Alle inzendingen van Claire vanfleteren

Doe het rustig aan kijk naar de opkomende maan. Zij werpt haar licht op uw bezweet gezicht. Ondertussen geeft de zon haar avondrood, omdat zij overdag, overdadig warmte bood. Zij daalt af, tot wij de dag kunnen uitwuiven, om ’s anderendaags weer de dauw van een nieuwe dag te mogen opsnuiven.…

De files worden met de dag hardnekkiger. Met een grote gelatenheid schuiven de auto’s richting werk. Eigenlijk wil ik jullie bedanken als je vandaag deel uitmaakte van de verkeerszee. Je bent een beetje de Mozes voor de motor. Elke ochtend splijt de zee van wagens netjes open voor de motard, die een vluchtweg maken uit de file. Naargelang…

Op een kroonkurkworp van mijn huis, vind je de beste bloemenwinkel van ’t stad. Kerels met bloemekes om U tegen te zeggen. Ik kan het niet laten om als een jachtluipaard in jachtmodus op een bank hen elke stap in de gaten te houden. Voor wie zouden ze zijn? Voor zijn moeder, zijn liefje? Hoe zouden zij zich voelen? Hoe voelt dat ook alweer…

Dichten is een kunst of mag ik zeggen meer een gunst. Het is niet aan iedereen gegeven, ik heb het vanbinnen, ik moet het beleven. Ik heb één letter in de kiem gesmoord, ik liet het een woord bewandelen om er een zin van te maken die mijn binnenste zou raken. Een gedicht is mijn eigen ik, mijn ziel ligt in dat gedicht. Ik zie het allemaal…

Schakels aan elkaar verbonden voor eeuwig en altijd. Als hij breekt, is het waar dat ons leven maar aan een draadje hangt. Ik heb zo’n ketting. De schakels zijn nog gaaf, de blinkende zijn mijn liefde voor de kinderen die ik baarde. Het zware slot, zijn de armen van mijn lieve man die het loodzware lot torst waar het nodig is. Er hangen…

Denkbeeldige gordel van twaalf. De schijnbare zonneweg. De dieren in zinnebeeldige betekenis van kracht en waardigheid, onschuld en sluwheid, waakzaamheid en voorzichtigheid. Schitterende sterren aan het verre firmament. Als het ware bijna tastbaar, maar nog even ver weg.…

Ik heb hem altijd als dakloze geweten. Al jaren leefde hij op straat. Gerespecteerd bij zijn vrienden, met zijn baard en pretlichtjes is zijn ogen, een dakloze zoals de mensen hem graag zien, eventjes toch. De tijd van een toegeworpen munt, misschien. Hij verdroeg nog slecht een dak boven zijn hoofd. Maar hij schrok zich bleek, die dag waarop…

Wringend en onheilspellend, donkere wolken van een opkomende bui of pletsende regen. Daarna een kleurenspel zovele kleuren door elkaar. Een wonder om te zien, een boog van mijmerende pastellen. Ze smelten samen, van licht naar donker. Zij spannen zich uit, ze rekken zich van de ene kant naar de andere. Het duurt niet lang, de vervaging…

Het is gebeurd! Voor het eerst in jaren wordt een heuse hittegolf aangekondigd. De vooruitzichten stemmen me uitermate gunstig. Jeansbroeken verdwijnen in de kast, mijn kapsel krijgt een korte beurt. Tijd voor een extra bol pistache-ijs. Zwempartij links en rechts. Fietsuitstap met flink wat terrasstops. Halfnaakt en naakt als de buren mijlenver…

Mijn stijlfiguur waar ik naar toewerk, bestaat uit gelijke elementen, zoals het hart en de ziel onafscheidelijk zijn. Hun betekenis neemt in kracht toe de climax van het liefdesspel, de stijging naar het hoogtepunt waar je hele lichaam zich innig laat beademen in extase. De veelkleurige spanningsboog in je levenslicht wordt gedragen…

Al eens gedacht om stiekem met de Noorderzon te vertrekken, alles en iedereen achter te laten en als een complete nobody ergens van nul te herbeginnen. Ergens waar je geen oud-bekenden in de supermarkt tegen komt. Alleen maar onbekenden. Mensen met wie je geen geschiedenis, alleen toekomst deelt. Mensen die je niet pijnlijk terug katapulteren…

Verwarrend, denk ik toch. Goed of niet. Zwart of wit. Koud of warm. Haat of liefde maakt niet uit. Het is een opkomend besluit, dat rijpt in mijn geest. Misschien in mijn hart het meest. De opkomende zon, na een regenachtige dag, dat is wat ik hopen mag.…

In mijn herinnering sta ik aan de waterlijn, Het is fijn dicht bij de natuur te zijn. Ik voel mijn voeten in het mulle zand. De zon brandend op mijn huid. Turend in de verte naar het water, waar zeilbootjes het bevaren. Helaas de zomer is voorbij, alles heb ik opgeborgen. Daar mijn gevoel er nog is, heb ik het plaatje vast gelegd met…

Als een rode draad loopt muziek door hun leven. Het wordt tot een geheel in hun geest geweven. Het heelt de wonden, het verdringt uw verdriet Ieder instrument heeft zijn waarde, de klank verbindt zich met mens, heelal en aarde. Muziek wordt gekoesterd door jong en oud, voor het plezier, of voor zelfbehoud. In stilte leven, is wegkwijnen…

Geen verlies alleen maar nieuwe mogelijkheden. Hier zit iedereen toch maar op je vingers te kijken. “Van wat leeft jij nu? Met wat vul jij je dagen? Ga je nu weeral op reis?” Ik krijg er ook nog een hoop ongevraagd advies bij, over hoe ik het best mijn leven kan leiden. Eerlijk als ik een oud bekende tegen kom is het verleden en heden het…

