biografie: Erna Kagenaar
Mijn passie voor schrijven is begonnen in mijn jeugd. Hartekreten, gedichten, ze komen in me op en ik deel ze graag met anderen, Het raakt mensen omdat ze herkenbaar zijn.
in 2011 kwam mijn 1e bundel uit: "INTENS" isbn: 978-94-6176-121-7
de mooie reacties lokte mij uit om door te gaan, dit resulteerde in een 2e bundel die uitkwam in 2012, EVENWICHT
isbn: 978-94-6176-907-7.
Inzendingen van deze schrijver
137 resultaten.Sterker dan ooit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 
40 voor wie moedig is
maar kwetsbaar mag zijn
voor wie zich zwak voelt
maar sterk is
voor wie vliegen wil
met gebroken vleugels
ze genezen
om hoger dan hoog te stijgen
om alles te overzien
om met diezelfde vleugels
jezelf te omarmen
je warm te houden
als er kou is
en je denkt dat...
Liefdespad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 langzaam ontwaken
een ziel zonder leeftijd
een kind dat ontdekt
knisperende bladeren
doorbreken stille stilte
hier en nu
vogels zingen
anders luisteren
zacht, melodieus
levenslied, liefdeslied
dansen in een plas
neuriën als niemand luistert
verrijkt, bereikt
ommekeer
op een lief...
Niemandsland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 115 Verdwalen in stilte
er zijn bomen
er is wind
niemand die iets vindt
Niemandsland
Daar vind ik stem
geluid van binnenuit
luisteren
alleen maar luisteren
Kinderharten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 223 Kinderharten begrijpen niet
Ze volgen
Vertrouwen, op ‘volwassenen’
Zij die ze beschermen, liefhebben
Zelfs als dat niet zo is
Kinderharten weten niet
waarom, waarvoor, waardoor
Onbevangen, vol leven
Zelfs als dat niet mogelijk is
Mee, mee in zinloosheid
Niet hun gedachten
mee...
De zielen weten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 200 Diep verborgen leed
laat geen tijd verstrijken
Laat een getal nietszeggend zijn
heelt wonden, niet de pijn
voor zij die weten
en proberen te vergeten
of in vergetelheid geraken
En dan wij, in tijd die wel verstrijkt
De onvoorstelbaarheid ons niet bereikt
in Godsnaam nooit
in Godsnaam no...
Zwijgende verbintenis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 384 Hij pakte haar hand
ze wilde iets zeggen
maar woorden kwamen niet
wist ze nog, kon ze nog?
ze hoefde niets uit te leggen
Ze voelden, en dat was genoeg
ze pakte zijn hand
zielsverbonden keek ze hem aan
weet je nog, kun je nog? Is wat ze vroeg
ze wisten
twee zielen in volle betekeni...
Liefde wint van haat
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 362 Lieve liefde
waar ben je zonder oordeel?
waar was je in Amsterdam
waar was je tijdens dit geweld?
waar was je tijdens de Kristallnacht?
waar, waar ben je dan?
je bent er wel
we kennen je
zelfs als haat je overruled
zelfs als onrecht
doodstil achterblijft
en het ijskoud aanvoelt
L...
Drijven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 336 Je natte haren
plakken aan je koude lijf
je voelt het niet
Je spoelt aan
waar de stroming je richting bepaalt
je overleeft
je weet hoe dat moet
dat wat zich als patroon herhaalt
voelt als muiterij
Het blijft gaan en komen
diezelfde golf van gemoed
als een kind die een som maar...
Het laatste lied
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 400 Alsof de wind je laat fluisteren
zachtjes wiegend of met krachtige vlagen
waar dierbaren bijeen, in tranen
en gedeelde smart
naar jouw leven luisteren
lijk je met lachende ogen
van het leven lief te zeggen
het is goed, ik ben hier
heb elkaar lief, maak plezier
de wind ging liggen
tijd...
