125 resultaten.
Moed
poëzie
3.0 met 27 stemmen 5.021 O zon gij komt mij weer genezen!
O geurenvolle zomerwind
Ik wil in U gelukkig wezen -
Een diep-gelukkig mensenkind!
Ik worstel in uw straal naar boven,
Ik stijg weer uit uw schaduwen -
Ik wil weer in mijzelf geloven,
Dat ik gezond-gezegend ben!
Zie 'k heb mijn hoofd weer opgeheven,
Ik wil een dappere kerel zijn,
Ik wil weer vechten…
Fabrieksrook
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.810 Zoals een zuil van rook haar klim in 't steile
Zo groots waant, wijl de lucht haar roerloos draagt,
En van benee haar hitte en arbeid schraagt,
Tot zij het wanklend hoofd verbergt in 't ijle, -
Zo steeg ik statig uit de nauwe laagt'
En stuwde een stoet van donkre drome' uit veile
En zieke ziel, - toen boog 'k het hoofd een wijle,
Waar…
Mist
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.546 Vandaag is het niet vrolijk -
De mist dreint in de straat.
Het is dodelijk - dood'lijk!
Als grauwe luizen gaat
Het volk zijn wankele weeg
Onder de rokken van een helleveeg -
Hallo!
Over de vette stenen
Stolt het goud van een lamp.
Uit een boos oog beschenen
Staat er de mensenramp!
Wat zouden ze doen bij zo'n licht?
Daar wordt…
Voorbij
poëzie
3.0 met 80 stemmen 21.251 Er ging iets moois voorbij,
Zo aan mijn hoofd voorbij,
Vlak langs mijn hart voorbij
Ik wist niet wat.
Ik deed mijn venster dicht,
En beî mijn ogen dicht,
En al mijn vingers dicht -
Of ik het had.
Ik keek mijn venster uit,
Zag naar de verte uit,
Hoog naar de hemel uit -
Of het daar stond.
Ik liep naar buiten toe,
Heel naar de…
De vlag
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.030 Onder die verschrikkelijke lucht
Vaart, als 'n aaklig makabere klucht,
De grote zwarte bruid
Van dit sombere geslacht -
Een donker-begruisde schuit
Met een zwarte kolenvracht;
Die komt tegen de dompige dag botsen
En schuift iets doods onder de plonzige schotsen. -
Het water plooit -
't Dooit!
Jongen! sta nou als een toren pal
Aan die…
Regen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.428 Toen kwamen dagen van eindloze regen,
Van heel diep treurende muziek, die speelde
Van de hemel en de dake' en verveelde
Mijn groot warm hart, in het zonlicht gedegen.
En geen, die niet in 't moedeloze deelde
En gedwee mee-weende, en zich niet verlegen
Over zichzelf boog, want wie had gekregen
Zoveel blij's, dat binnen een vogel kweelde?…
Eenzaam
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.109 De sombre pijnen ruisten, kreunend bogen
Hun donkre kronen neder naar de korst
Der aarde, de winden sloege' aan mijn borst
Hun grauwe vleugels, de struiken hadde' ogen.
Ik vluchtte de verlaten hei, - de vorst
Der eenzaamheid, de vale raaf, gevlogen
Op mijn schouders, zat over mij gebogen,
Dat ik de bange lucht nauw aadmen dorst.
Bij '…
Kind en mens
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.296 Hoe heerlijk goed is 't een klein kind te wezen,
Klein voor de eenheid van het groot heelal,
De pracht, die nooit dit hart bereiken zal,
Waarnaar wie groter ware' een wereld wezen.
0! in een kinderziel wijsheid te wegen,
Die 't wisslend leven al zijn kindren geeft,
Als elk maar weent en lacht - waarachtig leeft,
Zó kind bij mensen is een…
Mijn Hospita
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.122 Mijn hospita is weduwe
Van Duitse middenstand, -
Zij zellef komt uit Schwabenland,
Haar man kwam van de Veluwe.
Mijn hospita heeft twee spruitjes:
Het meisje dat is blond,
Het jongetje is ongezond
En heeft twee blote kuitjes.
Mijn hospita draagt haar boezem
Al vijf jaar uit de rouw,
Vandaag was ze in lichtlilablauw
Met rose moerbeibloesem…
Klacht
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.974 Bij de dood van C.F.L.
