Alle inzendingen van Coenraedt van Meerenburgh

Ik moet geregeld naar de apotheek, De assistentes daar zijn altijd bezig, Maar wat ik nodig had was niet aanwezig, M’n zelfbeheersing liet me in de steek. Toen riep ik: ‘Geef me dan maar, als het lukt, Een pil die m’n agressie onderdrukt!’…

Het zijn met recht enorm beroerde tijden, Wat Trump heeft uitgebraakt is ongehoord, Ook Harris sprak niet één verstandig woord, Dus eigenlijk wil ik ze geen van Biden. Als Harris winnaar wordt op deze dag, Kan Trump nog bij McDonald’s aan de slag.…

Ik denk nog wel eens aan de jaren tachtig, Toen Nederland massaal voor vrede was, Je kreeg zelfs vrij van werk of van de klas, Want samen demonstreren maakte machtig. Die houding lijkt voorgoed verleden tijd, Nu iedereen zich opmaakt voor de strijd.…

‘Kijk recht vooruit, de lippen op elkaar.’ Krampachtig zoek ik naar m’n beste blik. Hoe vief, hoe vrolijk en vitaal ben ik, Ondanks m’n rimpels en m’n grijze haar? Terwijl ik roerloos naar het toestel staar En onbewogen blijf bij elke klik, Voelt alles aan alsof ik wroet en wrik. ‘Kan het niet nog ‘s? Maak er nog een paar.’ Ik wacht geduldig…

Ik was getrouwd, maar mijn ex-echtgenote Bleek achteraf toch liever man te zijn, Als vrouw verken ik onbekend terrein, Mijn partner wordt een man, heeft zij besloten. Ook zoon en dochter, zijn straks dochter, zoon. Bijzonder? Nee, dat is toch heel gewoon?…

“Yes, students, understand you this all well? So no, I lay it out another keer, You know I do my best, we’re almost kleer, Dus let nog even up, before the bell…” Het is gewoon een kwestie van geduld, Tot iedere docent weer Hollands lult.…

Hij was een speler van die wonder-elf En stond maar liefst twee keer in de finale, Hij blonk, maar liet ook medespelers stralen, Als coach of aan de bal, hij bleef zichzelf. ‘De Nees’ ten voeten uit en in één zin: Wat zat die strafschop er toch lekker in!…

Mark Rutte denkt in voor- en tegenstander, Hij zegt: ‘We moeten met de oorlog voort!’, 'Dat Oekraïne bij de Navo hoort', Maar vaak zegt hij het één en doet het ander. Dus los van wat de man vandaag beweerde, Gebeurt er vast precies het omgekeerde.…

Ze maken ruzie in het openbaar, En het publiek is ongewild getuige, De ene wil niet voor de ander buigen, Vandaag Inside is wel een beetje klaar. Belazeren ze weer gewoon de kluit, Of gaat de show nu als een nachtkaars uit?…

Thuis hadden wij ze al een hele poos, Ik nam mijn brood mee in die plastic bakjes, Je had ook party trays met van die vakjes, Biscuitjes zaten in zo’n gele doos. De verkoop stopt, maar als ik ze bewaar, Gebruik ik ze nog zeker vijftig jaar.…

Als zondagavond treurnis samenbalt, Staar ik droefgeestig uit de natte ramen, En krijg bezoek van rijen dode namen, Wee, waar niet tegenop te drinken valt. ’t Is duidelijk: dit huidige seizoen Heet herfst; daar moet ik het dan maar mee doen.…

De troepen trekken samen aan de grens, En drones bestoken doelen in formatie, Alwéér een militaire operatie, Het telt niet meer, het leven van een mens. Toch ben ik voor dit alles niet beducht, Want niemand schiet mijn dromen uit de lucht.…

Ons land biedt plaats aan wolven en dolfijnen, Aan bosvleermuis, aan bever, rugstreeppad, Aan juchtleerkever, otter, wilde kat, Hoefijzerneus (de grote en de kleine). En binnenkort zie je, - sta niet perplex -, Hier ook weer de Tyrannosaurus rex.…

Wat was er plotsklaps in Zijn hoofd gevaren, Toen Jezus rovers uit Gods huis verjoeg? Nu was het Jan van Zanen die streng vroeg: “Verlaat het Binnenhof, o ambtenaren!” Tweeduizend jaar na dato is warempel Het Binnenhof een opgeruimde tempel.…

Het was me eerst niet eens zo opgevallen, Maar ja, bij nader inzien, nu je ’t zegt: Ze lijken best wel op elkaar, ja echt! Eén ding: Robin van Persie heeft geen wallen. Toch stel ik vast dat Schoofs gelijkenis Met de Oranje-striker ‘striking’ is.…

