Alle inzendingen van Coenraedt van Meerenburgh

Als militair, gewend aan plicht en tucht, werd hij een jaar geleden uitgezonden. Maar nu mist hij de echtelijke sponde, vandaar dat hij in eenzaamheid verzucht: 'Oh, kwam hier maar een stoot die me verwende. De enige die komt is Balkenende!' -------------------- ...vandaag bracht premier Balkenende een bezoek aan de Nederlandse militairen…

De kerk in Tilburg ging van bim bam bom en buurtbewoners zijn verhaal gaan halen. Meneer pastoor volhardt en moet betalen; vijfduizend euro, 't is een flinke som. Wil niemand zich dan over hem ontfermen? Een klokkenluider moet je toch beschermen? ----------------------------------------------------------- De gemeente Tilburg beboet de…

Er klonk een oorverdovend klokkenspel als oproep om de lauden bij te wonen Maar mensen slapen liever tot de nonen en dus trok de gemeente aan de bel. Van mij mag van het noorden tot het zuiden voor al het aardse leed de noodklok luiden. -------------------- De gemeente Tilburg heeft een dwangsom opgelegd omdat de kerkklok van de Heilige…

dit is mijn vrijbrief, elke weg ligt open ik ben van al mijn ketenen bevrijd noem het desertie, ik ontwijk de strijd vanaf vandaag zet ik het op een lopen kom ik bij een rivier? ik laat me dopen en word door onderdompeling gewijd het gastvrij water maakt geen onderscheid en is bereid m'n zonden af te kopen ik richt me op, passeer de scheidingslijn…

als ik mijn pen beweeg op het papier is alles wat ik schrijf een lege huls ik wacht op meer, een krachtige impuls de regels blijven leeg, het stopt bij vier maar dan zie ik een deur die op een kier staat, licht werpt op m'n blad en mij iets guls aanreikt, het ziet eruit als uittreksels van muzen van de maan; tweede kwartier en halverwege…

vlak boven het geultje van haar stuit waar de rivier ontspringt van haar twee benen staat iets getekend op haar huid gebeiteld als in marmeren stenen het lijkt gegroeid van binnenuit en biedt een uitzicht voor degenen die haar als minnaar hebben buit- gemaakt en balanceren met hun tenen het prikkend ornament prijkt als een stempel op haar…

ik wacht op haar, kijk in de verte daar komt de trein al, nee toch niet een wisselzang van hoop, verdriet ik dood de tijd, inwendige concerten een holle hal, het enige loket is dicht, het rolluik neergelaten ik loop wat heen en weer te praten de muur is leeg, niet één kroket hier eindigt alles, elke reis de spoorlijn leidt naar zee, naar…

Een goed gedicht begin je met een leugen. Je opent met een compliment, een klacht en wekt de indruk dat al alles is bedacht. Je schrijft het op als steun voor je geheugen. De lezer? Die geniet met volle teugen. Zijn ogen puilen uit, hij huilt of lacht, telt op z'n vingers, dit is pas het acht- ste vers, nog zes om zich op te verheugen.…

toen ik mijn vijand in de ogen zag als ik voorzien van armen en van benen was hij me plotseling vriend toegeschenen zo helder als het duister wijkt bij dag we schoten beiden bijna in de lach herkenning kan je onverwachts doen wenen de achterdocht was helemaal verdwenen wat scheidde ons? slechts grenzen en gezag we waren in een uniform gehuld…

een dolende op aarde, die een straf heeft uitgezeten. ik teken uit het hoofd de hersenschimmen, mij was meer beloofd ik wil niet klimmen, tel niet op, maar af een slinger die het punt passeert waarop geen twijfel is, geen 'lager' hij mindert vaart en stijgt steeds trager tot hij tot stilstand komt en niet meer keert wie heeft dit dan verzonnen…

de lente doet me denken aan verlies er zijn weer negen maanden dood, begraven wat overschoot is voedsel voor de raven de bron van al wat leeft is vuil en vies de lucht is zwanger van het zaad, ik nies en druppels vinden in de grond een haven een groef ontvangt het vocht vol overgave er rijst iets op, er scheurt een maagdenvlies zoals…

ik ben geen dwerg, ik ben geen reus ben geen atleet, ben niet gedrongen ik heb twee ogen en een neus een hart, een lever en twee longen is dit het lichaam van mijn keus of werd ik in mijn huid gedwongen? misschien is dit te serieus toch ben ik een gewone jongen zo hier en daar heb ik een pukkel net als zovele anderen maar hoe dan ook:…

ik heb een kleitablet gevonden met letters diep er ingedrukt door stolling aan de tijd ontrukt gericht aan wie nog niet bestonden de tekst, verwoord door dode monden en door een aardlaag onderdrukt lijkt uit de ijle lucht geplukt met handen op de rug gebonden geheimschrift; niemand die verrukt eureka roept en opgewonden de straat opgaat…

De zeeheld Michiel Adriaanszoon was destijds in Vlissingen, als jonge vent, bij iedereen als Trouwhand zeer bekend. De naam De Ruyter, dat kwam later pas. Maar wat historici nog steeds niet weten: dat hij als lichtmatroos al Rouvoet heette. -------------------- Uit een document blijkt dat admiraal De Ruyter in zijn jonge jaren zichzelf…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Ik hield me vroeger altijd op de vlakte en dacht bij 'werk' aan iets op een kantoor. Vandaar dat ik me voegde in het koor van mannen met gevoel voor het exacte, die, niemand uitgezonderd, zich verpakten in grijze maatkostuums als metafoor van evenwicht en als een omnivoor braaf slikten wat passeerde; waarvan akte. De stukken heb ik volgzaam…

