inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.674):

Ik herinner mij...

Ik herinner mij...
Onze handen tegen elkaar
met enkel een raam er tussen.
Het klapraam gesloten, sprekende
tranen en onbeweeglijke lippen.
Beiden moe van de gestreden strijd,
laten wij onze blikken niet los.

Ik herinner mij...
De verademing van mijn lang
verwachtte, hoopvolle vrijheid,
gaandeweg wordt die genomen.
Geplakt aan het raam, laat mijn
gezicht los, onze handen glijden weg,
krampachtige afdrukken vertekenen
het bedroefde vocht op het raam.

Ik herinner mij...
Zittend, sla ik de handen voor
mijn rood betraand gezicht.
Ik sluit de ogen, zie jóu daar
staan op het - voor mij -
achtergebleven station met een
smekende blik vol wanhoop.
Samen met mijn gewetensconflict
van loyaliteit, besef ik, dat ik
zojuist de goede beslissing heb genomen,
voor een nieuw en pijnloos bestaan.


© avriends - 2007


Zie ook: http://annemarievriends.web-log.nl/

Schrijver: Annemarie Vriends, 9 mei 2007


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 745

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)