Alle inzendingen van Anneke Haasnoot

Rijp over de velden Boomstronken en takken Handen in de zakken Gaat voorheen beknelde Onbekende wegen Kruist verbeelde degens Tot Holle haar bed schudt Hoe ongerept kun je zijn Al je voet nog boven Onaangeraakt terrein zweeft Kort voor het zwartijs scheurt…

Het sneeuwt, d’ellende is op slag vergeten De burgers voelen zich weer even kind Plezier is het dat hen weer samenbindt Het heeft hen al een tijd niet meegezeten Er stuiven fijne vlokken van de daken Haal alle soorten schaatsen uit het vet Bureaucratie, belastingstelsel, wet? ‘t Is alles foetsie tot aan het ontwaken Voorlopig is het Winterwonderland…

Oh Lage landen zo in nood Wat ging er mis in het beleid Regie en inzicht lijken kwijt U zinkt, verdrinkt, u wacht de dood Oh Lage Landen zo behept Met poldervisie die niet werkt Bij pandemieën u beperkt Paniek, bezorgdheid, deining schept Bent u het spoor een beetje bijster? Zolang al geen ‘Je maintiendrai’ Maar houten Klazen, lange…

Een ware schoonheid is zij in mijn ogen Die tot een Lovely Lady uit gaat groeien Geen man mag wat ik nu al weet verknoeien Gebeurt dit toch, zal ik het niet gedogen Een schandblok kan op resultaten bogen Is middel om beschimping uit te roeien Een ware schoonheid is zij in mijn ogen Die tot een Lovely Lady uit gaat groeien Hoezeer zijn ´heren…

Trump is met fikse eigendunk behept En nog veel meer, hij hoort in het gevang Of een kliniek, het liefst behoorlijk lang Uitzinnig heeft hij om zich heen gemept Hij waant zich vleesgeworden Uncle Sam Niet langer twitteraar, maar pure spam!…

We leven in een eigenaardig land Met uiterst vreemde en antieke wetten Die liefdevolle ouders het beletten Hun kind te helpen als het is gestrand Je vult een doos, een tas, een zak of mand Met boodschappen en maakt zo korte metten Met armoede en povere budgetten Het hart dient het te winnen van verstand Helaas we zitten met een Scrooge die…

Het meisje Vaak dwalen haar gedachten af naar hem Dan staat zij onder schaars lantarenlicht Deels vrouw al, deels nog een onnozel wicht Vadertje Tijd schrijft al een requiem Het is december, er heerst strenge vorst Zij staat wat eenzaam in een stille straat Hoort zij nu nog van schapen het geblaat Gebalk; de ezel die Maria torst?…

Soms is het leven zomaar afgelopen Zoals in Nice geschiedde in een kerk Je bent gewoon als koster aan het werk En moet ineens dat met de dood bekopen Er vallen nog meer doden en gewonden De dader is er vast van overtuigd Dat hij als held zal worden toegejuicht Als hij ze snoert die vrijgevochten monden ´t Is bijna Allerzielen, in mineur…

Er is een leraar in Parijs onthoofd Het is te gruwelijk voor loze woorden Dit zinloze, afgrijselijke moorden Alleen omdat je deels of niet gelooft Een spotprent oftewel karikatuur Kan zeer doen, zeker bij de religieuzen Je kunt met spotternij hun zielen kneuzen Je maakt poëten ermee overstuur En dan ontsnapt er iets als 'Grote goden…

Het grauw heeft het op intellect gemunt Het zoekt een zondebok voor alle plagen Begint zelfs journalisten te belagen Omdat Corona het geen pretjes gunt Het is zijn eigen vijand, ziet dat niet Half Holland is gewoonweg kierewiet!…

Die Donald Trump vertrouw ik voor geen cent Hij heeft een mega billboard voor zijn kop Verdient onder zijn kont een flinke schop Hij is meer zakenman dan president Van Covid-19 is hij hersteld Zo razendsnel dat ik op mijn beurt scheld…

Mijn horoscoop heeft mij verteld U moet iets dierbaars los gaan laten Sindsdien ben ik in alle staten Zoek ik in hooibergen een speld Zovele dingen zijn mij lief Zovele mensen, planten, dieren Zo vaak wil ik het leven vieren Ook al behelst het ongerief Nog steeds is er geen fair verdelen En zijn er dwazen aan de macht Het zal toch niet…

De tropen en het vuur nog in zijn zaad Werd ik warmbloedig ernstig kind verwekt Met onderhuids, werd later pas ontdekt De trauma´s van een Hollandse soldaat Het Vaderland was nauwelijks bevrijd Toen hij, net terug van werk in Duits gebied Zijn teerbeminden wederom verliet Om mee te doen aan een verloren strijd Mijn vader was een jonge…

Dag witte tuin waar zwarte letters groeien Vorm gevend aan het menselijk bestaan Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan Charon niet langer heen en weer zal roeien Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien Straks is het met mij- gardenier gedaan Ik zal je nogmaals innig gadeslaan Je tot die tijd met printerinkt besproeien Totdat ik met je opga…

Zelfs Sisyphus ging zitten op zijn steen Toen Orpheus met zijn liefelijke klanken De wezenloze schimmen bracht tot janken De Hellehond werd pup en wel meteen De dichter - zanger won en hij ging heen Met lopend achter hem die hij bevrijdde Mits hij niet omzag tot de zon hem wijdde Hij zwoer het, schraapte al zijn moed bijeen Toch werd hij…

