Netgedichten

netgedicht (nr. 15.779):

Marnixline

Het hart lijdt, tergt,
slaat, vertrapt,
grenst af, stelt teleur,
keer op keer.
Niet verwerkt,
het verlies van dierbaren.
Afgewezen door het zijn,
de persoonlijkheid.

Open vlees bedekken
afgebeten nagels.
Diepe snijwonden
kerven beide armen.
Frustraties gevangen,
bedekt in een net van grenzen,
op het bleke, tere lichaam.

Ervaart iedere dag,
het leven uitzichtloos.
Overdosis slikken,
niet wetend, niet denkend
aan schuldbesef.
Alleen ... verlossing ...
van het innerlijke bestaan,
van, voor jóu, ondraaglijk leven.

© avriends - 2007