schepen die golven doorklieven.
Druppels glijden traag langs de badrand,
zich verzettend tegen de zwaartekracht.
Mijn bad loopt…
U bent de sigaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
480 Wanneer ik een sigaartje rook,
verander ik zelf in een sigaar.
Voel ik het vuur dat me in vlam zet.
Ben ik de rook waarin ik op zal gaan,
de as die straks alles zal verteren.
Nee mevrouw. Nee meneer.
Sigaren zijn niet goed of slecht.
Een mooie sigaar, dat bent u zelf.
Vuur, rook en as. Dat bent u!
Zo verloopt ook uw eigen leven.
Aandachtig…
In mijn nieuwe pyjama
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
492 Mijn ouderwetse pyjama,
is van superzacht flanel.
Ik wil zo graag naar bed.
Dag wereld, dag, vaarwel.
Ik heb geen benen om op te staan.
Mijn wereld is tot bed verworden.
Oude kippen zijn al lang op stok.
Morgenochtend pas kraait de haan.
Ik rek me sloompjes uit en gaap.
Zal ik nog wat zorgen maken?
Nee! Ik draai me heerlijk om.
En slaap…
Je bent al thuis...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
418 Wanneer ik druk blijf doorvragen,
volgt er nooit een zinvol antwoord.
Wanneer ik alleen maar luister,
wordt de wereld wonderlijk stil.
Alsof een stem, diep van binnen,
woordeloos tot mij spreken wil.
Het is een stem die me laat weten:
Vraag nooit naar de weg naar huis!
Stop met vragen naar het onbekende.
Je was hier al voordat je vertrok…
Onze gevoelige snaren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
491 Wanneer we de klok terugdraaien,
zullen we beseffen dat grote violisten,
klein en veelbelovend zijn begonnen.
Nog mooier is het om erbij te zijn,
wanneer we tijdens het prille begin,
even stil mogen komen luisteren.
Naar het grappige tokkelen.
Naar het allereerste strijken.
Naar het raken van onze eigen snaar.…
STUUR 'M DAN NIET HEEN
poëzie
4.0 met 1 stemmen
913 Als een mens komt met vriend'lijk ooggekijk,
Mond die iets liefs vertelt,
Stuur 'm dan niet been: 'keer morgen weer.'
Want wat één mens een andre liefs bescheer',
Is zonneschijn, die door de wolken welt,
Of een geplukte bloem gelijk.
Als zonneschijn, die door de wolken welt,
Drijft alle liefs voorbij.
Kijk op en zie of weet het niet;
Het…
Ons moedig paard
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
482 Angstig zijn bijna alle paarden.
Willen vluchten bij gevaar,
is de kern van hun natuur.
Gisteren heeft jouw paardenmoed,
jouw angsten dapper overwonnen.
Levenskracht bestaat uit angst en moed.
Beide krachten laten paarden vurig leven.
De liefde van een dierenarts is ook kracht,
die zieke paarden dankbaar genezen doet.…
Gebroken woorden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
412 Wanneer ik dacht dat iemand dacht,
dat ik oud en lelijk ben,
dan verschoot ik direct van kleur.
Wanneer iemand over me oordeelde,
dat ik naief of onnozel ben,
dan ging ik het tegendeel bewijzen.
Wanneer ik mooie bloemen lelijk vond,
dan bleven zij toch prachtig bloeien.
Ik kan het zelf nauwelijks geloven,
maar die simpele waarheid heeft…
In ons Huis van Zen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
317 Mijn oude kater,
is een meester.
Hij leeft in een wereld,
die ik, zonder het te weten,
verlaten moest.
Mijn oude kater,
is een meester.
Wat hij doet,
doet hij met aandacht.
Hij kijkt, hij ruikt, hij proeft.
Hij keurt en wikt en weegt.
Mijn oude kater,
is een meester.
Hij betreedt ruimten,
die voor mij gesloten blijven.
Hij kent de…
Voor onze dochters
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
568 Dertig jaar eerder werden we geboren,
maar snel hadden jullie ons ingehaald.
We trekken nu al jarenlang samen op,
toch worden levensjaren niet door ons,
maar door een verre horizon bepaald.
