Alle inzendingen van Custor

Ik ga langs een oude kluizende vriend die dingen ziet en hoort die mij ontgaan onverklaarbare geluiden en stemmen hij hoort de deurbel als er niemand is interieur verandert van kleur en plaats Hij verliest greep op de werkelijkheid verwaarloost zijn lijf dat fossiliseert tot karretje van de geest, z’n tanden roesten grondlucht hecht zich…

Ik bewonder de wilde wrede schoonheid van de adelaar heerser van ‘t blauwe ruim Zag hem gaan in duikvlucht een vliegende assegaai boven de Oostvaardersplas Op z’n schitterend verenlijf de strengste kop in dierenrijk die ons toont wie en wat hij is De page van Jupiter, de god van hemel, donder en bliksem kent geen onderdanigheid…

Van voorouderlijk dier naar de mens die bewust is van z’n bestaan ontwikkeling zoals die plaatsvindt van baby naar de volwassenheid In de schemering heersen oerangsten door het onverklaarbare zinken wij in de onderwereld of valt de hemel naar de aarde? Ons oude brein zet het koude verstand in de hoek sleept ons mee in…

lichaamsdrugs beïnvloeden onze stemming corpulentie triggert de aanmaak van endorfines die de volslanke blijer maakt dan de slanke de volslanke mens is voldaan en maakt plezier de slanke mens rusteloos soms overactief een energie bedoeld om te foerageren wie heeft ooit een blije topmodel ontmoet vaak aan de wiet door…

Heimwee dikwijls krachtig als een ziekte die ons doet lijden; zijn echo is de weemoed met z’n treurnis te zacht voor verdriet In weemoed ligt de ontroering die als een traan schittert in ’n glimlach mens is gevoel en weemoed is een deel van z’n aard Heimwee hebben we naar mens en plaats zolang die bereikbaar zijn weemoed…

leven is een tijdreis op het ‘ruimteschip Aarde’ met weekeinden als levensritme bepalende baken in een zee van tijd voor ouderen hebben alle dagen hetzelfde gezicht verliezen soms de oriënterende grip op ‘t leven gevaar van sleur onbewust bestaan in ‘n flow ligt op de loer op wegen zonder pleisterplaats van vermaak de kale…

Je bent m’n vriend help mij zoals ik jou help als je me ‘t vraagt Ik respecteer je reactie op m’n bedelbrief ook als ’t shockeert- denk er over na kom je tot botte weigering lig dan niet wakker- voel je niet schuldig eens zal ik de teleurstelling verwerkt hebben Na je begrog door je escapade met m’n vrouw bleven we vrienden-…

Na elke celdeling verlies ik glans en kracht; na vijftig delingen eindigt m’n bestaan dun en vaal Na elke wasbeurt verliest m’n overhemd glans en kracht; na vijftig beurten is het ‘n scheurlaken dun en vaal Ongewassen leeft m’n hemd stinkend lang door celdeling echter slijt ik zelfs in rust Omgekeerd slijt m’n hemd zelfs…

Onze tuinmerel fluit met een geluid groter dan z’n verenlijf de dag over de horizon danst wormen uit de aarde Oosterse priester opent ‘t luik in de dageraad zet de wereld aan elke morgen weer wordt z’n wereld opnieuw geboren In ‘t land van de gouden kalf wordt ‘t gezicht van Ophra gekleid naar foto’s van lang gelee ‘n dag van…

Achteraf in de "kosmische stad" omwolkt tegen ‘t buitengebeuren staat de blauwe "Theater Aarde" kosmische buitenlichten vallen door ‘n gebrandschilderd gewelf Inwoners spelen complexe rollen voeren "illusie van het leven" op spel en werkelijkheid verbonden als 'n zwemmer en z’n zwemmen de mens kent zichzelf niet meer dat ging met het…

In deze gewelddadige tijd van terreur van de straat is een paradijselijke plaats in ‘t land van zwarte kraaien zeldzaam als een witte raaf Ik leef in ’n klein paradijs in genen geschreven driften bron van het aardse kwaad met het verstand beheert reikt ze mij haar slanke hand die geen mens ooit bezeert Simpel is de gouden graal:…

Jouw kappersbezoek gebed zonder eind; morgen is ‘t mooie er af Ik maak geen eten gebed zonder eind; morgen heb je wéér honger…

Lente aan zee grens tussen water en land hagelwit strand te midden van elementen Dichter bij de oorsprong van het leven kom ik niet lentewarmte jaagt grauwe kou de zee over naar ‘t noorden In de luwte aan de voet van de duinen bij ruisen der branding zink ik weg in ‘t geheel Los mediterend op in blauwe weidsheid de…

Een botox dame doet denken aan ‘n soepkip opgeschud tot leghen maar het ei blijft uit en dat hebben haan en poelier door…

