Alle inzendingen van Gabriëla Mommers

Als het leven mooi is Waarom voelt het dan oud En als de zon toch warm is Hoe is de dag dan koud Waarom toch die leegte Die spijt En het verdriet Waarom dat verlangen Naar wat ik achterliet Pijnlijke herinnering Aan wat had kunnen zijn Hoe kan de toekomst zeer doen Die niet en nooit geweest is Een schimmig droombeeld slechts nog Een…

Dump me, zei de minnaar Want ik heb je niets te geven Dump me, om het even waar Kom, gooi me uit je leven Laat me stikken, laat me rotten Laat me hoe ook gaan Want ik kan geen deel uitmaken Van jouw aards bestaan Ongeschikt verklaar ik mij Voor een nieuw liefdesleven 'k Heb mijn kruit verschoten Al mijn kusjes weggegeven Er zijn er geen…

Zelfs Moeder Natuur Weet niet meer: is het vriezen Of is het dooien Na een lentekerst En een krokus nieuw begin Treedt de winter in Gedwongen ijspret Geen trein of bus maar schaatsen Op stoepen en straat Dan smelt het water Zonneschijn, warme regen Winter slechts even Twee maanden te vroeg Strijden winter en lente Roert de maand…

Dertien Manen kent een jaar Maakt de Maangodin zich klaar Om het wonder te verrichten En ons duister te verlichten Dertien maal verdwijnt Zij weer Langzaamaan, niet in één keer Maar in veertien kleine beetjes Weggeveegd door vlinderfeetjes Is Zij dan geheel verscholen Als uit 't hemels' rijk gestolen Is het tijd te laten gaan…

We zouden samen naar de Aarde gaan Daalden af in Moeders schoot Maar jij ging er vandoor Na een dag al Hooguit twee misschien Hield jij het voor gezien Ik bleef zitten Om geboren worden Waar ik helemaal geen zin in had Zo alleen Nu zoeken we elkaar langs veilige wegen Nee, ontwijken heeft geen zin Want we komen - ons - altijd…

Een laatste restje winter smelt weg Besuikerde besjes Ze dragen fier hun witte hoedjes Op de laatste winterdag van deze maand Geen idee wat Moeder Natuur volgende maand voor ons in petto heeft Haar ritme lijkt wat verstoord Dat komt door ons onnozele gedrag Nu zit ze in een soort van overgang waarin alles ontregeld is Die Elfstedentocht…

ik hou niet van vliegen vliegen zijn vies ze zitten op stront en daarna op je eten dus toen ik een vlieg zag in mijn huis die zich verschool tussen de luxaflex toen dacht ik in een nijdige bui 'jij gaat eraan' spinnen zet ik vaak buiten dat zijn nuttige dieren ze vangen vliegen en muggen vliegen zijn vies brengen…

niet meer zijn wie je was ben ik dat dan die vrouw ken ik haar heb ik haar ooit eerder ontmoet waar komt ze vandaan en waar is die andere vrouw gebleven soms zie ik haar heel even als een oude vriendin die ik veel te lang niet gezien heb…

assepoester veegt en veegt alle as veegt ze bij elkaar hier en daar ligt een donzig veertje uit een ver verleden zacht wit kwetsbaar vermengd met zwarte as zachte as witte aarde kwetsbaar wordt kracht nu het vuur gedoofd is kan de vogel herrijzen deze keer geen struisvogel maar een adelaar die vliegen kan…

Ik ben een pad Wie doet me wat Ik spring op en neer op mijn gat En als jij mij wilt pakken Dan zet ik jou te kakken Want ik ben sneller dan de wind Dus denk niet dat je mij ooit vindt!…

dit leven voelt als vijf levens en is nog niet voorbij er komen er nog vier, misschien wel vijf nog bij en samen met de levens van vóór dit leven en de levens van hier nog na, wordt dat een hele brij ik vertrouw erop dat mijn ziel de weg weet dan kom ik vanzelf ooit thuis bij mij…

Na lange tijd ga ik het toch maar weer een keer proberen Want anders dreig ik de sonnettenkunst nog te verleren Niet dat ik mij daar kundig of ervaren in mag noemen Nee, zulk een titel kan ik mij nog lange niet op roemen Helaas kan leraar Adriaan mij thans niet onderwijzen Dus reken in nabije toekomst niet op poezieprijzen! Het blijft…

ik wil alleen nog huilen maar 'k heb geen tranen meer ik wil alleen nog huilen want m'n hoofd doet zo zeer zo zeer van alle pijn die er in de wereld is voor alle leed weer aangedaan aan mensen, 'n kwetsbaar bestaan van kinderen, vrouwen, mannen die zich wel gedragen als een heer ik wil zo vreselijk huilen misschien komen morgen…

een woord dat hartstocht en lijden verbindt het verhaal van lijden van een mens de zin van zijn lijden eeuwenlang onderwerp van discussie met een hartstocht soms zo groot groter dan voor het leven zelf meer dan de mysterie van dit leven willen we weten over het mysterie van de dood de onvermijdelijke dood waar…

Er is altijd ergens oorlog Er is altijd ergens pijn Er is altijd ergens leed Dat er niet had moeten zijn Er is altijd ergens liefde Er is altijd ergens licht Er is altijd ergens hoop Op een beter vergezicht Laat de liefde daarom bloeien Schijn je licht in woord en daad Omdat liefde en ook licht Recht naar mensenharten gaat…

wanneer hij vertrekt is het bijna morgen de slaap valt als een deken zij wil nog uit slaapdronken loop ik mee de vogels fluiten nog net niet een krolse kat laat van zich horen ik loop van links naar rechts zij houdt de lijn recht brengt me thuis morgen een spannende dag dan komt hij graag krijg ik hem de deur niet uit de nacht…

