Alle inzendingen van Daan de Ligt

Hij denkt nog vaak terug aan Samuel, z’n beste vriend, ze waren altijd samen, de Bezemstraat, die school met hoge ramen, z’n klasgenoten Job en Daniël. Op diepe wonden groeide schrijnend vel. Nog leeft de dag dat de soldaten kwamen, ze noemden bars de joodse kindernamen, ook die van Sara, Bram en Raphaël. Hij had ‘geluk’, want hij mocht…

wij willen in Den Haag geen hond of zwijn omringd door wat hyena’s en wat gieren geen rund dat deze natie mag bestieren geen jakhals, ratelslang of ijskonijn nee, wat wij echt het allerliefste wensen: een kamer vol met menselijke mensen…

ik zie een kind creperen aan de leukemie dan schrijf ik zachte woorden en voel mij een genie ik zie soldaten sterven oorlogsindustrie dan hekel ik voorzichtig de politici ik zie de mensen moorden ideologie dan zoek ik in een versje naar een compromis ik zie ze dieren slachten reality-TV dan schrijf ik boze woordjes misschien zelfs…

die oude stad waar jij ooit bent geboren is op je tochten zwijgend meegegaan je waant je mijlenver bij hem vandaan bij tijd en wijle vind je toch zijn sporen hij speelt met jou een spel van ‘zwaan-kleef-aan’ men kan de wieg nog aan je tongval horen de nestgeur is wel vaag, maar niet verloren zijn wortels zitten diep in elk orgaan in welke…

om maar vooral niet oud te lijken maar juist om oud te worden ben ik -oude man- vaak aan het sporten ik ben nu fit en zelden nog verkouden ik voel me niet meer oud ik ben juist weer de oude…

ik heb vandaag de ooievaar gesproken hij keek me overdreven vrolijk aan en zei me hoe het met de stad zal gaan we blijven hier van voorspoed niet verstoken de burcht van droefenis wordt afgebroken met kwel en kommer is het dan gedaan er is geen club die ADO kan verslaan dus nóóóóit meer zien we degradatiespoken de eiber bleek een ware optimist…

een hongerige wolf wou geitjes eten die zich verschansten in een grote klok hij droeg een hoofddoek en een ruime rok maar die vermomming heeft hem wel gespeten hij werd gezien en achternagezeten door boze dienders met een lange stok zo werd de arme wolf een zondebok een hoofddoek ... tja ... hij had het kunnen weten voor hem geen mals en…

(fruit op school) Ach ... arme beugelbekkies, kogelrond gezwollen door het overdadig eten het junkfood, daar wordt gretig in gebeten als triest gevolg verschijnt zo’n dikke ... frituren is behoorlijk ongezond je moet je volle omvang maar eens meten geloof me, dat is slecht voor je geweten wie zoveel schranst is eigenwijs of blond gelukkig…

ik was er al die maanden niet geweest te druk, geen zin, besognes op het werk maar nu dacht ik, ik ga eens naar de kerk soms krijgt een oude man spontaan de geest nog altijd schuilt in mij het wilde beest de zondaar, de verloren zoon, de vlerk jawel, het viertal lijkt wat minder sterk en met de jaren werd het wat bedeesd de hoogmis liet…

ze waren weer present, die rare hoeden een dame had een bloemkool op haar hoofd haar buurvrouw had een vogelnest geroofd zo groot, daar kon een ooievaar op broeden een uitgelaten juffrouw, een gegoede had zich vandaag bijzonder uitgesloofd een zwaarbeladen vrachtschip sappig ooft genoeg om heel het ziekenhuis te voeden ’t is fraai, zo’n…

de schaduw heeft de vlakte niet verlaten hij schrijdt er alle dagen ijzig rond verbonden met de uitgeputte grond hij kent er alle kuilen, alle gaten bewaakt door vreemde zielen van soldaten herstelt de eens gevreesde mastodont van letsel opgelopen aan het front hij schrijft opnieuw, bij maanlicht, zijn traktaten argwanend schuwt hij alle…

hier huizen hoofd en hersenen der natie een linkerhand doet zaken op de pof de rechtervuist is handig met verlof het warme hart schoorvoetend uit de gratie de middelvinger zorgt voor consternatie een gladde tong is dubbellang van stof geheugen wordt geplaagd door Korsakov de huid heeft zelden last van transpiratie wat klieren bekken onbehoorlijk…

de Hofstad heeft nu ook een eigen geur een fijn bouquet van hoge Haagse bomen wat walmen die uit dure tunnels komen en zilte Scheveningse vis-odeur de lucht van hier -parfum superieur!- is chiquer dan die van Parijs of Rome hij overtreft mijn allerstoutste dromen de Residentie baadt weer in grandeur ook nooit meer vrees ik heimwee of getreur…

ze zwoegen voor de Koninklijke Shell voor Europol of op een ambassade als onbegrensd verdienende nomaden hun carrière slaagde wonderwel de voorspoed lijkt hun vaste metgezel doch de vermeende welvaart is façade de tranen zorgen hier voor waterschade hun leven is een voorschot op de hel ze klagen over alles in Den Haag een slecht klimaat…

je licht glijdt onvermoeibaar over zee de stad moet alle helderheid ontberen ik zou jouw stralen graag eens willen keren eureka, wat een ijzersterk idee een zee van licht op al die hoge heren despoten van de Haagse ratsmodee de duisternis krijgt lichtend haar congé het kabinet moet helder gaan regeren de vreugde is niet langer clandestien…

