579 resultaten.
Pas
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
295 Als iemand op deze aardbol
nog rondlopen zou zoals jij
ik verneem graag van hem
tot nog toe echter ben ik vol
van verlangen naar de tijd
dat ik zweefde op jouw stem
dat waren dagen van passie
gevuld met redentwist, hevige ruzie
gebroken glas en spiegels
die nooit toonden hoe het werkelijk was
we sloten onze ogen
en zagen dus niet hoe…
Struikelen
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
248 Ik heb je nooit benaderd
ik dorst het niet
jij stond zo ver weg
alleen op een voetstuk
vereerd door velen
je wilde met niemand delen
je was zo mooi
blonde haren wapperend in de wind
god, wat voelde ik me klein, een kind
maar je viel
je struikelde over het leven
nooit geweten wat je had kunnen geven.…
Onsterfelijk
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
334 Ik herinner haar handen
wrijvend over elkaar
alsof ze haar rimpels wilde doen verdwijnen
in haar geest was ze jong
dan lachte ze maar
om die handen want die waren niet van haar
ze was totaal verstomd
af en toe een oerkreet
ik vergeet het nooit, verdomd
haar laatste diepe zucht
zo heeft ze zichzelf ontvlucht
een lach verscheen op haar…
Minnekracht
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
264 Mijn hart ging voor je open
ik voelde je binnen treden
je bent gebleven tot heden
sterren aan de nachthemel
vertellen ons verhaal
zo mooi zo schitterend
wij spreken een geheime liefdestaal
zuiver, zacht, vol minnekracht
ik staar naar boven
zie de mooiste nacht.…
Mijn leven ben jij
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
201 Ik heb lang miskend
dat jij mijn hart mijn ziel mijn hoop bent
dat lijkt veel
maar in alles schuilt van jou een deel.…
Alsof
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
227 Ik breek elke avond het sterrenstof
alsof het mogelijk is
want wat je overhoudt is gewoon stof
dat met een zuchtje wind
op alle meubels springt
alsof.…
Water
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
176 De schaduw op de muur
vreet aan haar lichaam, haar hoofd
hij slaat zijn tentakels uit, trekt ze dan weer terug
het zweet staat op haar voorhoofd
is het angst of de alom verzengende warmte
ze schreeuwt om water, water, water
dan zwijgt zij
slaat het aangerukte glas maar om
ze heeft er geen druppel van gedronken
maar als de klok aangeeft…
Bellen
netgedicht
4.3 met 7 stemmen
302 Ieder gedicht heeft iets van een veertje
dat naar het licht zweeft
hij is zo frĂȘle dat hij niets van een schaduw heeft
zijn woorden gaan door de ijle lucht
naar de atmosfeer
een kind dat bellen blaast begrijpt dit het beste
of misschien onze lieve heer
hij benadert immers het onsterfelijke van het woord
ik heb alleen lang niet meer van hem…
Gedachte
netgedicht
3.8 met 10 stemmen
247 Scheer je weg
met je verhalen van ellende en pech
hoorde jij die lijster niet
die floot en die deed dat niet van verdriet
zag jij de vlinders tegen het blauwe hemelsere
dat was een geschenk
dus als je het maar weet
leven doe je samen met wie of wat je ook bedenken kunt
geluk zit overal in
gek genoeg ook mijn allerlaatste zin.…
Deal
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
296 Dood had zich al aangekondigd
maar staat nu te wachten op de hoek
hij heeft zich gekleed
als een zakenman iedere ochtend weer
driedelig pak, stropdas, een puike schoen
klaar voor de slag van de dag
alleen de dood gaat nergens heen
als men hem groet kijkt hij snel weg
hij wacht tot de tijd gekomen is
tijd onderverdeeld in secondes
is…
Voorbij
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
236 Je vergeet het moment
dat ik je hand hou
datzelfde ogenblik
ik ben je zoon
ik heb geen zoon
ik had er wel een
deze woorden snijden dwars door de donkere hemel
die boven mij drijft
je hebt er geen weet van
wat kan ik nog doen
en doe dat wat ik nooit deed
ik pak je hand en ik geef je een zoen
jij vraagt me in je stilte
of het zo voorbij…
Omdat
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
251 Omdat ik van je hou
verzet ik bergen zowel als zware metaforen
zwem ik tegen woeste golven
om bij jou te horen
dat alles zo eenvoudig
omdat ik van je hou.…
Tranen
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
259 Tranen zijn zout
tranen zijn oud
nog voor ze geplengd zijn
ze zoeken hun baan
dwars door het hart
om dan naar buiten te gaan
ze glinsteren op de wang
in de volle zon
kleine stukjes diamant
maar hebben geen enkele waarde
ze zijn verrot hout
tranen zijn zout.…
Oma
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
404 Een kluwen wol, twee breipennen
een glimlach die maar niet verdween
koffie zwart, twee zoetjes
bij haar had wederom de zon geschenen
maar een dag legde zij haar pennen neer
keek dwars door je heen
de glimlach nog vaag
geen koffie meer, geen zoetjes
waar een lach eens heerste,
kwam heel traag
een traan.…
Mannetje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
195 Heel even was ik dat verlegen mannetje
dat altijd wachtte op zijn beurt
in moeders keuken dronk ik uit het chocokannetje