Een gele bloem in 't groene gras, een gouden bloemenweide Een zonnegroet die ieder jaar ons steevast komt verblijden De vlinder van het plantenrijk die magisch transformeert Ons wensen en verlangens brengt, ons tovermagie leert Wie niet haar pracht en schoonheid kent, haar elfjes niet bewondert Die heeft zich blijkbaar nooit over natuurmagie…

Hoe kan afscheid zeer doen Als iemand nooit bestaan heeft De warmte die je voelde Slechts je eigen verlangen Bevroren in de kou Van de zwarte nacht Hoe kan er verdriet zijn Om iets dat nooit geweest is Slechts dromen die echt leken Net zo snel verdwenen Bij het ontwaken Uit de zwarte nacht Waarom treuren Om een fata morgana…

Met jou in mijn gedachten, mijn voeten in het zand, de zee hernieuwt mijn krachten, een leeg verlaten strand, een zon die niet wil schijnen, een schelp die open is, de krabben die verdwijnen, naar eeuwig duisternis. Dan zie ik dichterswoorden in 't koude natte zand, als teer muziekakkoorden verwarmen zij mijn hand, verwarmen zij mijn…

Het was een lekker soepje van kreeft en kleine kokkels, lokaal ambachtelijk brood en uitzicht op de zee. Een duik in 't woeste water, met ongewoon sterke branding, de zon aan hoge hemel rond de klok van twee. Mijn huid begint te gloeien, kamerwit wordt kreeftrood, in 'n onbewaakt moment aan 'n ijskoude Noordzee. Finale…

Herinneringen aan een strand met harde kiezelsteen Watermeloen eten, pitjes spugen, teen aan teen De parade kijken op een Franse boulevard Er was toen geen angst, nee, er was toen nog geen gevaar Tijden zijn veranderd, meer dan veertig jaren verder 'n Wereld die in brand staat, schapen zoeken naar een herder Waanzin heeft zich vastgezet…

Als ik hier niet meer ben Denk dan aan mij Bij iedere hemelster Misschien ben ik wel daar Als ik hier niet meer ben Denk dan aan mij Bij iedere nieuwe maan Misschien ben ik wel haar Als ik hier niet meer ben Denk dan aan mij Bij iedere zonneschijn Misschien dat ik daarachter verdwijn…

Dumbo is een heel lief klein olifantje met hele grote roze oren die daardoor eerst een buitenbeentje is en eenzaam haar eigen weg zoekt maar uiteindelijk een grote ster wordt als zij eenmaal ontdekt heeft dat zij vliegen kan. Soms wordt haar naam ook wel als Dombo geschreven maar dat is een misvatting want olifantjes met roze oren…

terwijl ik in een diepe slaap was kwamen lichtwezens mij halen zij brachten mij naar hun lichtschip en legden mij op een lichtbed voor een lichtoperatie waarin iedere cel van mijn lichaam doordrongen werd van puur en zuiver licht daarna brachten ze mij terug naar de zwaarte en donkerte van de aarde hoe moet ik nu nog wennen…

Gezondheid of geld Het dilemma dat nu dreigt Alsof er keus is We weten wel nu Hoe het handen wassen moet Ging altijd verkeerd Niets wordt meer gewoon Zoals het ooit voorheen was Vroeger is niet meer Het nieuwe normaal Het is wel even wennen Die nieuwe moraal Toch raar dat er nu Een anderhalve-meter- -samenleving is…

De onmogelijke zoektocht hem te vinden die zij liefheeft die in stukken gesneden verstrooid op de bodem van de zee de jaloezie van zijn broer niet overleefde Hem te vinden hem te helen opdat haar kind - de Horus - kan ontstaan De queeste van Isis die haar zoeken doet haar broer - haar geliefde - haar Osiris…

De herfst zoekt zijn weg tussen zomerse buien Een enkel blad valt op het bruingroene mos De wolken bedekken de zon die wil schuilen De dauw legt een zilveren gloed op het bos Opnieuw weer een ochtend, een middag, een avond De nacht maakt de vier dagseizoenen compleet Zes uren per dag voor een lente, een zomer Een herfst mondt uit in wat…

Ik geloof in de Hemelse Moedergodin In Egypte als Isis geëerd Geïncarneerd in Maria, de Moeder Die Liefde en wijsheden leert Ik geloof in Haar Zoon, de Zonnegod Horus In Yeshua kwam hij tot leven Die ons als Christus het voorbeeld geeft Hoe Liefde en Licht te geven Ik geloof in de Grote Godin van de Maan Magdalena aan Yeshua's…

Hier voor u ligt de tweede druk van d' èchte almanak Met Jan en Piet en Kees en and're lulloos zonder zak Wij vrouwen van het nieuw dispuut 'Met zweepjes vrij en blij' Wij maken man en naam bekend zonder opschepperij Met Christiaan van Veren is een vrouw rap uit de kleren Dat is wat je verwachten kunt bij veel van deze heren Helaas…

Als een lelijk eendje Sloot je jezelf buiten Want je wilde niet zijn Zoals zij Als een kip zonder kop Deed je alles wat zij niet deed Zolang je maar niet was Zoals zij Als een gekortwiekte struisvogel Stak je jouw gevoelens in het zand Want je mocht niet egoïstisch zijn Niet jaloers of gemeen zijn Niet zijn Zoals zij…