Alle inzendingen van Erna Kagenaar

net als de blaadjes laat ik los wat er niet meer toe doet wat niet meer hoeft gevoed de takken zijn zwaar van hoeveelheden uitgebloeid ze buigen en gaan de winter in laten achter wat niet meer groeit de natte grond onder mijn voeten vertrapt wat net gevallen is ik raap nog wat schoonheid en versier mijn huis met herfst en warmte…

ik vond bij het zoeken naar een lijstje mijn leven in de kast en wat ik zag liet beelden herleven ik zocht wat in een lijstje past stapels vreugde in schaterlach en vergeten momenten uit een rolletje ontwikkeld het lijstje is gevonden er ligt een half leven om te kiezen het lijkt nu ingewikkeld toch kies ik met gemak de meest…

het oude tafeltje bruin van nicotine uit een ondenkbaar verleden het is nostalgisch alles komt terug we kunnen niet eindeloos vernieuwen vanuit grootmoeders stoel komen herinneringen tot leven het zal je toch benieuwen als meubels konden praten na alle geleefde jaren in oorsprong al eens wisten hoe duurzaam zij toch waren…

meneer de president kunt u even luisteren het is toch onbeleefd er steeds doorheen te praten u wil natuurlijk uw gelijk alles waar u voor streeft meneer de president u bent ook maar een mens natuurlijk en debatteren valt ook te leren een mens met een functie meer bent u niet ik zou toch zweren dat wat ik zag een lesje uit een…

er is een rommelzolder in mijn huis ik deed net of deze niet bestond totdat de storm onverwachts de deur ontwrichtte en ik de rotzooi vond alle kamers zijn opgeruimd behalve deze het was me zeker te ver boven ik kwam er niet nu is het tijd en moet ik eraan geloven het is goed de trap erheen is eindeloos lang toch verzamel ik…

influenzen een Staatsloterij met enige wensen #ik doe niet meer mee# na ontvangst van 3 nullen kun je best anders lullen aan tafel bij Jinek is er plots niet meer zo’n grote bek ga eens op een IC vloggen in het echte leven inloggen nou ja, er is al genoeg gezegd misschien ben je wel aardig in het echt... ?…

ik dacht dat het een sprookje was alles in vrede en harmonie de dieren en de mensen pas later besefte ik pas dat ik het in een boekje las maar zo gaandeweg in het leven kwam ik ze toch weer tegen een prins, de boze heks koning leeuw en slim konijn ik denk dat het een sprookje is met vreemdsoortige figuren en bizarre avonturen alleen…

Als je na de eerste golf nog niet verzopen bent mag je van geluk spreken de tweede moet je aan zien komen doen we net of het niets is vergeleken dus adem inhouden zet je schrap voetbal supporters uitgezonderd je kan toch immers niet leven als leven zonder is en alle artsen zijn verwonderd schuim koppen zonder bal en ongeschonden…

als er soms een druppel valt laat het dan zijn uitweg vinden een beetje zout en nat zelfs al valt er maar één elke heeft zo zijn reden gehad als er soms geen woorden zijn laat de stilte dan maar even zij weten nog niet waar te beginnen maar als de regen valt en woorden overstromen in onsamenhangende zinnen laat het dan maar even…

zo zie ik je graag in je kracht en zelfstandigheid mijn prachtige lieve meid zo hoor ik je graag in je zingen en je lach in elke dag zo help ik je graag in je vragen en je delen en niks kan ons dan schelen zo zijn wij graag in samen en onszelf zijn zonder schone schijn zo ben ik er graag in alles en altijd in je blijheid en je…

ik heb het woord eenzijdig onderzocht, uiteindelijk kwam ik uit op tijdig ik heb het woord evenwichtig onderzocht, ik deed dat heel voorzichtig Je weet tenslotte nooit toch kwam ik gelukkig uit op voltooid ik heb het woord wedstrijd onderzocht, ik was al snel de wil ertoe kwijt ik heb het woord samen onderzocht, ik zag alleen…

mijn hart is groot zo groot, er zitten allemaal kamers in met gordijnen voor de ramen en boekenkasten vol, bestsellers bovenin mijn hart heeft vele gangetjes er staan deuren open enkele zijn op slot in geen enkele ruimte is daarvan een sleutel te vinden er hangt een bordje aan: “ verbod” er knalt onverwachts een deur dicht ik…

alsof het hoogseizoen nog moet beginnen ons dorp in zon en zeebad het strand tot de laatste dag genoten onverstoorbaar bloot en bruin op slippers door reeds afgevallen blad ons dorp is nog even badgast morgenvroeg is weer fris september en ben ik aangenaam verrast dan verwelkom ik de mooie herfst met haar kleuren en haar rust dan…

een gedicht zijn slechts wat woorden op een rij gezet goed overwogen keurig gerangschikt of als wild bouquet herinneringen zijn slechts wat beelden flarden van geweest ze kunnen overdonderen maar ook verwonderen als een pakkend gedicht die je leest een wijze les een warm hart besef van tijd verzwijgen is niet nodig spreken…

als je vliegt op onmeetbare hoogten met eindeloos uitzicht kijk ik mee als je duikt in donkere diepte op zoek naar inzicht breng ik je licht als ik roep als ik zwijg als ik je laat weet dan dat ik het ben die altijd naast je staat dus vlieg maar duik maar laat het tij maar keren je hoeft me maar te vragen en ik zal…

een hart kan niet breken het klopt zoals het is gemaakt een hart kan overslaan alsof het niet wil dat het je raakt dan klopt het niet maar het zorgt met regelmaat een hart kan niet breken als het breken zou om zinloos kwaad zou zoveel gebroken zijn…

