Alle inzendingen van Anneke

Eens was ik pelgrim Toen ik op weg was naar het verpleeghuis als een pelgrim met een boodschap van opbeurende troost en liefde in een klankvolle symfonie gevat als een sprankelend lied dat ik zong alleen voor hem die ik zo liefhad de klanken klonken zoet en sereen hij proefde het als bitter water die zijn vergetelheid onderdompelde…

Er is een dapper mens gedood Een man die tegen onrecht streed En al het mogelijke deed Aan dat wat oplossingen bood Er is een journalist geveld Integer, strijdbaar en niet bang Gedreven om in landsbelang Te straffen misdaad en geweld Hij leefde in een link, klein land Met bendes strijdend om de macht Met moord en doodslag telkens weer…

De Vader- en de Moederwonden Door velen van ons opgelopen Zij laten zoeken, zwerven, hopen Op kussen die gemis afronden Dan, in de verte - een oase Omringd door bomen in de wind Wij vinden er ons eigen kind Doorlopen elke levensfase Weer in het heden aangeland Wacht daar het weten van de schade Al generaties aangericht Het snakken…

Zij heeft een wolkje in haar hand Zij is verlicht, van zich bewust Een engel heeft haar kruin gekust Zij voelt met alles zich verwant Zij helpt de wereld uit de brand De mensheid voelt zich uitgeblust Maar kan gered worden door rust Is domweg eigen aartsvijand We moeten af van winstbejag En kiezen voor natuurbehoud En luchten, hemelsblauw…

Als de ziel zingt De melodie van stilte ken ik inmiddels uit het hoofd omdat het ligt opgeslagen in de krochten van mijn ziel leegte en volheid komen daar ze tezamen het maakt me vrij daar ontwaarde ik dat eenzame leegte ook volheid van het leven kent de ziel vertaalt die melodie eens immers is mij die rozentuin beloofd een witte…

Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Mijn zaadpaleis wordt ook bewoond door leed Mijn driften heb ik niet weten te drillen Ik tracht hen Hemel zeven in te tillen Waarbij ik hun behoeften vaak vergeet Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Er zijn…

Weer eeuwenoude wonden openrijten Door het gebrek aan tederheid bij lust Het stelt La Deuxième Sexe niet gerust Al weet die soms wel van zich af te bijten Nog altijd hoor je vele vrouwen krijten Wie troost ze, door wie worden zij gesust? Weer eeuwenoude wonden openrijten Door het gebrek aan tederheid bij lust Het is vaak aan…

Omzoomd door lijnzaad En fluitenkruid Doemt het terras op van Brasserie De Drievuldigheid Alles is gemaakt van witte wolken Engelen ontspannen zich met een glas Condens en wat manna Halen herinneringen op aan het strooien Van pioenroosblaadjes, het loslaten van Duiven in nog volle kerken, Pinkstergroeten Op papieren kaarten Dat alles…

Ooit zullen wij staan In bloesemend Kyoto Dronken van liefde…

Ik had me aan haar spinrokken geprikt Waardoor ik honderd jaren moest gaan slapen Een toverstaf bleek een gevaarlijk wapen Het was bij mijn geboorte voorbeschikt Toen ik ontwaakte, was ik diep geschokt De wereld bleek bezaaid te zijn met dorens En prinsen woonden in ivoren torens Ik leek wel in een hinderlaag gelokt…

Koele zeewind ontspande mijn gemoed schuimkop en vloed spoelde mijn voetstappen weg ik harkte daar rouwverdriet bijeen witte meeuwen schreven cirkels tegen hemelblauw mijn lief hier vond ik jou ik loop hier alleen met jouw schaduw de zee is ruw.…

Grootheden van zeer klein kaliber: flits van de kantjil als de wind zo gejaagd. De zwarte panter gaapt zijn kort bestek van messen bloot, alsof natuurlijke dood niet allang was bedacht. Ik sta als Orpheus voor de nacht, een schim, kantjil in een panterpupil. --------------------------- uit: 'Thule', 1991.…

Te Krimpen aan den IJssel en te Urk Ging men verhit op jacht naar zondebokken Men reed wat journalisten van de sokken Men spuugde, trapte, zonk en werd een schurk De dominee gaf modder als Spuit Elf Sprak luid: ‘Heb lief uw naaste als uzelf!’…

Zoals een BBB-heldin betaamt Kwam zij per tractor naar het Binnenhof Alsof het hier de Gouden Koets betrof Eén zetel maakte haar op slag befaamd Op klompen vormde zich een erehaag Zo kwam het platteland dus naar Den Haag…

Vrouw van de wereld werd ze ooit genoemd Met verve heeft ze deze rol gespeeld Die is voorgoed voorbij nu en vergeeld De trap des ouderdoms is opgedoemd Koningin af, geen dar die om haar zoemt Geen imker en geen korf, geen honingteelt Vrouw van de wereld werd ze ooit genoemd Met verve heeft ze deze rol gespeeld Te lang heeft ze haar innerlijk…

