Alle inzendingen van Anneke Haasnoot

Zelfs de natuur geeft grenzen aan Woestijnen, zeeën, bergen, meren Soms kon de vijand die passeren Zo ook de koopmanskaravaan Avonturiers ten overstaan Van dreigen en intimideren Moesten manhaftig zich verweren Om overbruggingen te slaan Vaak werden regels afgesproken Was Niemandsland van iedereen Krachtdadig…

Het hart tot kloppen gemaand Het bloed tot vloeien, de longen Tot adem, de ogen tot betraand zijn Krijgt de boreling een ferme tik Op zijn billen en voelt zich een vis Op het droge Nog lange tijd zal hij geboortetranen Schreien, ziel zijn gevangen in huid Tegen de stroom in drijvend Komt hij niet van zijn plaats Is vonk, dansend op…

De kampbewaker deed hen kwaad Elk volk kent kwelgeest,wellust,twist Al is een beul soms pianist  Hij schendt degenen die hij haat  Orgaanroof, misbruik, hoon en smaad  Kunst en cultuur en taal gewist Een moslim is een terrorist  Een scanner leest diens ‘dom’gelaat  Het spreken moet in het Chinees  En vele kinderen worden wees  De heropvoeding…

De smalle weg Riekt nog naar kerkbank Boenwas en mirre De brede weg Naar parfum, rum Dood en verderf Een tussenweg zou Mooi zijn geweest Proeven van beide Hoe kun je in godsnaam Kiezen, zonder te zijn Beproefd Voor verleiding te zijn Bezweken? Levensgevaarlijk Om een van de twee routes Niet te hebben genomen Laat ons een Bergrede…

Ze deed het Tot ze een ons woog Het zoog haar leeg Het balanceren Het doorslaan van Haar schalen soms Twijfelen, weifelen Muggen, olifanten Zout, zoet, liefde Haat, leven, dood Ja, nee, vasthouden Loslaten, angst, moed Aanvaarden, versmaden Waarheid, leugen Lichaam, geest, engel Beest, hemel, aarde Oorlog, vrede, ziekte Gezondheid…

De vrouw begon nu van zichzelf te houden Zij had geen ruimte voor een nieuwe band Die was als zwoegen door het mulle zand Als anderen dat eens aanvaarden zouden De vrouw begon zichzelf nu zacht te strelen Liet los haar vrijwel levenslange taak Van het verzorgen, want het was nu zaak Om voor het eind haar eigen hart te helen Zij was benieuwd…

De vrouw begon nu van zichzelf te houden Zij had geen ruimte voor een nieuwe band Die was als zwoegen door het mulle zand Als anderen dat eens aanvaarden zouden De vrouw begon zichzelf nu zacht te strelen Liet los haar vrijwel levenslange taak Van het verzorgen, want het was nu zaak Om voor het eind haar eigen hart te helen Zij was benieuwd…

Decemberwind blies onze wangen rood We vierden dit jaar kerstfeest in Ter Heijde Met luchtruim-engelkens aan onze zijde De golven bruisten, gaven vreugde bloot De honden voelden alles feilloos aan De stemming en de blijdschap van hun bazen Bij het hotel konden je houten klazen Ter ere van Tsjaikovsky niet ontgaan En in de kribbe spartelde…

Er woont een nieuweling in haar Voor Kerstmis uit de dood herrezen Hersteld, geheeld, bevrijd, genezen Haar vaders urn kreeg voor elkaar Wat eerder aan haar werd bewezen Er woont een nieuweling in haar Voor Kerstmis uit de dood herrezen Ze is op tijd van zessen klaar Haar leven is zeer uitgelezen De dood hoeft ze niet meer te vrezen Bestaand…

Al vroeg versierd dit jaar de huizen Rond Sinterklaasfeest al met licht De mens is moe van nieuwsbericht Grafiek en ruis, ‘t elkaar verguizen Bewoners hebben zo hun zorgen Zo klein was hun planeet nog nooit Servetten worden mooi geplooid De vrees voor ziekte weggeborgen Kristal en Wedgwood op damast De stalletjes bij dennenbomen Een zweem…

Welriekend stond in dennengroen -Zijn stam gespijkerd op een kruis- De spar te pronken in het huis Met in de oven géén kalkoen Hij had een snoer van lichtjes aan De vrek draaide een lampje los. (Zijn streken houdt een oude vos) En liet hem in het donker staan De man dacht zeker stroom is duur En hij ging over pijn en pret Maar langzaam…

Het regent op De Ring van Simonshaven En stapvoets gaan er paarden langs de ramen Mijn blik gaat naar een schaaltje herfstcyclamen Ik ga mij deels in winterrust begraven Bij buurman nog geen vieren van de teugels Zijn til zit vol met hunkerende duiven Die enthousiast naar buiten willen stuiven Pas in de lente spreid ook ik mijn vleugels…

Behalve de seizoenen die wij kennen Kwam er een vijfde bij ons aangewaaid Dat heeft de andere vier voorgoed verfraaid Het was voor de bevolking even wennen De indertijd inheemse Indianen Waren met het verschijnsel opgegroeid De landverhuizer werd erdoor geboeid En droomde al van roodgeelgouden lanen De Indian Summer, langzaam dringt het…

Er is een dapper mens gedood Een man die tegen onrecht streed En al het mogelijke deed Aan dat wat oplossingen bood Er is een journalist geveld Integer, strijdbaar en niet bang Gedreven om in landsbelang Te straffen misdaad en geweld Hij leefde in een link, klein land Met bendes strijdend om de macht Met moord en doodslag telkens weer…

