Alle inzendingen van Frederik

0 zeg mij, vriendlijk meisje! Is 't u slechts naar de zin Als ik mijn harte toesluit Voor wat ik meest bemin? Als ik mijzelf koelbloedig Mijn levenslust ontroof De gloed die in mij brandde Met eigen hand verdoof Als ik met koele wijsheid Mijn jonge hartstocht tem, Als ik niet meer wil horen Mijns harte zoete stem. Als ik mijn…

Rijk met oost-Indië's schatten belaân Stevent de schoener op Nederland aan; 't Gaat vóór den wind. Als de wimpel niet draait, En 't nog een poosje uit het regennest waait Zal met den ochtend de Rembrandt van Rijn Morgen behouden in 't Vaderland zijn. De oude denkt: "Morgen in 't Vaderland._ Dat is voorspoedig en mag in de Krant; Zeventig…

't Werd laat eer de vrijer de molen verliet; De vlonder was wit van de rijp - Hoe 't geschiedd'? - Of 't licht in de molen? - Men gist en men raadt - Hij zonk in de diepte van 't zwarte verlaat. En 's molenaars dochter zat stil en alleen, Al zuchtend en klagend, in rouw en geween; Drie jaar lang rouwde ze en wenste zich dood, Totdat het…

Groen Erin, eens zo rijk, zo groot, Heeft voor zijn kindren thans geen brood; Zij wijken over zee, En werpen nog een blik naar 't strand, Bij 't scheiden van hun Vaderland _ Hun lied klinkt van de ree. 'Van 't Oosten fluit het door de ra; Wij steevnen naar Amerika En scheiden van ons land, Maar schoon de nood een uitkomst zocht: Wij…

De Dichter is een neuswijs kind, dat Leven zoekt waar 't niemand vindt. Hij spreekt met bergen, maan en zon alsof dat alles leven kon. De Dood zelf lijkt hem een bedrog, zelfs dáárin speurt hij 't leven nog. Maar de Natuurgeleerde doet juist het omgekeerde. Zijn hedendaagse wetenschap is wonder-slim, en wonder-knap, want die verklaart…

Janmaat was thuis van zijn reis naar het Noord, Liep wat te draaien en zat overal; 'Kaereltje', zei ik, 'blijf jij zo van boord? Heb jij een trekpleister hier aan de wal?' 'Waait me', zo sprak hij, 'uit die hoek de wind? Vrijster, verkoop eens wat pittiger praat; Wat doet een zeeman met vrouw en met kind? Wie geeft hun te eten als Jantje…

Geliefde, 't moet wel zijn als 't spreekwoord leert: Dat ware liefde 's mensen oog verblindt, Daar 't wezen, dat met hart en ziel bemint Slechts haar aanschouwt, wier liefde 't zich begeert, Terwijl zijn blik 't vermogen gans ontbeert, Om 't schoons te zien, dat andren lokt en bindt. Of zaagt gij nooit, hoe in de morgenwind De sterren…

Was ik een vogel, met gezang Spreidde ik mijn wieken uit; Dan sloeg mij 't hart niet wild en bang. En vloog ik naar mijn bruid; Snel ging het over stad en land, Van zee tot zee, van strand tot strand Naar u, mijn lief, mijn lust! Waar Holland's duin rijst boven 't zand, Dáár vond ik rust! Al wuifde en ruiste 't groene woud, Waar ik langs…

Gij zijt me als 't zonnetje in de mei, Zo lieflijk, rein en goed, Dat bloemen strooit in bos en wei, En vogels zingen doet; Toch schildren zon en lentedag U trouwe liefde niet, Mijn engel met uw zoeten lach, Mijn leven en mijn lied! Vaak is een Meidag koud en grijs: Zoo dikwerf schuilt de zon, En geeft de tere bloempjes prijs, Die ze…

Mijn liefste heeft haar gouden hart In mijne hand gegeven; Zó gaan wij, één in vreugde en smart, Te samen door het leven. Dat gouden hart, mijn beste goed, Trouw zal ik het bewaren, Beschermen met mijn lijf en bloed In zorgen en gevaren. Het gouden harte mijner bruid, Daar gaat geen kleinood boven, 't Maakte al mijn heil, mijn leven uit…