(de ambtenaar slaat terug) in antwoord op een tiental uwer brieven waarin u telkenmale boosheid spuit aangaande een gemeentelijk besluit inzake het hanteren van tarieven ontken ik de correctheid van uw grieven de aanslag klopt tot op de laatste duit dus stop met het gemekker en gemuit wij zijn geen bende harteloze dieven en traag, geachte…

vrij (maar wel vormvast) naar Rowwen Hèze nog even en de moeder aller talen (het onvolprezen Haagse dialect) wordt in ons ganse vaderland gebekt een spreker in het Haags trekt volle zalen de fraaie tongval heeft dat geniale zo kort, zo krachtig, snedig en direct bewijs van educatie ... intellect fameus door het benoemen veler kwalen het…

(Den Haag-promotie) het oord waarin wij wonen is een merk! dit is de metropool van recht en vrede (alleen op kousenvoeten te betreden) de pijlers van Den Haag zijn ijzersterk het dorp der dorpen werd de stad der steden het oord waarin wij wonen is een merk! de goede God bedacht dit meesterwerk zijn vakmanschap is waarlijk onomstreden…

m'n oude vriend moest leunen op z'n stok ik ging vermoeid op mijn rollator zitten er klepperde een koor van kunstgebitten hoe wreed is toch de rondgang van de klok en toch ... en toch ... we voelden ons kiplekker we zagen voor de laatste maal Mick Jagger nog één keer naar de Stones ...…

(de zomer van 2006) we zwolgen zomer in het Westbroekpark de zon was gul en uiterst vastberaden de picknickmand was mee en overladen met stokbrood, rode wijnen, verse kwark en kazen uit het land van Jeanne d’ Arc een glas cognac was ook niet te versmaden de Franse slag en zalig zonnebaden La Haye als de Provence of de Camarque de rozen…

De iele duinenrij beschermt de huizen, die sober zijn geschapen door één hand. Een steile trap geeft toegang tot het strand en altijd klinkt een onheilspellend ruisen. Het dorp is voor de zee een onderpand, zij kan naar lust en willekeur beschikken, met overmacht of slechts met speldenprikken. De slapersdijk is voor het achterland. Een dorp…

de borsten die voor niets en niemand wijken met tepels die een hoge toon aanslaan dat strakke truitje … niets er onder aan het strookje buik waarlangs haar vingers strijken een strakke broek waarin de vormen prijken dat zulke mooie meiden echt bestaan de Schepper deed zijn werk en lacht voldaan hoe moeilijk is het dan om niet te kijken natuurlijk…

Het fietsen in de hofstad is een ramp. De mens die energiek wil pedaleren, belandt door kuil of gat in lager sferen, creperend in een wolk benzinedamp. ‘Het leven is een zaak van balanceren’, bedenk ik als ik nog wat auto’s schamp, ‘een fietstocht is een lijdensweg vol kramp, de reiziger moet bidden en ontberen’. Het trappen is geen feestelijke…

ik schrijf voor een publiek dat niet bestaat aan wie moet ik mijn dichtkunst etaleren en erger nog ... wie zal applaudiseren gelooft u mij, ik ben ten einde raad geen mens wil op mijn werken reageren ik schrijf voor een publiek dat niet bestaat het maakt me boos, verdrietig, obstinaat mijn dagen zijn gevuld met prakkizeren wie laat zich…

de dreiging is passé, de vrede won het westen heeft geen oostenwind te duchten lawaaierige vogels staakten vluchten hun landingsbaan werd los- en laadperron de nieuwe tijd kent andere geruchten het monotone heien is bon ton de voertaal is een zwierig bouwjargon er groeit een prille wijk met laaglandluchten een hof van Eden zonder wrange…

geheel vooraan: een eenzame meneer berustend in het mopperen en snauwen de lange zinnen weet hij in te houden zijn aandacht is vereist voor het verkeer voorin is het gebleven bij het oude hier klinkt de taal van thuis en van weleer men zegt: de tijd van toen komt nimmermeer en klaagt over de prijzen en de koude de taal centraal is kleurrijk…

de aarde wordt een broeikas, dus te warm het poolijs is schrikbarend aan het smelten laatst zag ik nog een eskimo op stelten de hoogste tijd dus voor een groot alarm straks moeten wij de ijsbeer nog ontberen en zien we nooit meer beren broodjes smeren ------------------------------------------------------------ Door het broeikaseffect behoort…

(weer 100 op de Utrechtse Baan) minister Peijs bestreed de files krachtig (een echte dame wil een goed milieu) voor snelheidsduivels wel een beetje sneu zo’n dure wagen ... en dan mag je tachtig wat bleek ... hoe triest, wat jammer en mon Dieu de files namen toe, wis en waarachtig dat werd de arme staatsvrouw toch te machtig en daarom is…

bevolking van het mooie ’s-Gravenhage mijn toekomstplannen vonden geen gehoor maar desondanks zet ik ze naarstig door want anders heeft uw stad geen kans van slagen jawel, we moeten aan wat bosjes zagen wat boompjes rooien voor een mooi kantoor de duinen ... ach ... wat stellen die nou voor gelooft u mij, u heeft straks niks te klagen mijn…

we wisten, goede vriend, dat jij ging sterven je kroon viel af, je kon niet blijven staan de leegte nam bezit van onze laan we mochten slechts herinneringen erven je levenstaak verrichtte jij met verve de drukte zag je onverstoorbaar aan tabee ... barmhartige Samaritaan we kunnen nu geen hart meer in je kerven je broeders volgen één voor…