15 resultaten.
Cirkels
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
251 In de verstikkende nacht
smoor ik de schreeuw van mijn hart
de kou die in mijn botten is getrokken
laat mij huiveren
Ik wil jou niet meer kennen
want weten doet pijn
herkenning van het niet herkennen
jouw ziel die valse tonen speelt
Ik wil het niet horen
want dan moet ik toegeven
dat ik jou voorgoed kwijt ben
schreeuwt mijn hart en begint…
Geheime tuin
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
259 De zachte zoete rust
mijn hart murmelt als een beekje
harmonie en eenheid
die ik nooit meer dacht te kennen
De muren die mijn tuin omsluiten
zijn dik en hoog
sluiten buiten
wat ik niet toe wil laten
Het pad naar mijn hart
is niet eenvoudig te bereiken
ik bewaak mijn zijn
en ben gelukkig zonder…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
286 Steeds weer die verbazing
het niet begrijpen
vraagtekens
onbegrip
Waar ben je gebleven?
je bent niet dood maar toch
ik herken je niet meer
jij leeft maar bent weg
Ongrijpbaar ben je
verworden tot iets
voor mij niets
en dat raakt…
De prijs van vrijheid
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
222 Ik maak schaduwen zonder einde
handreikend omsluiten zij
mijn grenzeloosheid
ronder dan de aarde
De ruimte binnenin
is groter dan ik ben
het overstijgt mij hemelhoog
dieper dan de zee
Vrijheid heeft een prijs
ik betaalde de veerman
nog steeds achtervolgt
zijn hoongelach mijn dromen
Ik neem het voor lief…
Overlever
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
306 Genetisch opgeslagen verdriet
geschreeuwde woorden
verzwegen en opgehoopt
achter een muur van pijn
Opgetrokken uit stenen
die als valse brokstukken lava
uit je mond vielen
en mij genadeloos verpletterden
Hoop en geloof stierven
verstikt onder een versteende laag
niet te ontsnappen duisternis
ik heb mij aangepast, ik ben een overlever…
Versteend verdriet
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
260 De regen valt gestaag
druppels van pijn
slaan op het wegdek
gaten in mijn hart
Bleke zon van wanhoop
gevangen in een natte stilte
flarden van mist versnipperen
droefenis in de wind
Mijn poreuze steen
zacht en beschadigd
geurt naar ontzetting
en dode rozen op bruin mos…
Nooit meer vrij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
328 Niemand, niemand, niemand
zal tussen ons kunnen staan
nooit zal de intense liefde afnemen
ondanks dat ik bij je weg ben gegaan
Mijn grootste pijn is dat jij je nu afkeert
terwijl ons afscheid liefdevol was, niet boos
wij geen vrienden meer kunnen zijn
omdat je een rancuneuze nieuwe liefde koos
Je verdwijnt weldra uit mijn leven
vol ingefluisterde…
Dodenmars
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
287 Een nieuwe moeheid maakt zich meester
van mijn leeggevochten hart
het eind van mijn latijn
heb ik dan toch gevonden
Gebarsten maar niet gebroken
leg ik mijn hoofd neer
kijk naar binnen met berusting
naar buiten zonder te zien
Achter gesloten luiken
marcheren overledenen de dodenmars
koude voeten laten zompige afdrukken
achter op mijn…
Oogsttijd
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
304 Jouw verstilde tranen
de pijn in je ogen
maken van mijn hart
een ruw omgeploegd veld
Ik wilde zo graag samen zaaien
en samen oogsten
maar het werk deed ik alleen
jarenlang
Nu besluit God dat ik alleen moet oogsten
jij moet nu zelf gaan zaaien
en ik wens je zo'n mooie goede
geweldige oogst toe…
Sterfbed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
403 Een emotionele waterval
stortte ik over je uit
gevoelsbagger
op je sterfbed
Jij gaf taal noch teken
geen sein
dat je mij hoorde
onverstoorbaar doorstervend
Reddeloos en radeloos
moest ik je laten gaan
het enige antwoord
was je laatste zucht…
Troostkleed
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
473 Ik weef voor jou een kleed
van gevallen tranen
blonde kinderlokken
en duizenden kusjes
Ik maak een troostkleed vol liefde
voor verdrietige dagen
in zachte opbeurende kleuren
warm en veilig
Een schuilplaats voor de wereld
waar ik altijd bij je ben
ook als mijn armen
er niet meer zijn…
Optimist
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
261 Deze plek waar alle dromen neergestort zijn
gebroken vleugels en scherven
het grasland bedekken
catastrofe tot waar het oog reikt
Dat jij daar je huis hebt gebouwd!
Aan het begin van de hel
het einde van de regenboog
land zonder hoop
Hoe wanhopig moet je zijn
of hoe optimistisch?
Hoeveel brokstukken denk jij
aan elkaar te kunnen plakken…
Gebroken dans
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
289 Knisperend rol ik de kiezels
onder mijn voetzolen heen en weer
de regen valt gestaag op het leed
dat ik op mijn schouders draag
In mijn hoofd dansen satijnen schoenen
een dreunend ritme op de houten vloer
pas de chat, pas de chat
pirouettes in het kwadraat
Melodie van roze geschulpte tule
speelt gebroken tonen in mijn oor
ik wil mijn last…
Doodsstrijd
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
293 Daglicht kwam te vroeg
wekte de bewusteloze stilte
zette deze om
naar versnellende tijd
Sterven is weer niet gelukt vannacht
ik riep om de knokige armen van de dood
krijg er een kille morgen voor terug
vol teleurstellende beloftes van een nieuw begin…
Dag liefde van mijn leven
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
381 Dag liefde van mijn leven
ik versnipper je naam in de wind
regen wast mijn pijn
uit mijn lenden en hart
Donker waren mijn dagen
zwaar mijn doorkliefde nachten
je naam viel doodgeboren
van mijn gescheurde lippen
Schrille kreten als in barensweeën
van een liefde die achteraf
geen kans had echt te overleven
en een deel van mij voorgoed liet…