Toen 'k gister, als de nacht begon, Zacht klopte aan liefjes deur, Ontwaakte een bloem in haar balkon En spreidde zoete geur, Maar eer de liefde aan scheiden dacht Bij 't scheemrend morgenlicht, Sloot stil de priesteres der nacht Haar purpren bloemkroon dicht. Wanneer de zoete nacht verdwijnt, De zon in 't Oosten gloort, En heel de buurt…

Neevlen dekken nog het veld, Maar des leeuwriks stijgen meldt Weer een nieuwe dag en zingt, Dat het licht de nacht verdringt. Musjes in hun asgrauw pak, Krieuwen slaaprig op het dak; Vrolijk laat de wakkre haan In de schuur zijn wekker gaan. Allengs blauwer wordt de lucht, Als de nacht naar 't Westen vlucht; Op de kerkspits vlamt een…

De orchidee, de enkeling, de schrikse fantasie der lijnen een opensperren - en dit kwijnen o nauw geredde drenkeling; een tengerheid, zacht neergelegd door vriendenhand die wou bewaren herinnering aan zielsgevaren - en al het schuwe, ongezegd. ----------------------------------------------- noot van de redactie: Frederik Schmidt-Degener…

1k slof wat over de aarde heen, van Oost naar West, alléén — alléén — en moet nog tussen-beien wat stilstaan, om te schreien — Ik ben een oude pionier, een sjofel, afgemarteld dier en alles scheen om niet — om niet — Zo klonk het oude lied. Waar zijt gij, lieve Heiland dan? U roept een eenzaam, somber man — Hij durft van U niet vergen…

Geerte, kom, gaan we de stal nog eens rond, Alles is binnen en 't vee is gezond, Neem onze Janbaas maar mee op de arm, 't Zal hem niet schaden; daar binnen is 't warm. Ziet ge de Witkop in 't hoekje wel staan? Hemel, wat kijkt zij ons wonderwijs aan! Weet je nog, hoe ik na weken beraad 's Ochtends ter markt ging? Wat werd het toen laat…

Ik voel het, ja! zij is mij weergegeven de zaligheid, die 'k nimmer had verwacht, Ik voel haar heerlijk in mijn borst herleven, haar oude, wonderzoete tovermacht. Het was zo duister hier, van bange dromen verviel mijn moede geest in doffe rust, Goddank! de fee des lichts is weergekomen en heeft mij uit die droeve slaap gekust. Haar gloed…

Grotevader zat te gapen In zijn ouden leuningstoel; "Kindren" sprak hij, "ik gevoel Sterke lust om in te slapen, En mijn pijpje trekt niet aan; "k Moest een uurtje dutten gaan." "k Weet niet hoe het is gekomen, Maar ik ben weer met mijn geest Deze nacht op zee geweest; Al dat malen en dat dromen Heeft me wis geen goed gedaan; "k…

Op bergen had de winter hoog Zijn witte vaan geplant, En zag met koud en glinsterend oog Omlaag op 't groene land. Dáár rustte gouden zonnegloed Op 't langgepluimde gras; Dáár toefden warmte en overvloed, Alsof het zomer was. Of was de lucht niet blauw en klaar, Al kromp de blijde dag? Geen bloempje nam de vijand waar, Die op de hoogten…

Goênacht, vaarwel! want ik moet gaan, Vaarwel en reik mij nog de hand; Een vreemdeling bood me in 't Zuiden aan, Wat ik niet vond in 't Vaderland; Wanneer ik u voorheen verliet, Dan was 't: "Ge ziet mij spoedig weer!" Thans luidt de groet, die ik u bied: "Vaarwel, zo 'k nimmer wederkeer." Goênacht, vaarwel! - Goênacht, vaarwel! -…

Over de zee, aan het westelijk strand, Ver van mijn Hollandse duinen en velden, Sterkt gij mij, krijgszang van Nederlands helden, Zing ik u, lied van mijn land! Eens waart gij leuze van oud en van jong; Veel werd gewonnen en veel ging verloren, Sedert ge in de ure van strijd werd geboren, 't Volk van den Zwijger u zong! Machtige stem tegen…