Ooit bereiken wij die horizon.
Daar gaan wij over in verhalen.
Daarna zijn wij niet langer 'wij'.
Laten we nu al verhalen schrijven.
Zo blijven jullie…
Wachten op verhalen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
345 Algemene geschiedenissen,
worden altijd opgeschreven.
Fictieve verhalen worden slechts bedacht,
maar elk mens maakt unieke levensreizen.
Velen aarzelen om ze te vertellen,
terwijl de mensheid daarop wacht.…
Golven, wolken en de wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
390 Wat hoort een mens,
wanneer zijn oren luisteren?
Wat ziet een mens,
wanneer hij zijn ogen sluit?
Waarnaar verlangt een mens,
wanneer hij alleen maar vraagt,
maar nergens antwoord vindt?
Tegen beter weten in verlang ik,
naar een oud schip en naar de zee.
Naar golven, hoge wolken en de wind.…
Een ongehoorde droom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
338 Vannacht ben ik in slaap gevallen,
zoals ik altijd en gewoonlijk doe,
terwijl ik luisterde naar de radio.
Dagklaar was ik en heel erg moe.
Toch werd ik vannacht klaarwakker,
terwijl mijn radio gewoon verder ging,
met mijn zojuist gedroomde droom!
Nu weet ik wat ik al wist.
Dromen zijn werkelijk waar.
Er is absoluut geen sprake
van enig…
Onze intuïtor
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
453 Ergens, diep van binnen,
neem ik mijn besluiten.
Daar ontstaan vliegensvlug,
mijn woorden en mijn zinnen.
Ergens, diep van binnen,
ontstaat het betere gedicht.
De dichter werkt er moeiteloos,
met de snelheid van het licht.
De intuïtor lacht de dichter uit.
Ik schaam me want ik weet niet,
wat of wie me motiveert.
Waarom ik denk of doe.…
De radio van twee opa's
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
385 Ik zit hier achter de geraniums,
en zit me stierlijk te vervelen.
Ik wou dat ik een radio vond,
dan konden we samen spelen.
Op Marktplaats vond ik hem terug,
de Philips van mijn grootvader.
In de oorlog speelde je in de kelder.
Na de oorlog stond je naast mijn box.
In de oorlog was je er al.
Als peuter werd ik vanzelf een opa.
Zo ging…
Compleet geluimd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
329 Mijn werkdag begint meestal hier,
in bad.
Drijvend zet ik mijn dromen om,
in ideeën en in plannen.
Daarna kleed ik me kleurig aan,
en bezoek een koffietent.
Daar ontspan ik wat.
Voorbereiding is het halve werk.
Nooit begin ik met haast en spoed.
Compleet geluimd begint mijn dag,
pas goed.…
HET BLIKSEMVUUR
poëzie
4.0 met 3 stemmen
794 Omdat uw huis niet op de weg van de bliksem lag
Maar juist daaraan, schrikt ge op en stierft gij niet.
Dit zijn de verborgen wegen, de heerbanen van 't hemels vuur
Waaraan wij spelen, sluimren, omstrenglen elkander, ontwaken.
Wat ware mij 't leven als het niet z6 was : dreiging en duisternis,
Gloed en angstwekkend geratel en daar ikzelf in,…
Levensreizigers 2
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
472 De wereld draait rusteloos om me heen,
terwijl ik verstar en steeds ouder word.
Dat lijkt maar zo want het voelt alsof,
ik gisteren pas begon met leven. Nee.
De wereld staat al miljoenen jaren stil.
Er is niets, niets nieuws onder de zon.
Het is de mensheid en het zijn mensen,
die in sneltreinvaart veranderen.
Zij zijn het die rusteloos…
Mijn Moederboom
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
374 In mijn moeder ben ik diep geworteld.
Door haar werd ik vader van een stam.
Wanneer ik aan mijn bange moeder denk,
hoor ik haar stem weer fluisteren.
Jij bent mijn oogappel, mijn enig kind.
Ik leef in jou. Laat ons niet alleen.
Was het maar waar.
De dood dreef ons wreed uiteen.
Het seizoen is weer herfst geworden.
Ook ik werd een oude,…