De Vader- en de Moederwonden Door velen van ons opgelopen Zij laten zoeken, zwerven, hopen Op kussen die gemis afronden Dan, in de verte - een oase Omringd door bomen in de wind Wij vinden er ons eigen kind Doorlopen elke levensfase Weer in het heden aangeland Wacht daar het weten van de schade Al generaties aangericht Het snakken…

Zij heeft een wolkje in haar hand Zij is verlicht, van zich bewust Een engel heeft haar kruin gekust Zij voelt met alles zich verwant Zij helpt de wereld uit de brand De mensheid voelt zich uitgeblust Maar kan gered worden door rust Is domweg eigen aartsvijand We moeten af van winstbejag En kiezen voor natuurbehoud En luchten, hemelsblauw…

Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Mijn zaadpaleis wordt ook bewoond door leed Mijn driften heb ik niet weten te drillen Ik tracht hen Hemel zeven in te tillen Waarbij ik hun behoeften vaak vergeet Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Er zijn…

Weer eeuwenoude wonden openrijten Door het gebrek aan tederheid bij lust Het stelt La Deuxième Sexe niet gerust Al weet die soms wel van zich af te bijten Nog altijd hoor je vele vrouwen krijten Wie troost ze, door wie worden zij gesust? Weer eeuwenoude wonden openrijten Door het gebrek aan tederheid bij lust Het is vaak aan…

Omzoomd door lijnzaad En fluitenkruid Doemt het terras op van Brasserie De Drievuldigheid Alles is gemaakt van witte wolken Engelen ontspannen zich met een glas Condens en wat manna Halen herinneringen op aan het strooien Van pioenroosblaadjes, het loslaten van Duiven in nog volle kerken, Pinkstergroeten Op papieren kaarten Dat alles…

Ooit zullen wij staan In bloesemend Kyoto Dronken van liefde…

Ik had me aan haar spinrokken geprikt Waardoor ik honderd jaren moest gaan slapen Een toverstaf bleek een gevaarlijk wapen Het was bij mijn geboorte voorbeschikt Toen ik ontwaakte, was ik diep geschokt De wereld bleek bezaaid te zijn met dorens En prinsen woonden in ivoren torens Ik leek wel in een hinderlaag gelokt…

Te Krimpen aan den IJssel en te Urk Ging men verhit op jacht naar zondebokken Men reed wat journalisten van de sokken Men spuugde, trapte, zonk en werd een schurk De dominee gaf modder als Spuit Elf Sprak luid: ‘Heb lief uw naaste als uzelf!’…

Zoals een BBB-heldin betaamt Kwam zij per tractor naar het Binnenhof Alsof het hier de Gouden Koets betrof Eén zetel maakte haar op slag befaamd Op klompen vormde zich een erehaag Zo kwam het platteland dus naar Den Haag…

Vrouw van de wereld werd ze ooit genoemd Met verve heeft ze deze rol gespeeld Die is voorgoed voorbij nu en vergeeld De trap des ouderdoms is opgedoemd Koningin af, geen dar die om haar zoemt Geen imker en geen korf, geen honingteelt Vrouw van de wereld werd ze ooit genoemd Met verve heeft ze deze rol gespeeld Te lang heeft ze haar innerlijk…

Zoutwatervis ligt doodstil in de grienden Zoetwatergoven spatten op basalt Een knotwilg is het die zijn vuisten balt Om holten die recent als ogen dienden Al half verdroogd, gedeeltelijk verteerd Is het of hij alsnog om bijstand smeekt Met een gebed dat van nieuw leven spreekt En vrees in overgave transformeert Ach, raadsel, dat de adem…

Wat is er nu in uw program gevaren Foei, christendemocraten, ongepast! Met zoiets jaagt u kiezers op de kast De huidige WW verbeurd verklaren Was het begeerte of Coronagekte Waardoor men zijn compassiespier verrekte?…

Rijp over de velden Boomstronken en takken Handen in de zakken Gaat voorheen beknelde Onbekende wegen Kruist verbeelde degens Tot Holle haar bed schudt Hoe ongerept kun je zijn Al je voet nog boven Onaangeraakt terrein zweeft Kort voor het zwartijs scheurt…

Het sneeuwt, d’ellende is op slag vergeten De burgers voelen zich weer even kind Plezier is het dat hen weer samenbindt Het heeft hen al een tijd niet meegezeten Er stuiven fijne vlokken van de daken Haal alle soorten schaatsen uit het vet Bureaucratie, belastingstelsel, wet? ‘t Is alles foetsie tot aan het ontwaken Voorlopig is het Winterwonderland…

Oh Lage landen zo in nood Wat ging er mis in het beleid Regie en inzicht lijken kwijt U zinkt, verdrinkt, u wacht de dood Oh Lage Landen zo behept Met poldervisie die niet werkt Bij pandemieën u beperkt Paniek, bezorgdheid, deining schept Bent u het spoor een beetje bijster? Zolang al geen ‘Je maintiendrai’ Maar houten Klazen, lange…

Een ware schoonheid is zij in mijn ogen Die tot een Lovely Lady uit gaat groeien Geen man mag wat ik nu al weet verknoeien Gebeurt dit toch, zal ik het niet gedogen Een schandblok kan op resultaten bogen Is middel om beschimping uit te roeien Een ware schoonheid is zij in mijn ogen Die tot een Lovely Lady uit gaat groeien Hoezeer zijn ´heren…