Ja ik ben trots om wie je bent om hoe je denkt je eigen ik je stijl, je goede lieve jij want dat is wat jij brengt in eigen mening altijd onderbouwd met gevoel ja ik ben je moeder dat zal ik altijd blijven je weet wat ik bedoel ik zeg het misschien te veel ben te bezorgd maar weet je mooie man jij kan het van nature en daarom…

Grappenhaus maakt geen grap hij had gewoon lak en staat in net pak zijn excuus te verkondigen als burger mogen we niet zondigen en volgt zelfs een boete en een strafblad zo hebben we alles wel gehad ik snuit mijn neus nog eens goed om het voorbeeld die zogezegd goed doet we hebben niet opgelet zei onverlet de koning, het was in het…

uiteindelijk zijn het mijn eigen keuzes mijn zelf gekozen pad wat gelukkig maakt om wie ik mag zijn gewoon omdat uiteindelijk zal ik loslaten andermans oordeel een niet gangbare weg mijn keuze was het niet ook niet mijn pad al had ik eeuwig lief gehad geïnvesteerd, geïncasseerd gewoon daarom uiteindelijk keer ik om en wandel…

nog regelmatig zeg ik je gedag dat deed ik ooit als afscheid heel stoer want het hoort nu eenmaal bij het leven op zijn tijd nog regelmatig zeg ik je gedag ik wuif je weg uit mijn gedachten heel raar want het hoort niet zo zoals we verwachten is het niet geweest zal het niet worden ik zeg je gedag omdat het mag omdat het…

een hittegolf de kachel draait al op volle toeren weet je wat het is je mag als vrouw niet zeuren en ouwehoeren maar precies dat het wordt zo nat in de nacht en onverwacht met deze temperaturen raken we nog meer in de kuren het is niet te harden hoor dus laat ons dan in die hete overgang even klagen alsof wij erom vragen…

de tijd tikt moeiteloos door de liefde klopt met elke hartslag de liefde weet wat verbonden is in het echt elke genoten dag de tijd geeft wij nemen wij houden wij trouwden wij weten…

als straks alles het nieuwe normaal is zal absurditeit zegevieren dan zullen we zelf nadenken en toch dichtbij komen instinctief als dieren we kunnen niet zonder handen, armen, monden er is geen taal die we ooit anders verstonden als nabijheid we willen in vrijheid liefhebben, samen zijn absurd gewoon…

het kan nooit goed maar die hitte het niet kunnen pitten in de zon kunnen zitten alles verschroeiend ontzettend vermoeiend het is altijd wat we zijn het weer gauw zat alleen het zilte nat houdt ons hoofd koel het scheelt een hele boel zo is een avond zwoel met zand aan je voeten zout op je huid zo kun je weer vooruit en mag de…

naar de kust heel bewust om met hartelust de zee te zien en heel misschien vanavond rond 10 een gaatje vrij na een lange rij de dag voorbij toch op het strand beland aan de waterkant ben je zo weer kwijt het wachten al die tijd heb je geen spijt aan de kust komt er rust en levenslust als wij straks lopend gaan en nooit…

stil zijn in woord, gedicht in heel mijn wezen laat maar even spreken kan altijd er hoeft niets bewezen stille tijd eindigheid dankbaarheid verloren maar niet kwijt stil blijven niets herschrijven in stilte beginnen dan een paar woorden opgeschreven zinnen genoeg…

aan de oever zag ik haar staan ze keek niet niet naar mij ze keek naar het water verscholen achter het hoge riet het schip van gemoed maakte rimpels aan de oppervlakte ze keek onbewogen al die tijd ze kende geen zwakte onpeilbare diepte bleef ongekend onbekend ze keek op wachtte niet langer tevergeefs op spiegelglad…

een hart kan zwijgen zolang dat beter is een tijd een hart kan bloeden als dat nodig is in strijd een hart kan spreken maar zij bepaalt het juiste moment zij zal nooit liegen zij weet alles zij is het die jou kent een hart kan breken en weer helen zij kan niet delen in liefdeloosheid…

laat de stilte maar even niet alles heeft woorden niet alles is te omschrijven te verklaren, te rijmen laat het maar helend zijn als zodanig beklijven want als de woorden zouden komen als niet meer te houden stortvloed zal geen kabbelend beekje meer beeldvormend veilig zijn dus laat de woorden maar even anders verbleek je de kunst…

als de storm gaat liggen gaat het dan weg? de onrust, het geluid het knakken van gebroken takken als het dan uiteindelijk windstil resteert in bedorven blad als hoopje op de grond kan ik het dan opvegen en vrij bewegen? het zonlicht tegemoet met grote stappen achterlaten wat niet te snappen en te behappen is als de storm gaat liggen…