"Geen Goudse kaas meer over vijftig jaar”, Vermoedt de New York Times. Wij weten beter. De bodem zakt per jaar vier millimeter, Dus Gouda loopt voorlopig geen gevaar. Eer niemand in die stad meer kazen weegt, Is vast New York al van de kaart geveegd.…

“Wat levert Coenraedt ons nu voor een streek? Waar zijn z’n snelsonnetten toch gebleven? Hij heeft drie weken lang hier niets geschreven, Hij laat ons toch niet zomaar in de steek?” Welnee, het zit heel anders dan u dacht: Ik reisde door de Gordel van Smaragd.…

Gevraagd: een pathologisch leugenaar, Die lak heeft aan de regels en de wetten, Die handig weet te wisselen van petten, En veel ervaring heeft als rommelaar. Da’s onze Mark, ten voeten uit, helaas, Hij is dus zéér geschikt als NAVO-baas.…

Belangrijk is, voor wie naar glorie streeft, Altijd de groep waarmee je gaat beginnen, Alleen de juiste mix zal overwinnen, En dat bepaalt hoe lang je overleeft. Wie staat er straks ‘op negen’, wie ‘op zes’? Ik kijk reikhalzend uit naar dat bordes.…

Het weer is soms te koud en soms te nat, En dan is het zo warm als nooit tevoren, Iets lijkt wat wij gewend zijn te verstoren, Ook nu in juni is het niet je dat. Maar eigenlijk is het zo slecht niet hoor: Want wát zou het hier dooien als het vroor!…

Voordat ik aan dit vers begon te schrijven, Heb ik een witte haarband omgedaan, Zo’n accessoire vind ik mij goed staan, Ik doe het echt niet om te overdrijven. En inderdaad: het ging veel beter mèt, Trefzeker vond ik weer het snelson-net.…

We moeten samen energie besparen, Dus in mijn huis brandt geen onnodig licht, En steeds houd ik m’n koelkast netjes dicht, Want daar zou het klimaat zeer wel bij varen. Helaas helpt dat per saldo bijna niets, Omdat ik sinds vandaag elektrisch fiets.…

Al was er veel belangrijks aan de hand, - ’t Is oorlog en men is aan het formeren - , Moest ik me op iets anders concentreren, Het helpt als je je eventjes ontspant. Vandaag blijf ik maar even lekker thuis, En stop een grote ijszak in m’n kruis.…

(Zeg maar nee, dan krijg je er twee!) Er ligt nog geen premier in het verschiet, We wilden wát graag af van onze ouwe, Maar ’t lijkt een kermis nu, een hele kouwe, Want Ronald Plasterk wordt het zeker niet. We leven in een tijd van veel primeurs: Benoem dus maar die twee informateurs.…

Een helikopter cirkelt in de lucht En dagelijks hoor je sirenes loeien, Agenten slaan weer iemand in de boeien, Een tweede dader is nog op de vlucht. Met maandelijks een schietpartij of zes, Is duidelijk de geest is hier uit de fles.…

We wilden naar de Dam voor onze doden, Om bij hun offers plechtig stil te staan, Maar op een punt mocht niemand verdergaan, Niet zonder onderzoek, niet zonder code. En zo herdacht ik, anders dan voorheen, Hoe onze vrijheid uit dit land verdween.…

In alle openheid een oproep doen Om volop oorlogstuig te produceren? Maar willen zij, die dit zo stoer beweren, Dan ook een dodental van een miljoen? Ik doe niet mee met deze hitserij, En eis terstond een vredesmaatschappij.…

Stel dat ik buitenaardsen zou ontmoeten, En ik zodoende de verplichting draag Om met een plechtig uitgesproken ‘daag!’ Hen namens heel de mensheid te begroeten? In een gesprek, met handen en voeten, Beantwoord ik geduldig elke vraag, Over de aardkorst en de ozonlaag, Het staatsbestel, de schaarste, schuld en boete. Dan zou ik vragen of bij…

Wat duurt het lang, die rituele dans, Er zal toch ooit wel eens een eind aan komen? Maar niet aflatend blijft Geert Wilders dromen, Want anders krijgt Frans Timmermans de kans. ’t Is overduidelijk geen goeie mix: Die pitbull, kat, ma Flodder, mister X.…

Het is een nieuwe trend bij jonge mannen: Ze zijn steeds vaker tegen nageslacht. Heeft Adam daar wel over nagedacht? Wat zijn dan eigenlijk zijn toekomstplannen? Je wilt toch niet dat Eva je ontglipt, Omdat je in je zaakje bent geknipt?…