ik had er nooit om gejengeld of gezeurd
terug na een lange dwaze reis in de veilige haven
kan ik eindelijk ademhalen
kon ik mij maar aan het verleden laven
en uit de oude verhalen warmte en zekerheid halen
maar ik heb…
Ochtend
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
165 zon komt op
licht valt op je neer
de rozen gaan open.…
Vrede
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
190 We kunnen de vrede laten bloeien
haar hoeder zijn
en samen het onrecht uitroeien
zij is de roos die wij koesteren en bewaren
zo kan het leven vredig verder varen
zij is de schoonheid van de later jaren
want dan eerst zien wij de zin
van onze inspanningen in.…
Geur
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
177 Aan mijn oude fiets
hangt de geur van vrijheid
eigenlijk is het niets
of het moet die roestige ketting zijn
vrijheid openbaart zich
in grootse onvolkomenheden.…
Vederlicht
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
199 Een veertje door de wind gedragen
valt neer op mijn hand
na een zwerftocht van vele dagen
is zij bij mij beland
dan laat zij zich weer tillen
alsof zij wil dansen op de wind
ik laat haar gaan
had ik ooit anders gedaan?…
Kerst en moeder
netgedicht
4.4 met 5 stemmen
800 Mits ik mij niet vergis
is het zo kerstmis
lampjes overal bewijzen het al
ik heb snel voor haar een boom versierd
ballen, zilveren ketting
ja de hele mikmak
tevreden kijk ik er na
voor ik in mijn luie stoel zak
hoor ik "nog wijn schat"
ze roept niet naar mij
in haar geest gaat ze iedereen voorbij
en ziet ze zeker daar mijn vader staan…
Winnaar
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
207 Heb mijn ziel onder de arm genomen
en dans door de straat
droom de dolste dromen
kijk wel hoe het verder gaat
voor leven is het nooit te laat
zie mij dansen door de straat
de klok tikt achter mij de seconden weg
voelt als jaren vol tegenslag en geluk
maar ik probeer en ben de winnaar
met dit toneelstuk.…
Plaats
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
229 Weet je hoe het eens was
hoe groen was niet dat gras
eikenbomen die tot de hemel reikten
paddestoelen oneindig veel
dat alles was ons deel
weet je de zon was gewoon geel
de sterren flikkerden in de nacht
en de maan helder als glas
weet je dat als ik naar je kijk
hoeveel het me spijt
dat jij part noch deel had aan dat verleden
dat jij…
Das war einmal
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
170 Ik herken die geur
daar staat mijn vader
old spice
s'ochtends
jenever
s'avonds
samen met de KRO
en dat zo elke dag
natuurlijk de Gelderlander
behalve zondag
kerk en heimat films op de ZDF
mijn vader lacht
het voetbal wacht.…
Gum
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
143 Je hebt jezelf uitgegomd
zo was je er
zo een schaduw van bestaan
met het ondergaan
van de zon
neem je plaats op mijn papier.…
Weer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
175 De donkerste duisternis
omringt het ruige land
het is een herfstige dag
zoals het vroeger wel vaker was
het zonlicht lijkt opgezogen
door wilde wolken met berenklauwen
een hagelbui maakt de wereld even wit
het landschap trekt dan een andere jas aan
mensen en dieren houden zich schuil
voor wolken en buien
binnen klinkt het gehuil
van…
Gezicht
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
189 Dat was eens onze woning
in die lange smalle straat
het dak lekte
dat kon onze pret niet drukken
daar hebben we elkaar
menigmaal de liefde verklaard
terwijl dikke regendruppels
onze lichamen bevochtigden
het was natuurlijk een bouwval
zoals onze liefde ook bleek te zijn
we drukten steeds vaker onze snor
tot ook dit onvermijdelijk in…
Laat mij
netgedicht
4.7 met 6 stemmen
267 Laat me de wollen wanten zijn
die je zachte handen
beschermen tegen de ijzige kou
laat me de bron zijn
waaraan je je laaft
en waardoor jij opbloeit als een roos
laat me licht zijn
in je donkerste nacht
weet dat ik dat alles ben
omdat jij in mij huist.…
Eenheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
213 Zolang ik me kan heugen
zwijgen wij onze stiltes weg
het lawaai een uitgedrukte sigaret
stank van rook
wij herkennen elkaar
door de bierblikken heen
staren ons weg en
zijn we twee mensen
alleen.…
Oorlog
netgedicht
4.4 met 5 stemmen
450 De herfst gewapend met donder en bliksem
verjaagt het zonlicht en de warmte
winter zijn handlanger bereidt zich voor
het land binnen te vallen met zijn vorst en sneeuw
de mens wandelt door
kijkt niet meer op van de oorlog
tussen de seizoenen
hij kijkt lijdzaam toe
hoe de wereld zich keer op keer
een ander kleed toe-eigent
hij troost…
Taal van verdriet
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
225 Hij ziet gordijnen fladderen door de wind
stoelen staan door elkaar heen
niet kleur aan kleur
verdriet staat aan de deur
binnen zonder kloppen of aan te bellen
hij wil niemand iets vertellen
hij wil niet over komen als een zeur
verdriet laat zich zelfs tot de huiskamer toe
hij voelt zich alleen maar moe
een wintersjaal in de zomer
verdriet…