inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 73.684):

Rijshout

Zoutwatervis ligt doodstil in de grienden
Zoetwatergoven spatten op basalt
Een knotwilg is het die zijn vuisten balt
Om holten die recent als ogen dienden

Al half verdroogd, gedeeltelijk verteerd
Is het of hij alsnog om bijstand smeekt
Met een gebed dat van nieuw leven spreekt
En vrees in overgave transformeert

Ach, raadsel, dat de adem stokken laat
De geep verbleken doet alhier gestrand
Uit onverklaarbare verbeeldingskracht

Ik ben een Wilgenvrouw, natuurfanaat
Van tenen vlecht ik snel een hengselmand
De stompen dromen lente, ik berg pracht

Schrijver: Anneke Haasnoot, 10 maart 2021


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 129

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Emiel Warswater
Datum:
21 maart 2021
Schitterend gedaan Anneke!
Naam:
Max
Datum:
10 maart 2021
Ovidius zou trots zijn
op deze fraai verwoorde metamorfose.
Gaaf Anneke!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)