Je had
me mee kunnen nemen
in de kleine dingen
van fladderende vlinders
en geurige bloemen
groeten en afscheid
zoete hoop en zilte tranen
op de witte zeilboot
de rivier volgend
weg van de onrust
naar het moederland
met de kasteeltuinen
waarin je opgroeide
had je mij kunnen
vertellen waarom
die grote gebeurtenissen
zonder gevolgen…
Zonder twijfel is er geen onrust
geen dapper moment om de droom te verkennen
jouw avonturen woekeren als onkruid
ze vergaan niet, blijven dapper
zonder kerk, of economie, bestaan
daarom plak ik je vast
aan de nagelmaan, mooie vrouw
in schemerjurk van ochtenddauw
ik vertaal het fladderen van jouw ziel
met mijn eenvoudige lichaamsbeweging…
Toen de dag
zich draaide naar de wereld
lag er in jouw bruine ogen
dat donkerblond verlangen
naar droevere weemoed
dan die je had gevangen
en aan zwarte horizon
verloor een boom
zijn uiterlijke schaamte
en wentelde een droom
zich uit de zomer
naar een herfstgeraamte.…
Je had
me mee kunnen nemen
in de kleine dingen
van vlinders en bloemen
groeten en afscheid
zoete hoop en zilte tranen
op de witte zeilboot
de rivier volgend
weg van de onrust
naar het moederland
met de kasteeltuinen
waarin je opgroeide
had je mij kunnen
vertellen waarom
die grote gebeurtenissen
zonder gevolgen bleven
in de lethargie…