Mantel aan Jas
Voor M. L. R
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
De zware, onderdrukkende gebeden
Wat wij met onze knuffelberen deden
De kleine dorpen, God die niet verscheen
Een dierbare die op een dag verdween
De plannen om te vluchten die wij smeedden
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
Een keel tot aan de rand gevuld meteen
Toen bleek dat Sint al lang was overleden
Mijn Parka houd ook ik aan tot op heden
Wij zitten stuk, op ons een reus van steen
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
... Voor: De Avond Is Ongemak ...
Schrijver: Anneke Haasnoot, 29 juni 2022Geplaatst in de categorie: literatuur