Ha Claire, da’s lang geleden. Hoe is het met jou? Ik schrik op, doe een stap achteruit. Ik ken dat gezicht. Een spook uit het verleden, al is ‘ spook’ niet het gepaste woord. Die blonde krullen, bruine ogen en sensuele mond zijn wel niet meer wat ze eens waren, maar mogen er best nog zijn. Een schoonheid blijft een schoonheid, Ook op rijpere…

De Melkweg strekt zich lenig uit. Onder de curve van onze planeet, baadt ze in een flauw rood licht. Een dartelende wolk met fonkelende sterren, ook obscure, donkere slierten van interstellair stof. Dat ontsiert haar prachtig lichaam. Ik zie haar als een stoffige, gassige verwrongen schoonheid.…

Wie is er niet wild van de nonchalante pyjama’s in zijde. De monochrome exemplaren In rijke kleuren, als diepblauw of smaragdgroen. Ideaal voor een zondagse brunch. De bloemenprints vind ik onweerstaanbaar. Draag ze casual met instappers of een flink paar hakken. Een oversized zonnebril op je neus voor dat kleine beetje Beyonce gevoel…

Het kwam als een lach, voorbijgestoken door een traan. De liefde verdoken, maar in alle hevigheid aanwezig. Geluk ten top, onwennig, verzot. Het mag niet stoppen, de bloesems zijn nog teer. Laat ze open gaan. Het licht van de zon brengt leven en vreugde. Laat het niet regenen, voor één keer Laat het tere leven even zweven.…

Zij zijn het sprookje van de vijver. De bloemen spreken tot de verbeelding. In gedachten zie je de kikker erop zitten, die veranderde in een mooie prins. De erotische bloem beweegt zich mee met de veranderingen van de natuur. In het donker gaan de knoppen dicht. Bij dageraad komen ze weer tot leven. De bloem ontvouwt zich meerdere keren…

Ik was jong en onervaren zag alleen het mooie, nooit de gevaren. Leefde mijn leven, maar de tijd ging te snel. Strubbelingen kregen de bovenhand. Ik werd door angst aangerand. De ogen waren hun glans kwijt, ze werden geteisterd door tranen. De glimlach was gaan liggen, zonder troost. Verzonken in hard ijs. Versteend en wazig, afgeschermd in…

Hoe ziek en hoe laf een aanslag is, hangt niet af van het doelwit, hangt niet af van het geloof, de nationaliteit of de leeftijd van de slachtoffers. Elke dode, waar dan ook, is altijd iemands zoon of dochter altijd iemands vader of moeder, altijd iemands vriend of geliefde. Het heeft geen zin om op te roepen tot alertheid en waakzaamheid.…

Speler en coach die langs elkaars broekspijpen omhoog kruipen, je ziet het nergens meer. De vreugde na een doelpunt is doorgaans al even zakelijk als het voetbal zelf. Een enkeling is nog even buiten zinnen, maar meestal is dat bestudeerd. Er zijn er nog weleens die zichzelf bestormen en ineens staat hij dan de dakgoot van de dug-out te…

Ik wilde geen tekening maken. Ik wilde niet schilderen. Toch wilde ik iets op doek. Mijn geheugen bleef kloppen. Ik zag het vrouwengezicht voor mij maar het was omgevormd in streepjes. Ik had de volle vlakken niet om in te kleuren. De omtrek had mijn hand ook ontweken. Toch verschenen haar ogen, met een verleidelijke blik. Haar lippen kwamen…

Wanneer gaan we nu eindelijk de Marsmannetjes ontmoeten? Dat we ze de negen vingerige hand kunnen schudden, ze redelijk recht in de ogen kunnen kijken drie of meer wie weet. Hun groene schubbenlijf eens tegen onze gilet kunnen trekken. Hen het mooie van Brugge laten bezoeken in een bootje en een mogelijks eerste gesprek voeren. Zelf zou ik…

Een Engel verscheen, doorboorde Theresia’s hart met een gouden pijl, liet haar achter in vuur en vlam, een vrouwenhart in extase. Zij was in een totale overgave aan de liefde. Haar gepolijste gezicht verhoogde de tastbaarheid van het mystieke moment. De liefdesengel werd belicht met voldoening van haar plicht. Het was de Goddelijkheid van…

Het weerkaatste licht werd gevangen in de vleugels van de talloze vlinders op mijn doek. In kleuren vertellen ze verhalen terwijl ze hun vleugels spreiden. Ze zijn zo teer en broos worden met de wind meegevoerd. Als de regenboog zijn ze oogverblindend mooi. Dartelend in het ijle, zelfverzekerd gewoon. Niets doet hen vermoeden, dat ze daar…

In onze krant was een luxe–escorte aan het woord. Zij getuigde open en bloot over haar leven en werk. Ze was verlekkerd op de topkeukens. Wat restaurantkeuze betreft was ik behoorlijk jaloers op die dame. Maar ik besef wel dat ik niet de ambitie, het lijf, de uitstraling, de gladde huid, de D-cup, de lenigheid, het inlevingsvermogen, het libido…

Ik had moeten openbloeien de zon voelen, genieten van de warmte. De liefde grijpen. Mijn angsten verdrijven. De grond onder mijn voeten voelen, maar dit alles was er niet meer. Weggevoerd langs onbekende wegen, waar ik met een kompas niet kon komen. Gesluierd in een zwart gat, begraven onder onbegrip. Het stof verstikte mij, de adem werd…

Je was al van alles, maar je wist het nog niet en je ouders al evenmin. Hebben zij ontdekt wat voor mens je eigenlijk bent? Er blijft niet veel verborgen. Alleen het allerbelangrijkste.…