Netgedichten

netgedicht (nr. 72.462):

Gevallen blad

net als de blaadjes
laat ik los
wat er niet meer toe doet

wat niet meer hoeft gevoed
de takken zijn zwaar
van hoeveelheden uitgebloeid

ze buigen
en gaan de winter in
laten achter wat niet meer groeit

de natte grond onder mijn voeten
vertrapt wat net gevallen is
ik raap nog wat schoonheid

en versier mijn huis
met herfst en warmte
zo gaat de tijd

in groeien en afscheid