Het kerkje heft zijn toren In 't nevelig verschiet En uit den hagedoren Trilt zacht een vogellied. Er bloeit op veld en wegen Geen enkel bloempje meer; De zwarte najaarsregen Sloeg 't laatste knopje neêr. Een grijsaard gaat al hijgend, Met wankelenden voet Het smalle pad bestijgend, Het kerkje tegemoet. De blaadren vallen neder,…

De bonte kraai waagt zich, vooral 's winters als er weinig te bikken valt, overal en stapt vaak met kluchtige deftigheid over het ijs. "Jongens, zie je schaatsen na," zegt dan de landbouwer schertsend als hij uit de polder thuiskomt. "Gerrit van Veren is al op het ijs!" Gerrit van Veren, zo vroeg op het ijs? Jongenlief, mag daar je moeder…

Ik ken een plant, niet fraai van loof niet schoon, niet rank gesteeld. Haar vorm is lomp, haar bloem is grof, Geen dichter zingt er ooit zijn lof of nam haar tot zijn beeld. Toch heeft zij iets wat mij behaagt. Zij keert zich naar het licht, van af het eerste morgen-uur wendt zij naar 't vrolijk zonnevuur haar groot en geel gezicht. Ik…

Toen ik de ene man met goed gevolg Aan een gezwel in de hals had geopereerd Met mijn zakmes, Werd ik overmoedig en opereerde de andere man Aan het hart. Ik had het ongeluk een ader open te snijden Zij hing uit zijn borstkas als een dunne rubberslang Zoals gebruikt wordt in aquaria. Haastig heb ik, zonder verder te opereren, de wond toegenaaid…

Als 't zonnetje speelt door het knoppende hout, Het koeltje zo zacht langs de wetering strijkt, De merel haar nest in de meidoren bouwt, En de aard wel een bruidskleed van bloemen gelijkt, Begeven zich trouwe gelieven naar 't bos En zoeken er maartse viooltjes in 't mos. Wie het aanschouw' Wete, dat blauw Altoos in Holland de kleur was van…

Zal ik in een nevel waren, Of in tastbre duisternis? Zal ik in een ledig staren Angstig dat ik mij vergis? Zal ik dom'len of ontwaken? Zal ik weten waar ik ben? Zal ik bange zuchten slaken twijflend wie ik straks herken? — Zal ik voelen hitte en koude? Zal ik horen? zal ik zien? Ach, mij arme! ach mij oude Wat zal er met mij geschien? Aanstonds…

Er stond bij gindse molen Een linde, zwaar en groot, Die vaak bij 't ommedolen Mij dak en schaduw bood. Veel heb ik in haar lommer Gezongen en gedicht, En drukte me elders kommer, Dáár scheen mij 't leven licht. 'k Ben laatst, toen zorgen kwamen, Naar de oude plek gesneld; Maar ach, mijn hart kromp samen: De linde was geveld. '…

Zij stond voor haar toilettafel, Een driedelige toilettafel, Een toilettafel met drie spiegels. Zij kamde haar haar, En ik stond achter haar. Zij plukte uit haar kam een rafel. En zo lichtgevend was zij, Dat ik, toen ik mij omdraaide naar de wand (De toilettafel - zij - ik - de wand), Zag een driedubbele schaduw in haar hand. Drie lichtende…

Een zonnetje in de lentetijd heeft menig tere bloem misleid ; het weet zo zoet te vleien en wil het knopje vrijen. Voorzichtig, argloos bloempje in 't gras ! Dat valse zonnetje is er pas, of 't wijkt voor strenge koude, en ras is 't knopje prijs gegeven en boet zijn jonge leven, kwijnt langzaam weg en mijmert stil „'k Vertrouwde op 't…

O, ja! ik voel 't, wanneer ik, na de eten Met schrijfpapier en pen, Voor mijn bureau zo rustig ben gezeten, Dat ik een d i c h t e r ben! Dan voel 'k een dichtgloed in mijn aad'ren klimmen, Die mij tot zingen noopt, En haastig dan, eer 't vonkje zou verglimmen, Mijn pen in de inkt gedoopt! Wat vreugd! dat juist de Heer m i j…