Alle inzendingen van Fred

Moet ik nu wel of niet Een vaatwasmachine Glascorrosie loert om de hoek Begraven worden wordt Steeds duurder Wel goed voor een bezoek Stop mij dus maar niet in de grond Financieel gezien behoorlijk ongezond En, indien u mij werkelijk mist Ik ben weg, geen glazen kist.…

Zo lang al heb ik gezocht Waarschijnlijk gevonden Zwarte hand Zwarte band Jouw naam verduisterde Een andere. Vecht mijn aanwezigheid aan, Kan me niet schelen Ik geef je naam niet vrij Voor vast en zeker Geef ik om jou !…

Ik plaats 'm steeds vaker Mijn zwarte hand Immer weggeboend Door loze lieden Ik zit daar niet mee De indruk blijft, beklijft Mijn zwarte hand Heeft iets te bieden Niet nieuw, vernieuwend wel Deze vrolijkheid Ik voel mij Pietje Bell Simpel en eigengereid Als u hier niet mee kunt leven Zal ik u mijn zwarte hand niet geven Weest desondanks…

Koortsuitslag Ik schaam Mijn lip Vogelziekte Eet nooit meer Kip Om dit te voorkomen Moet Nieuwe Vrolijkheid Worden ondernomen Worden soms woorden strijd Nieuwe vrolijkheid Verleden tijd Accepteer frisse praat Desnoods van de straat Anders obligaat.…

Waarom draait de maan? Om de zon draait de aarde, daarom draait de maan.…

Een week geleden stonden os en ezel nog centraal. Thans zien wij enkel runderen die lopen op twee benen. De fauna beeft, al wat de kerst heeft overleefd vliedt henen in doodsangst, doch vergeefs en onontkoombaar aan ’t kabaal. Een grijsaard houdt, zelf doof en oud, een baby, pasgeboren bij hem op schoot, heel liefdevol de handen op de oren.…

Winter pleegt verraad; schoonheid ver beneden peil, mooi tot op de graad.…

De Grieken in 't algemeen namen de wortel vijf min één gedeeld door twee. De uitkomst is dan van de één, en zo getuigden zij in steen, de gulden snee. Le Corbusier, een architect die mensen in 't kwadraat ontdekt, deelde reeds mee: Vanuit het kruis der mensen is hun uiterste belemmernis de gulden snee. Die nul punt zes één acht nul…

(Verschrikkelijk Gezicht!) Mijn haren vallen "boem" van mijn hoofd. Ze vallen zomaar "boem" op mijn trui. Ik kan de hele dag wel bezig wezen haren van mijn trui te vegen. Soms zakt mijn voorhoofd over mijn ogen, ontneemt op die manier mijn blik. En buig ik mij een keer voorover hangen er wangen in 't gezicht. Ook mijn gebit is…

Neem nog een slokje, niet langer meer gerouwd. De winter die komen gaat is lang en koud. Hoor je de slijpsteen? Hij scherpt de zaag die verlangt naar het hout. Komt je sapstroom tot halt, dan bijt de zaag tot jij valt. Drink, mijn vriend, op de houtvester die ons allen kwelt. In ons bos worden bomen geveld.…

Red ons van de ondergang, de Beerenburg is op. Die ijselijke doodskreet vliegt ons naar de krop. Al wie er kozen voor de zee, voor het ruime sop, Die redt ons van de ondergang, de Beerenburg is op. Gestrand zijn op de bodem van dat Friese bocht Bij windstil weer nog gaat tekeer de laatste ademtocht. Al zullen wij nooit zinken met onze houten…

Engelse tuinen tonen rozen zo groot als gootsteenontstoppers.…

Voorspellen is zinloos, indien ik gisteren al kon vertellen wat ik vandaag zou voorzien: dat ik morgen niet zal voorspellen, omdat dat dus zinloos zou zijn. Dan kon ik dat evenzogoed eergisteren al laten horen, maar daarvoor ontbrak toen de moed. Weet alles maar eens van tevoren, dan wanhoop je wel op termijn.…

Doe nooit als de bliksem In een flits is het gebeurd Dan volgt gedonder…

Herinneringen bijgeslepen in mijn hoofd werkplaats van de tijd…

Iemand sloot de deur. Nu zijn wij met ons tweeën, mijn kamer en ik.…

Het moeten ontmoeten. Onontkoombaar bij 't begroeten dit wintergevoel. Kom me niet te na. Hoezeer 'k ook van je hou, kom me niet te na. Kom me liever niet te na. Als je enkel kijkt en zwijgt is 't of helse pijn mij dreigt. Kom mij maar niet te na. Je handdruk is een greep om niet aan te ontsnappen. Hou me los, hou me los! En kom me…

De eendjes zijn weg. De vijver lijkt leeg te zijn op wat fietsen na.…

Alles draait om mij. In deze wereld ben ik duizelingwekkend.…

Het Van Gogh Museum op een grauwe zaterdag De hele stad was triest, grauw, koud en nat. Eenmaal binnen werd het langzaam beter De jas ging uit, De Aardappeleters; nog donker en bruin Op naar Parijs, Zelfportret met strooien hoed: de kleur begint te komen Door naar Arles, De zaaier, de maaier: Zomer in optima forma Geel en Blauw, kleuren…

Wie tussen de rozen knoflook plant ziet zich beloond met een rijkere bloei en een krachtiger geur van de rozen. Een parfum, een kaas, een pate, maar ook een schilderij, roman of gedicht - ja, eigenlijk alles wordt er alleen maar beter van als het een beetje stinkt. Natura Artis Magistra. -------------------------------------------…

soms ben je een woestijn, ongenaakbaar lig je uitgestrekt zo verlangend, vol begeerte, gehuld in een zwoele zuidenwind die mij verzengen wil.   er is geen water, alleen maar dorst en aan die anderhalve cactus is ook geen eer te behalen   en in de verte blaken twee kleine heuveltjes in de zon   En dan ineens springt…