Ik kom weinig in Uw kerk meneer regen maakt ‘t land zwaar en traag en m’n lieve vrouw is ziek en teer ik weet dat pachters van kerkgrond kerks zijn en gekozen door de heer Goed woordje van U meneer pastoor als gelovig man, vrij van zonden en van liefde overstroomt hoor ik van knaapjes uit het koor De goddelijke stilte duurt maar even…

De mens een uniek experiment enige diersoort met verstand heel bewust van zijn wereld met z’n leven op motivatie geënt mocht hij ooit de schepping zien in zijn naakte werkelijkheid schrikt hij van wat het voorstelt Waarschijnlijk dat de mensheid te wankel voor zo‘n werkelijkheid waar hij niet voor is gemaakt in een pandemische hysterie…

als kind dacht ik later is wel heel ver weg dat was niet waar het was toen al aanwezig wachtte mij op om de hoek…

mag ik een pondje palindromen niet verpakt consumeer ze hier…

Jack, zwarte schaap in de familie is goudzoeker in de outback bewijst zich zo in ‘n zware baan- liegt in brieven over successen gevangen in ‘n web van leugens durft hij niet huiswaarts te gaan Hoop, tegenspeler van de dood dooft soms heel even zijn vlam dan weer preukelt iets in de hoop gaat Jack weer aan de gang In een kwade nacht…

Ik droom dat ik ‘n eeuw geleden over oude gladde stenen loop een meisje huppelt voor mij uit schijnbaar uit het niets komen paard en wagen plotseling opdagen Een stem schreeuwt in m’n hoofd Grietje is dood, ze is overreden mannen en vrouwen in het zwart die in de donkere aarde staren beelden vervagen bij m’n ontwaken Een eeuw later…

Soms vertrekt ‘n patiënt zwevend zegt de psych, die het vak koos om met mens en zichzelf te leren leven Ik zie mij als ballon aan ‘n draad meegenomen door mijn vrouw; met reden bang dat ze me loslaat sluip ik weg door ‘n kierende deur; de psychiater op vier hoog staart naar ‘n raam dat wijd open staat De broeders van Sint Adelheid…

De haan van ome Daan is begaafd een ziener die graankorrels pikt van ‘n genummerd toetsenklavier Daan vult de aangeslagen cijfers in Nostrahanus de gezegende haan componeert ‘n winnend formulier Dorpelingen die dol enthousiast Daan zijn wonder haan bezoeken vinden slechts zijn verengewaad ik heb niets gehoord vannacht jammert een verdrietige…

pijnlijk traag lossen echo’s van jouw bestaan op in helende tijd…

Spectrum van gevoelens waarschuwt ons voor gevaren die onze verre voorouders in hun overlevingstrijd hebben ervaren -- wie niet luistert naar in genen geschreven berichten uit het verleden verongelukt en ligt in de bermen der evolutie begraven Zoals het leven opgekrikt door ‘t zonlicht zich moeizaam uit de natte aarde wrikte overstijgt…

In de ruimte koud en inktzwart zien ruimtereizigers in spotlight van de zon de blauwe planeet- dat in stilte met de schoonheid van ‘n aards paradijs schijnbaar gewichtloos in oneindigheid zweeft Kwetsbaar flinterdun de schild tegen een gewelddadig ruim de beschermer van aards leven- paradoxaal gloort dan de hoop dat inzicht van leiders…

De jongen van stavast in nadagen der lusten door de natuur in de steek gelaten hangt lui te rusten De arts trekt aan ‘t ding dat rekt als ‘n elastiekje laat hem weer schieten ‘t is de leeftijd, zegt hij zo’n falend ventieltje Ik leg ‘t ding op de balie bij de fietsenmaker die zich erom vermaakt ‘n oud model, grijnst hij wordt…

Illusoire wereld van 'n kind stort in naarmate hij ouder wordt Tegelijk met het verdwijnen van z'n speelgoed naar zolder…

Grootvader, oud kampioen knikkeren trekt bij ‘t zien van golf elke keer tegen de golfsport van leer, knikkeraars legden de basis voor golf doch kregen niet de eer Knikkeren voor de volwassen mens die langer en stijver van leden wordt vraagt om grotere knikkers, staand geslagen met de wandelstok Grootvader loopt op het oude…

Ik werd bewust van leugens der natuur die illusies van een mooi en eeuwig leven in mijn kinder genen heeft geschreven en de tijd in m’n brein traag liet stromen Na midlife als de tijd in vrije val raakt zag ik wat we zijn, schakel in de keten van heden naar de oorsprong van ‘t leven en na de voortplanting eindigt die taak De…

Op de reunie Ontmoet ik Jaap, die mij hard Op de schouder slaat 'Wat hebben wij gelachen' 'Jawel,wij ook om jou Jaap'…