Herfstblues
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 310 Daar ga je
los van het leven
je valt
vlak voor mijn voeten
Je kleuren verraden
je verhaal
Licht en donker
had ik je eerder kunnen ontmoeten?
Nu je mijn aandacht hebt
geen hoogte, maar wel diepte kent
bewonder ik je des te meer
gevallen blad
De herfst bepaalt jouw lot
Je mag met du...
Versteend
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 331 Er zijn stenen
verzonken in straten en pleinen
die als historie verslijten
Er zijn mensen
met blijvende herinneringen
die voor toekomst in verdraagzaamheid pleiten
Er zijn tijden
om stil te staan
op verhard steen
om zacht te helen
bewustwording te delen
van dankbare vrijheid dat ooi...
De Gekte
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 362
De gekte neemt grote stappen
in sneltreinvaart loopt het langs de ‘gekken’
die het echte leven nog begrijpen,
zich liever onttrekken aan het systeem
zij die misschien wel wijzer zijn dan iedereen
De gekte heeft invloed
want daar waar het moet
zoals in Den Haag, vult kleutergedrag
he...
troostvolle herfst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 462 Het bos is stil
alsof ze zeggen wil
laat me maar even
laat me even in mijn afscheid
van fris groen en beknopte
nieuwigheid
Ze kleurt ervan
ja weet je
ook ik moet loslaten
gevoed en groot gebracht
De wind laat haar zacht
troostvol wiegen
We verwonderen ons
om haar kracht
in sti...
Wereldvrede
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 316 Dus dit is de wereld
Als natuurgeweld levens eist
is het nog niet genoeg
Dus dit is wat nog moet
tot de laatste snik
alsof de onschuldige burger erom vroeg
Laat de regen maar
laat de wind versteende harten
in vlagen tot gruis verdwijnen
Want als de zon tranen mag drogen
is elke wolk ...
Wereld Alzheimer Dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 461 Alsof de mist om mij heen niet weg wil trekken
sta jij volop in het zonlicht
Ik voel onze liefde en zie je vragend kijken
Het blijft onbedoeld stil
Al die mensen met verschillende gezichten
Al die vragen, ik weet geen antwoord
Mijn boosheid overvalt je
Het gaat niet meer zoals ik wil
Als...
Puin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 295 kapot, verslagen en verloren
ze scheppen modder
in een onaards landschap
zoekend naar hoop
met angst voor wat ze vinden
in een uiteengevallen gemeenschap
puinresten, puinhoop
wanhopig biddend
naar Allah of God
in zinderende hitte
is angst kouder dan ooit
vechtend tegen het noodlot
...
Nazomeren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 341 De bomen vertellen het
ze laten los wat bloeiend nat werd
ze hebben tijd nodig voor rust
De ondergaande zon weet het
ze gaat eerder weg
ze verlaat onze mooie zeekust
De frisse ochtenddauw
doet spinnenwebben glinsteren
het voelt vochtig en klam
De zomer kan niet eindeloos duren
zoals...
Ode aan docenten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 472 De tafeltjes staan
keurig gedekt
met schriften en pennen
De nog lege lokalen
zijn morgen weer gevuld
Het is even wennen
Het wordt puzzelen
in het geven van voldoende aandacht
met een schrijnend tekort
Toch staan ze klaar
met open armen
voor een goed rapport
Elk kind is speciaal
...
Nooit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 425 Wist je
dat toen ik ooit
nooit maar echt nooit
twijfelde aan jou
Toen ik ooit nog niet kon weten
wat ik nu nooit meer zal vergeten
Wist je
dat wij nooit
nadachten over ooit
We zijn er nu
we zijn in ooit
en nog lang niet voltooid
weet je wat
mijn schat
eerdat
nooit meer ooit...
