Het ventieltje
De jongen van stavast
in nadagen der lusten
door de natuur in
de steek gelaten
hangt lui te rusten
De arts trekt aan ‘t ding
dat rekt als ‘n elastiekje
laat hem weer schieten
‘t is de leeftijd, zegt hij
zo’n falend ventieltje
Ik leg ‘t ding op de balie
bij de fietsenmaker
die zich erom vermaakt
‘n oud model, grijnst hij
wordt niet meer gemaakt
De bakkersdochter
met haar rijke ervaring
kneedt het en in ‘n wip
springt het miraculeus
als vanouds in ‘t gelid
Hij werkt weer, lach ik
het zat tussen m’n oren
weet ik, zegt m’n vrouw
ik heb het in het dorp
al aan moeten horen
Inzender: Janneke Koster Baas, 10 februari 2009
Geplaatst in de categorie: humor