Wie zoekt naar de betekenis en zin, de allereerste oorzaak van het zijnde, die kan het best beginnen bij het einde. Zo kom je als vanzelf bij het begin. En ga de deur niet uit, verroer geen vin. Je vindt het antwoord niet als je naar heinde en verre reist, integendeel. Verklein de maaswijdte van je net. Wacht als een spin gespannen op het…

Het driemanschap zit in het hoge noorden, om overdag en 's nachts met Herman Wijffels intiem te praten zonder laatste twijfels, en nat te dromen van regeerakkoorden. Ons land lijkt zwanger. Is de pap gestort dus, of is er toch nog kans op een abortus? -------------------- Balkenende, Bos en Rouvoet hebben zich met informateur Wijffels…

we troffen alles onveranderd aan vertrouwde luchten vulden onze longen het was nog niet goed tot ons doorgedrongen we bleven op een afstand even staan en zagen hoe de mensen zich verdrongen rondom het spit onder een volle maan de avond viel en ieder leek voldaan de danseressen dansten, barden zongen totdat een takje kraakte en een jongen…

we waren tijdgenoten, ruim gemeten ten prooi aan hemels recht, we deelden huid en haar, sandalen maakten geen geluid we hebben ze tot bloedens toe versleten de wind was zwak tot matig, kromp naar zuid er was een spoor, we volgden het verbeten maar waren op een woestenij gestuit wie had dit van tevoren kunnen weten? de ijle lucht ontving…

niets kwam terecht van wat de straat beloofde we liepen onverschillig en in wild- verband, de klinkers hebben ons verstild met elke nieuwe stap die ze verdoofden wie had het recht om over onze hoofden een weg te banen die ons ongewild de kant op wees waarin wij niet geloofden? een mijlenverre kruistocht was verspild een hevig beven van de…

de ochtend van het leven was nog koud alleen het zonlicht wist ons te behagen verwachtingsvol verbeidden we de dagen we schaarden ons rondom wat brandend hout we wonnen elk seizoen aan kracht, het woud had geen geheimen meer voor ons, we zagen de dieren, oogsten lof van jong en oud de stam was trots, bij thuiskomst van het jagen een schone…

De cijfers zijn soldaten, in een tred Marcheren ze en passen op hun tellen. Hun tafels liggen vast op rekenvellen. Ze volgen orders, bieden geen verzet. Heb je een vraag, dan weet een cijfer het. Ze zullen nooit naar één kant overhellen. Kil calculerend spelen ze hun spellen. Keihard en onverteerbaar; een skelet. De letters echter, lopen…

Er is alweer een boodschap opgedoken, een toespraak, vol emotie, op een band. Ik dacht: 'wat is er nou weer aan de hand en welke terrorist heeft hier gesproken?' Gelukkig viel het reuze mee met hem; hij sprak slechts van een aanslag op zijn stem. -------------------------------------------------------- ...In een videoboodschap deelde…

dit is het derde jaar dat ik die school passeer, de kinderen staan er gedwee - ze zitten in groep één of in groep twee - te wachten op de komst van die Spanjool ik fiets er langs, alsof ik door het dool- hof rijd van mijn geheugen, lang gelee toen de kabouter en de toverfee de dag voorzagen van een aureool het is terecht om hen niet te benijden…

Ze zegt: 'Ik drijf de boel niet op de spits.' De voorkeursstemmen die ze heeft gekregen, zijn haar volledig naar het hoofd gestegen, en over Mark spreekt ze in 'maar' en 'mits'. Het klopt, de situatie is uniek: de hele VVD is in paniek. -------------------- ...Rita Verdonk heeft meer voorkeursstemmen gekregen dan VVD-lijsttrekker Mark…

veel wijzer werd ik niet van mijn bezoek hoewel mijn plan was grenzen te verleggen heb ik op mijn verblijf toe moeten leggen en eindigde als zwerver op een hoek de handel stond als magertjes te boek had niemand mij dat eerder kunnen zeggen? ik viel ten prooi aan dieven en dieveggen mijn tas met portefeuille raakte zoek ik vroeg een juwelier…

een man voelt soms de drang op pad te gaan de weg is lang, hij weet niets van tevoren hij hoort sirenenzang en is verloren beloften aan de sterrenhemel staan in een geheimschrift, god weet waar vandaan hij staat vroeg op, vertrekt bij ochtendgloren is een oase daar, een stad, een toren? hij gaat voorop en leidt de karavaan doorkruist woestijnen…

De man die burgemeesters zou ontslaan omdat het volk hen niet heeft kunnen kiezen, zal elke geloofwaardigheid verliezen als hij besluit naar Nijmegen te gaan. Of kan hij de benoemingsprocedure in dit geval ambtshalve wèl verduren? -------------------- Thom de Graaf, als minister vurig pleitbezorger van ‘de gekozen burgemeester’, heeft…

op losse stukken perkament herkende ik jouw woorden tussen resten bloed ze vormden een gedicht ik las de flarden - 'licht' en 'mededogen' - wat paste heb ik naast elkaar gelegd de omgekrulde randen zwartgeblakerd en nog heet braken de zinnen af ze waren doorgelopen ik sloot de ogen en met mijn handpalm heb ik elk fragment bedekt…