Zoutwatervis ligt doodstil in de grienden Zoetwatergoven spatten op basalt Een knotwilg is het die zijn vuisten balt Om holten die recent als ogen dienden Al half verdroogd, gedeeltelijk verteerd Is het of hij alsnog om bijstand smeekt Met een gebed dat van nieuw leven spreekt En vrees in overgave transformeert Ach, raadsel, dat de adem…

Wat is er nu in uw program gevaren Foei, christendemocraten, ongepast! Met zoiets jaagt u kiezers op de kast De huidige WW verbeurd verklaren Was het begeerte of Coronagekte Waardoor men zijn compassiespier verrekte?…

Rijp over de velden Boomstronken en takken Handen in de zakken Gaat voorheen beknelde Onbekende wegen Kruist verbeelde degens Tot Holle haar bed schudt Hoe ongerept kun je zijn Al je voet nog boven Onaangeraakt terrein zweeft Kort voor het zwartijs scheurt…

Het sneeuwt, d’ellende is op slag vergeten De burgers voelen zich weer even kind Plezier is het dat hen weer samenbindt Het heeft hen al een tijd niet meegezeten Er stuiven fijne vlokken van de daken Haal alle soorten schaatsen uit het vet Bureaucratie, belastingstelsel, wet? ‘t Is alles foetsie tot aan het ontwaken Voorlopig is het Winterwonderland…

Oh Lage landen zo in nood Wat ging er mis in het beleid Regie en inzicht lijken kwijt U zinkt, verdrinkt, u wacht de dood Oh Lage Landen zo behept Met poldervisie die niet werkt Bij pandemieën u beperkt Paniek, bezorgdheid, deining schept Bent u het spoor een beetje bijster? Zolang al geen ‘Je maintiendrai’ Maar houten Klazen, lange…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…

Ik wilde dat ik vliegen kon naar een land op verre afstand vroeg engelen hun vleugels af te staan soms komt er eentje op m’n frêle schouder zitten even vragen hoe de dag is vergaan ik vertel van mijn zoon zijn Parkinson en ons verdriet en steek een kaarsje aan na een poosje komt rust duidelijk voelbaar over me gedaald moet alleen een…

Een ware schoonheid is zij in mijn ogen Die tot een Lovely Lady uit gaat groeien Geen man mag wat ik nu al weet verknoeien Gebeurt dit toch, zal ik het niet gedogen Een schandblok kan op resultaten bogen Is middel om beschimping uit te roeien Een ware schoonheid is zij in mijn ogen Die tot een Lovely Lady uit gaat groeien Hoezeer zijn ´heren…

Trump is met fikse eigendunk behept En nog veel meer, hij hoort in het gevang Of een kliniek, het liefst behoorlijk lang Uitzinnig heeft hij om zich heen gemept Hij waant zich vleesgeworden Uncle Sam Niet langer twitteraar, maar pure spam!…

We leven in een eigenaardig land Met uiterst vreemde en antieke wetten Die liefdevolle ouders het beletten Hun kind te helpen als het is gestrand Je vult een doos, een tas, een zak of mand Met boodschappen en maakt zo korte metten Met armoede en povere budgetten Het hart dient het te winnen van verstand Helaas we zitten met een Scrooge die…

Het meisje Vaak dwalen haar gedachten af naar hem Dan staat zij onder schaars lantarenlicht Deels vrouw al, deels nog een onnozel wicht Vadertje Tijd schrijft al een requiem Het is december, er heerst strenge vorst Zij staat wat eenzaam in een stille straat Hoort zij nu nog van schapen het geblaat Gebalk; de ezel die Maria torst?…

Mooie herfstdag wandelend door het park zocht een bankje beschenen door de zon las op een terrasje de plaatselijke krant een oudere man uit een ander land kwam op enige afstand bij me zitten we wisselden even van gedachten ik luisterde in gebroken Nederlands intens naar zijn vluchtverhaal, nu is hier zijn thuis, het opnieuw beginnen…

Gedachten zoals emoties hebben ook krachten soms zijn ze mild, soms wild een omarming als troost zou fijn zijn in eenzame dagen als milde macht die het gevoel van warmte beheersen emotie van loslaten wat je dierbaar is geeft diep gevoel van onbehagen begint als wild, zelfs machteloos lijkt acceptatie maakt dat gedachte overwint wat niet…

Soms is het leven zomaar afgelopen Zoals in Nice geschiedde in een kerk Je bent gewoon als koster aan het werk En moet ineens dat met de dood bekopen Er vallen nog meer doden en gewonden De dader is er vast van overtuigd Dat hij als held zal worden toegejuicht Als hij ze snoert die vrijgevochten monden ´t Is bijna Allerzielen, in mineur…

Er is een leraar in Parijs onthoofd Het is te gruwelijk voor loze woorden Dit zinloze, afgrijselijke moorden Alleen omdat je deels of niet gelooft Een spotprent oftewel karikatuur Kan zeer doen, zeker bij de religieuzen Je kunt met spotternij hun zielen kneuzen Je maakt poëten ermee overstuur En dan ontsnapt er iets als 'Grote goden…