De Zomer stroomt van de glanzende lovers,
En staat op als een bruid uit de zingende velden,
Een zwerm van witte vlinders valt in de klaver,
De morgendauw druipt van de struiken,
Als van onze wangen de tranen -
Want hij is gestorven!
Het koren ruist, als de klagende branding,
Die opstijgt uit ons hart tot de kusten…
Leven
poëzie
3.0 met 2 stemmen 757 O, als een dier te zijn!
- Een dier in de zonneschijn -
Te koekeloeren,
Zo ene bloem zien staan,
En een beestje voorbij zien gaan,
Zo lekker te loeren!
En als een kind te zijn!
- Een kind in de zonneschijn -
Iets liefs te zingen,
Zo vol van kindervreugd,
En van dartele jeugd,
En simpele dingen!
En een wijs mens te zijn!
- Een mensch…
De stilte
poëzie
3.0 met 8 stemmen 603 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.
Zie de boom de paden tooien
Rondom zijne stille voet…
RUMOER
poëzie
3.0 met 43 stemmen 3.185 Het leven is te hard van geluiden,
De mensen doen te druk; -
Om een ander wat doms te beduiden
Verpraten ze hun eigen geluk!
In plaats van de vruchten te smaken,
Gooien ze elkaar met de schil,
Ze praten om maar leven te maken -
En de wereld is zelf toch zo stil!…
De glimlach
poëzie
3.0 met 30 stemmen 4.689 Het was een avond op de heide
En de ganse hei was leeg,
En de dichte witte hemel,
En de heide, en 'k zelve zweeg.
Langs de wolken en de vlakte
Ging de eenzame avondwind,
En de heide, en de hemel,
En mijn eigen hart was blind.
Toen ging plots de hemel open -
En een kleine plek van zon
Dreef de wijde heide over,
Als een dof-goud…
De nachtegaal
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.051 Door de avondwereld
Gaat geen geruis
Alleen een vogel
Gaat stil naar huis.
Een purper boompje
Staat heel alleen
Daar vliegt op eenmaal
Een vogeltje heen.
Dat gaat aan 't zingen
Dat zingt zo hard
Dat zingt weer wakker
Mijn arme hart!
-------------------------------------
uit: Eenzame liedjes (1906)…
SEPTEMBER
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.414 September blaas uw gouden vlammen
Door al de wijde wereld heen!
Blaas van nog boordevolle stammen
Het kwijnend afval naar beneên!
Begraaf ons in uw gulle goud,
Tot ons ontstuimige verlangen
Barst boven al uw wilde zangen
En feest in al uw vruchten houdt!
September blaas uw witte buien
Als blâren van een rozenstok!
Blaas aan ons hart, tot…
Iris
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.356 Over het grauwe golvend bergland joegen
De angstig zwangre wolke' hun nacht, - de wilde
Donder loeide - en de doffe echo's rilden,
Tot zij hun roffel uit alle rotsen sloegen.
Maar waar tot mij de hemel boog, daar tilde
De lucht haar zware wimpers op, - haar voegen
Barstten open - en brede stralen droegen
Het druipend goud op 't hoogland,…
Kindje
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.884 Kindje! Dat zacht met je vlasblonde popje
Speelt, je rein stemmetje kan nog niet schreien,
't Lacht nu en zingt in moederlijk verblijen
Tederlijk voor popje een liedje, - je kopje
Wiegt als een bloemetje, dat bij het glijen
's Avonds van de avondwind, 't zijige knopje
Deint, en vleiende van de zon nog 'n dropje
Krijgt van haar wijn, om…
Stadsklokken
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.221 Een laatste roep der donkre stad verzonk,
Het zwijgend water wiegde gouden spranken,
Nog poosde een late lichtschijn bij een kranke,
Bij zure arbeid, of een zoete dronk.
Toen galmde de verlaten stad en schonk
Een donkre stroom van volle bronzen klanken
In mijne open ziel, - ik boog tot danken,
Toen 't dreunend antwoord in een cirkel klonk.…
De duiker
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.614 Op 't bergvlak peinsde ik bij de diepe bron,
Ik mijmerde over 't beeld van 't eigen leven,
En tuurde in 't grondloos diep naar 't wondre beven,
Waar ik me een schemerlach van God verzon.
