Netgedichten

netgedicht (nr. 60.970):

De seizoenen

De herfst zoekt zijn weg tussen zomerse buien
Een enkel blad valt op het bruingroene mos
De wolken bedekken de zon die wil schuilen
De dauw legt een zilveren gloed op het bos

Opnieuw weer een ochtend, een middag, een avond
De nacht maakt de vier dagseizoenen compleet
Zes uren per dag voor een lente, een zomer
Een herfst mondt uit in wat winterslaap heet

De dagen verkorten, het licht bergt zijn stralen
De sterren gaan slapen, het land rekt zich uit
De vogels verstommen tot het ochtendgloren
Wanneer zij ons wekken met zang en met fluit

De regen en kou winnen langzaam terrein
Waarna het weer winter - en lente - zal zijn