inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.253):

Van lood door leed

Na Pinksteren alsnog aan mij verschenen
Vermomd als duif op een rood pannendak
Verlaat en zonder zijn verzoeningstak
Zo zwaar als lood, er was een kind verdwenen

Het werd na dagen levenloos gevonden
Nabij een huis geblakerd na een brand
Een engel nam het zag ik bij de hand
Wees het op bloemen en vertrokken monden

Wees het op 't lijfje dat het had bewoond
Om het dan zachtjes met zich mee te voeren
Ver weg van kort bestaan en overmacht

De dader had de vindplaats aangetoond
De Heil'ge Geest, gevangen nog in koeren
Besefte- dit keer word ik niet herdacht

Schrijver: Anneke Haasnoot, 8 juni 2022


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 72

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
9 juni 2022
Mooi...bij de hand genomen!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)