11 resultaten.
De dood van een muzikant
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
3.846 het doek is gevallen
zijn muziek, uitgespeeld
de laatste adem
een ingedrukte toets
blijft onaangeroerd
de zaal, in stilte
© avriends - 2008…
De aanraking
netgedicht
2.0 met 10 stemmen
1.544 de beweging
van het water
gleed langs mij heen
het meer was verlaten
alleen, de kille stilte
dreef het lichaam
met zich mee
niets, bleef aan het
verkrampte lichaam
kleven, enkel wat druppels
op het koude vlees
vol ontroering
bevrijdde ik mezelf
van iedere druppel…
Geen titel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
660 filevrije
eeuwigheid
de weg
naar de hemel…
Het maaiveld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
563 mijn hoofd stak strijdend
boven het veld met rozen uit
nieuwsgierigheid, haat-liefde
prikkelbaarheid, was mij niet vreemd
niet wetend van mijn goed
bedoelde intenties, de vraag
of ik wel het juiste
had gekozen kwam door
naïviteit niet in mij op
mijn waarheid
waar ik bang voor was
kwam tot werkelijkheid
voordat ik kon bukken
voelde…
Verhaal het lichaam
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
909 verhaal de verborgen
levensverhalen, emotionele
verpulvering bij aanraking van
het lichaam verhaalt zich
handwerken stilzwijgend
berusten op perkament…
Fluisterbos
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
2.388 Als ik bij je ben,
hoor ik de wind
met de bladeren spelen.
Het lijkt alsof
de bomen fluisteren.
Ik probeer mee
te fluisteren.
Het is in een taal
die ik niet begrijp.
Alleen de zielen,
s’nachts bij maanlicht.
In afwezigheid
van hun geliefden.
Fluisteren zij,
over het leven,
dat zij ooit hebben geleefd.
© avriends - 2007…
Marnixline
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
1.314 Het hart lijdt, tergt,
slaat, vertrapt,
grenst af, stelt teleur,
keer op keer.
Niet verwerkt,
het verlies van dierbaren.
Afgewezen door het zijn,
de persoonlijkheid.
Open vlees bedekken
afgebeten nagels.
Diepe snijwonden
kerven beide armen.
Frustraties gevangen,
bedekt in een net van grenzen,
op het bleke, tere lichaam.
Ervaart iedere…
Verloren ziel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
711 een verlaten weg
in de sloot
ligt haar
ontzielde lichaam
onder het riet
levend óf dood
géén sterveling
die het deert en ziet...…
Ik herinner mij...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
882 Ik herinner mij...
Onze handen tegen elkaar
met enkel een raam er tussen.
Het klapraam gesloten, sprekende
tranen en onbeweeglijke lippen.
Beiden moe van de gestreden strijd,
laten wij onze blikken niet los.
Ik herinner mij...
De verademing van mijn lang
verwachtte, hoopvolle vrijheid,
gaandeweg wordt die genomen.
Geplakt aan het raam,…
Tabula Rasa Roze
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
1.139 Vrolijk kind
met blauwe ogen,
bekijken - door een roze
bril - de grote mensenwereld.
Onbevangenheid straalt
op het gezicht,
de frisheid van
kinderlijke onschuld,
gekoesterd door
het onbeschreven blad.
© avriends - 2007…
Een schrijven...
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
445 Op het zijdezachte papier ontstaan kostbare,
dynamische woorden. Letters dansen,
vervagen door het vallende traanvocht.
De pen is ter ruste gelegd…
bedroefd, draai ik het papier tussen mijn handen.
Een rol ontstaat, gefixeerd met rood satijnen lint.
Zorgvuldig, gekoesterd in sierglas met kurkdop.
Een schrijven over niet vergaande liefde…