Waar het stil wordt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
5
5De koude tegels spreken geen troost,
de afzuiging zoemt als een gedachte die niet wil zwijgen.
Een grijze wasmand staat als een stille wachter.
Dit is geen thuis.
Tot het water stijgt.
Tot ik me laat zakken,
in schuim dat mijn lippen raakt.
Een zucht.
Lang, diep,
alsof mijn rug het eerst ademhaalt.
Mijn ogen sluiten zich
voor alles…
Bezig met laden