De Middeleeuwse kerk verkondde De duível brengt het vuil in ´t vlees Het volk zat vol met angst en vrees En híeld zich ver van lust en zonde De Middeleeuwse kerk beweerde Geslachtsgemeenschap hebben; paren Dat heeft tot doel het kinderen baren Zo stelde menig Godgeleerde Hoe kon je het genot bedwingen Dat tóch kwam kijken bij de daad?…

Het is onrustig in het land Er worden standbeelden beklad Van hen die men voorheen aanbad Men zag alleen de goede kant De slechte wees men van de hand Daar men van veel geen notie had Het is onrustig in het land Er worden standbeelden beklad Wie helpt de mensheid uit de brand Is zelf een onbeschreven blad? Waanzinnig soms het Levensrad Wie…

In Delft groeit de papaver in de straten De hofjes pronken er met roze rozen Hoe heerlijk is het om hier te verpozen Vermeer heeft voetafdrukken nagelaten Er drijven waterlelies in de grachten Zacht glijden peddels door het gladde water Een tweede Pinksterdag; een beeld voor later Wat leed door pandemieën zal verzachten Van Delftsblauw porselein…

De stoomrein wist de mensen ziek te maken Nu doen dat Facebook, YouTube en mobiel Ze zijn funest voor lichaam, geest en ziel Ja velen zullen buiten zinnen raken Vooruitgang, daarbij aan te kunnen haken Vergt veel van hen met een verouderd stiel De stoomtrein wist de mensen ziek te maken Nu doen dat facebook, YouTube en mobiel Beroepen sterven…

Haar lichaam lijkt van porselein Haar ziel van breekbaar bergkristal Ze haalt herinnering van stal Wat was ze toen nog jong en klein Wat was het leven speels en fijn Hoe enthousiast steekt ze van wal Haar lichaam lijkt van porselein Haar ziel van breekbaar bergkristal Een afscheid ooit zal moeilijk zijn Haar ogen glanzen, het heelal Bedenkt…

De dichter-schrijver heeft geleden -Dat heeft hij mij destijds verteld- Aan leven, hoe dat werd gespeld Hij had zich zichtbaar moegestreden Vaak ben ik, mede om die reden Per spoortrein naar hem toegesneld Heb hem getroost, stond dan versteld Zag droefheid alweer binnentreden Want niet in staat een woord te spreken Trok hij zich maandenlang…

Het jonge meisje keek haar ogen uit Ze was pas zestien, maar in zijn gezin - Daar voelde ze zich thuis als zeemeermin Hoe warm de tropen in zijn bruine huid Jasmijn en zilt spontaan en grif vermengd Er kwam een telg met orchideeënbloed Vol huidhonger het leven tegemoet Van passie en van dankbaarheid doordrenkt Gezinsgeluk en minnaars, hand…

Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen En ik wil mee de blauwe luchten in Ik heb genoeg van hier, heeft het nog zin Een aarde die geteisterd wordt door plagen Een ziekte die nog lang niet is verslagen Geen enkel uitzicht op een nieuw begin? Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen En ik wil mee de blauwe luchten in Ik zit met prangende…

Ik somberde, het was een warme dag Ik telde met de kerkklok mee tot tien Ging wandelen en heb iets moois gezien Het was nieuw leven, donzig wat ik zag Ik ging direct voor vreugde overstag De Bloeimaand is mij dierbaar sedertdien Ik somberde, het was een warme dag Ik telde met de kerkklok mee tot tien Het leven kent nu eenmaal tegenslag Met…

Een opperwezen is aan mij verschenen In een gedaante die ik niet verwachtte Een hagedis en ik ben nu bij machte Het beeld van Gerard Reve bij te benen Mijn vreemde heiland is nogal angstwekkend Mijn godsbeeld is totaal door hem geschonden Wat wil hij, mij genezen of verwonden? En de gevolgen, zijn die niet verstrekkend? Wist ik veel dat…

Het toetsenbord is mij tot troost Erachter word ik werkelijk Ik heb er vaak geminnekoosd Soms werd ik er zelfs kerkelijk Ook ving het menigmaal een traan Wanneer ik blij was of bezeerd Het is de zin van mijn bestaan Aan taal en print gerelateerd Mijn laptop, steun en toeverlaat Die telkens mij een schouder biedt Die zich door mij beroeren…

Op Goede Vrijdag- ik mijn eigen kruis Gemaakt van angst en van onwetendheid Raak ik mijn aardse leven nu al kwijt Het voertuig van de geest, zolang mijn thuis? Rondom mij zweven wezens; fel hun licht Rolt een van hen de steen weg van mijn hart? Ik voel me bang, gespannen en verward Herrijs ik of rust ik in dit gedicht?…

De vrouw was bijna uitgerekend Ze ging bevallen binnenkort Maar ze moest mee met het transport Een schrijver heeft het opgetekend De trein stond stil, de deur ging open Ze struikelde naar het perron Daar was het dat de drang begon Haar vliezen braken bij het lopen En toen zij eenmaal zonder kleren Op douchen wachtend niet meer kon Toen…

Het groene metershoge riet Beweegt onrustig heen en weer Twee roze hyacinten staan Eenzaam in een nog kale tuin Een dikke hommel bromt Tegen nog kinderlijke bloesem Kleine insecten wolken in het Rond, de poes vraagt of ik haar Onder haar kin wil krieuwelen Ik geef er graag gehoor aan Het voorjaar gaat zijn tijd opeisen Gebiedt de…

Nog even en de mens zal zeggen ‘Het was me wat met dat virus, niet? En dat zovelen moesten sterven en Dat dromen aan scherven gingen Wat zijn we onvoorzichtig geweest Wat was het ieder voor zich, hoe ving De overheid bot; het lot hebben we Getart, apart dat dit gebeuren moest Om ons bewust te laten worden Wakker gepord, zullen we nu zuinig…