Hartenkreten

hartenkreet (nr. 11.079):

Verschrikkelijk Gedicht!

(Verschrikkelijk Gezicht!)

Mijn haren vallen "boem" van mijn hoofd.
Ze vallen zomaar "boem" op mijn trui.
Ik kan de hele dag wel bezig wezen
haren van mijn trui te vegen.

Soms zakt mijn voorhoofd over mijn ogen,
ontneemt op die manier mijn blik.
En buig ik mij een keer voorover
hangen er wangen in 't gezicht.

Ook mijn gebit is aan 't vergelen
en al mijn tandvlees trekt terug.
Met die kieren in mijn kaken
is 't geslis niet van de lucht.

Uit beide oren komen haren
en heel mijn neus is dicht gegroeid.
Ik kan alleen nog adem halen
door die kieren in mijn smoel.

Beide ogen missen scherpte
en zijn liever lui dan moe.
Glazig staart rechts naar de verte,
links hangt doelloos in de hoek.

Zie ik mezelf eens in een spiegel,
ontdek ik tot mijn grote vreugd
dat ik, gezien mijn hoge leeftijd,
gezegend ben met zoveel jeugdpuistjes!