Alle inzendingen van Alida Booij

Ik zit gevangen, gevangen in mezelf. Mensen om me heen, ik zie ze niet.... Ik zit gevangen, gevangen in mezelf. Mensen praten, lachen, ik hoor ze niet.... De deur op een kier, ik zie de mensen, ik hoor de mensen, maar ik wil niet.... De deur gaat open, mensen zien mij, mensen horen mij, ik kruip weg.... De deur blíjft open,…

Soms denk ik weleens bij mezelf: Waarom draag ik al die lasten met me mee, alsof ik een rugzak draag met dikke keien, stenen...... Ik zou een keuze kunnen maken: zo doorgaan of mezelf ontlasten bijvoorbeeld bij de waterkant, eerst de keien in het water gooien tja, die zinken wel heel snel... daarna misschien de stenen of die éne steen nog…

Pa was verslaafd aan lezen en ook (Oost-Indisch) doof ik had niks te vrezen als ik soms de deur uit stoof..... Ma baalde, zat tegen hem te praten maar kreeg geen grip op hem hij kon het lezen niet laten al sprak ze met luide stem..... Het enige wat z'n krant deed zakken was: "GEBROKEN BEEN of CHOCOLA!" Daar had ík hem mee te pakken…

Je hebt gestreden, maandenlang en je bleef zo positief. Je was zó dapper en niet bang!! Ik had je O ZO lief......... Lieve broer, je bent nu Thuis bevrijd van alle leed. Je draagt nu in het Vaderhuis een hemels wit kleed.…

Help mij te vergeven, Heer er is mij zoveel aangedaan door zoveel mensen, keer op keer, die pijn kan ik niet aan. U heeft mij al vergeven, Heer U heeft het mij laten zien. U vergeeft mij keer op keer en zegent mij bovendien. Kom mij tegemoet, O Heer!! Ik kan het niet alleen... ik wíl groeien, ja, nóg meer helpt U er mij doorheen? Ik…

Lieve dochter, ik mis je meer dan je beseft.........!! Ik houd van je...................!!! Meer dan je beseft.................!! Nu ben je een volwassen vrouw, onbereikbaar. Maar ìk als moeder denk ik terug naar hoe het was toen je geboren werd. Ik telde je teentjes, gelukkig tien!! Ik telde je vingertjes, gelukkig tien!! Je smakte en had…

Een dikke vrouw uit Siddeburen had veel last van nare kuren: ging uit haar bol en had veel lol, omdat niemand haar wist bij te sturen.…

Jij, afscheid, had ik je maar nooit gekend, de ervaringen van jouw bestaan; het losgerukt worden van iets wat ik zo graag wilde blijven koesteren!!!!!! Ik kan je haten, omdat je abrupt zowel positieve als negatieve herinneringen mij ontrooft!!!! Van binnen word ik verscheurd door twijfel wat mag ik vasthouden van het verleden???? Wat moet ik…