'k Dook in mijn ziel: - het water rilde in reven -
Langs gladde wanden gleed mijn hand - ik won
Een paarl - ik steeg, - mij scheen in volle zon
De matte…
Wij zoeken 't ver
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.438 Wij zoeken 't ver:-
Ik zoek het zuiver schone beeld,
Dat kan verzoenen met dit leven:
De vreemde vlinder die daar speelt
Draagt 't op haar vleugelen geschreven -
Doch als 'k mijn handen om haar sluit
Wis ik die tere tekens uit!
"Gij volgt vergeefs wat immer vliedt
En houdt de schone schijn voor 't wezen,
Door eigen onrust…
Avondgebed
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.315 De avond is gevallen,
De dag gaat dood, -
De bomen worden allen
Wonderlijk groot.
In de verte, in de landen,
Daar ligt wat goud, -
De nacht maakt onze handen
Zo stil - zo oud.
Schoonheid hebt gij ons leven
Eenmaal gekust,
Dan gaan wij 't avond even
Zwijgend te rust.…
Bij de kerk
poëzie
3.0 met 23 stemmen 5.193 De mensen zijn naar de kerk -
De landen liggen alleen,
Ik voel mij zo licht, zo sterk,
Zo over de velden heen!
Daarboven mij drijft een wolk
In de blauwe morgenlucht,
Beneê gaat het vlindervolk
In een wapperende vlucht,
De mensen zijn naar de kerk -
Wat is de morgen weer rijk!
Ik denk aan een heel mooi werk:
Een Maria van Van Eyck.…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.853 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…
MEISJE...
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.236 Meisje weet je wat ik –
wat ik zeggen wou -?
‘k Wou je zeggen dat ik –
dat ik van je hou, -
En dan wou ik schatje –
dat je - nou dat jij -
Nou - natuurlijk dat je -
dat je hield van mij, -
En dan wou ‘k je als je -
als je van me houdt -
Zoenen in jouw halsje -
als je ’t hebben woudt, -
En dan, nou dan dee ik -
dee ik ’t overal -…
Verloren dromer
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.868 Ik dwaalde eens de wereld binnen -
De wereld zag mij nijdig aan,
Ik wilde ‘t leven goed beginnen -
Maar ‘t was zo moeilijk te verstaan!
Ik leerde leven, - ‘k ben zo goedig
Naar alle mensen toe gegaan:
Ik was zo bang - ik deed zo moedig -
Zij hebben mij niet goed verstaan!
Ik droomde weg - ik raakte eenzaam
Uit hun rumoerigheid vandaan,…
Avond
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.407 Nu dort de hemel,
Nu dort de hei –
De mooie dingen
Gaan gauw voorbij.
Nu dort de hemel,
Nu dort mijn hart –
Wij worden beiden
Nu stil en zwart.
-------------------
Hoog aan de hemel
Staat de eedle maan –
Zij ziet mij zwijgend
En eenzaam aan!…
Vrede
poëzie
3.0 met 8 stemmen 531 Vrede spreid gij uw zachte vleugels
Over de donkere aarde heen -
Over de moede en de gewonden,
Over de duizenden, die verzwonden,
Over al de snikkende monden,
Die verbleekt zijn van geween!
Vrede daal gij uit de lichte sferen,
Waarheen gij vluchtet voor deze wereldsmart,
Daal over hen, die u hebben verraden,
En over de dwazen, die op u smaadden…
Kleinood
poëzie
3.0 met 30 stemmen 3.182 Toen eens de grote schilder
De wereld verven zou,
Klom hij eerst in de hemel -
De hemel maakte hij blauw.
Drie droppels liet hij vallen
Beneden op de aard,-
Drie mooie kleine dingen
Zijn daar altijd bewaard: -
De eerste viel in 't koren,
Dat werd een korenbloem,
Die bloeit in 't blauw naar boven,
Dat is haar grote roem,
De…
Dat is die minne die ewelic minnet
poëzie
3.0 met 27 stemmen 7.926 Wat dauwt daar zo waar de
Zon ondergaat -?
Kind, de zon doet de aarde
In nachtgewaad.
Wat zijn dat voor dingen
In wei en riet -?
Kind, de krekels zingen
Een minnelied.
Wat dragen de winden
Voor geur zo laat -?
Kind, de bloesem van linden
Die opengaat.
Wat schijnen jouw ogen
Zo groot, zo goud -?
Kind, dat doet dat hoge…