Ontelbaar
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 327 Ik telde mijn zegeningen
en ergens halverwege
raakte ik de tel al kwijt
Ik telde mijn uitdagingen
pas toen ik klaar was
zag ik dapperheid
De uitkomst was gigantisch
Ik telde mijn aandeel
en mijn vlijt
Mijn zegeningen groeien
Ik ben gestopt met tellen
bij zoveel wijsheid
Dwalen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 433 Lief leven
leer me te kijken met mijn hart
te voelen met mijn ziel
om al je vreugde te beleven
leer me je te begrijpen
als je wreed bent, leer me
je les, laat me ontwikkelen
sluit mijn ogen
voor kwaad dat neemt
voor haat dat voedt
open ze voor anderen
laat me geven lief leven
...
De sprong
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 352 Als de grond drassig is
van tranen
spring ik over de plas
Er spat nog modder op
Ik veeg het af
en loop door in ferme pas
Als de grond droog
van zonnestralen
verharding geeft op paden
houd ik in
om stil te staan
me te beraden
hoe in hemelsnaam die sprong
zo licht, zo soepel
gen...
Zomerdag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 333 Terwijl je bijna afscheid neemt
verblind je mij, verblijd je mij nog even
straks ben je voorbij
zolang de wolken voor jou opzij gaan
de glooiende velden rood gekleurd
het landschap laat rusten
weet ik dat het goed was
dag mooie dag
wek me morgenvroeg als goud
om met roodgekleurde wa...
Onvermijdelijk ooit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 402 Ooit zijn wij niet meer samen
dan staat één van ons, omringd door liefde
en aandachtige luisteraars
de woorden met geknepen stem
te spreken, maar welke woorden
in het licht van een brandende kaars
doen dan recht
als levensecht in krachtig vuur
is gedoofd
ooit zal één van ons ...
Zomers geluk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 300 De zee is kalm
ze ontmoet blote voeten
ze overspoelt ze met zout
ze speelt en deinst terug
meeuwen blijven ongestoord
zich tegoed doen aan levensonderhoud
er worden palen geslagen
gekleurde doeken vrolijken het goudgele goed van ontelbare korrels
de hemelblauwe kleur
ons zonnige hume...
Moederdag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 433 Een moeder is een baken
een thuis in elke leeftijd
een moeder is je troost
en toevluchtsoord
een moeder kent je vragen
al heeft ze de antwoorden niet
een moeder doet gewoon haar best
ze heeft je allang gehoord
een moeder heeft geen regels
ze voedt op, vanuit haar hart
en niemand weet b...
silent voice
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 het is de stem
die niet schreeuwen durft
die zal zingen
het is de kracht
die gebundeld wordt
die zal vechten
het is de schaamte voorbij
de schuld die er niet hoort te zijn
in zwijgen
geen macht mag zo groot zijn
in onbegrensd toelaten
geen mens zo eenzaam
in misbruik
Verbonden
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 385 alles wat je verloor
ontvang je dubbel terug
in liefde voor jezelf
gaat alles door
zo mag je aan de zijlijn kijken
mag je achteraan sluiten
hoef je niet meer
in prestatie te vergelijken
want alles wat je wint
of al gewonnen had
mag je openbaren
je bent niet onbemind
er is zoveel be...
Vroeger
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 377 stel je voor
een wereld zonder corona,
zoals vroeger
waar zouden we dan over praten?
in vrije adem, vrije wil
een ieder even kwetsbaar
een wereld die eenvoudig
was, met drukte in de straten
een oorlog ver van ons bed
armoede ongezien
in strijd en streven
voor een succesvol leven
kl...
Onverwachte werkelijkheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 340 de onverwachte
werkelijkheid
krijgt vorm
verwachtingen voorbij
een orkaan en slechts nog stukjes
overgebleven oude patronen
het voelt grenzeloos
om opnieuw te bouwen
gevestigde dromen
elke steen
heeft houvast
en fundament
er gaan deuren open
er gaan deuren dicht
niets ontkent
...
Meer van deze schrijver...
