Alle inzendingen van Gabriëla Mommers

je raakt me en vraag me niet waarom ik heb geen idee hoe het antwoord te vinden je raakt me diep niet alleen tot in mijn hart of tot in mijn tenen maar tot ver in moeder aarde waar mijn ziel veilig schuilt met een stil verlangen uit een ver bewogen leven en ik heb geen idee wie jij was of wie ik was of waar we zijn…

'je bent een apart kind' zegt de moeder die het weten kan hoe moet ze dit kind beschermen in een wereld waar anders zijn niet gewoon is het kwetsbare kind waar zij zo voor gevochten heeft haar het leven te geven het kind dat als een belofte groeide in haar moederschoot hoe kan zij haar beschermen tegen ziekte…

Niet enkel een actrice van formaat Die zeer verdiende sporen achterlaat Ze blijkt een vrouw met moed, een vrouw met ballen Die geen genoegen neemt met nare kwallen Misbruik van macht valt niet te tolereren Dat moet de president elect nog leren…

sterren schijnen in de nacht in slaap valt iedereen eindelijk vind ik de rust en ruimte om me heen kruipend gaat de tijd voorbij straks komt het ochtendlicht stilzwijgend geniet ik nog en schrijf een klein gedicht mijn gedachten worden kalm een vogel fluit zijn lied als bij 't eerste wegverkeer de zon mij slapen ziet…

De nacht is van ons Als we het rondje lopen Onder volle maan Verscholen onder Een mist van lage nevel Kwispel jij ons pad Kat sluipt achteraan Eenden kwaken eindeloos Regendruppel valt Dan nog een druppel Recht onder mijn oog, een traan Rolt over mijn wang Bomen als bakens Molshopen geven reliëf Aan donkergoen gras…

Ik kijk even naar mijn handen En ik schrik Wat zijn ze oud Craquelé gebroken marmer Met vijf smalle staafjes hout Het verval is reeds begonnen In de herfst De winter wacht Als ik die ooit mag bereiken ’t Is een koude lange nacht Maar dan denk ik aan mijn moeder Die ’s de winter bijna door Nog zo stralend levenslustig Nou…

Gif in grond In aderen Het maakt alles kapot Vernietiging Tot in de kern Koud en kil verrot Emotie Die geen grasspriet Geen madelief laat staan Snijdend Als een mes Gevoelens die langzaam vergaan Is het gif dan uitgewerkt En alle leven Dood Transformeert Moeder Natuur Nieuw leven Uit Haar schoot…

Onwerkelijkheid Je gelooft je ogen niet Maar het gebeurt toch…

Gelijke rechten Nog steeds niet vanzelfsprekend Het is weer 8 maart…

mysterieuze muze uit zilver en goud gekneed tot vederlichte vlinderpracht tot ongekende engelkracht gedragen in mijn hart en ziel neem ik je altijd mee tot onmeetbare hoogten naar dalen dieper dan het vuur in lang vervlogen dagen een pijn niet te verdragen maar altijd overleeft de ziel en liefde kent geen tijd…

eenzaam hart verloren zoekend in de diepe zee eenzaam hart verschuilend achter bomen als een ree dwalend door de straten als geen mens meer buiten is eenzaam hart zoveel verdriet verlangen en gemis hunkerend naar warmte maar ook warmte doet soms pijn eenzaam hart wanneer zal het weer eind'lijk zomer zijn…

leegte jezelf opnieuw uitvinden vanuit niets alles wat gisteren was is anders het boek herschrijft zichzelf als een perpetuum mobile alles wat was wordt niets niets wordt alles wat zijn zal…

soms geeft iets houvast en merk je als je loslaat dat je vliegen kan…

je zou versteld staan als je wist hoeveel mensen jou nodig hebben…

grondig ontgiften alle gif uit grond en hart uit bodem en hoofd…

klein madeliefje zo kwetsbaar en onschuldig verkracht in de knop ontluikende roos verlangend om te bloeien gesnoeid tot bloeden helende lotus vanuit de diepste modder groeit de mooiste bloem…

Matthijs, Pauw, Jinek Niets is meer zoals het was Beeldbuis verandert Globalisering Ceta en TTIP Beter dicht bij huis Sars, Mers, Corona Klimaat, Stikstof, CO2 De mensheid bezint Marokkanentweet Het gevaar ligt op de loer Intolerantie Discriminatie Mogen zijn zoals je bent LGBTQ Horror slachthuizen Varkens ernstig…

ontwaken in slowmotion onder een wollen deken van zeven tinten grijs pikzwart wordt langzaam lichter een dikke mist verdwijnt waar Avalon verschijnt gerechtigheid wint altijd waar ridders rond een tafel Godinnen eren en begeren vergeten lijkt de tijd…

Als ik jou maar overleef. Dat is mijn allergrootste zorg. Want wie zorgt er anders voor je, met dezelfde toewijding, liefde, tijd en aandacht? Wie anders zal dat doen, als ik er niet meer ben? Dus moet ik ervoor zorgen, tussen alle zorgen door, lang genoeg te blijven leven om er voor jou te zijn. Daarna ben ik vrij.…

de vrouw in mij wil voor je dansen totdat de zon opkomt in een nacht zonder einde onder een volle maan die mijn liefde weerspiegelt in een zilveren hart met goud omrand nachtvlinders weerkaatsen het licht van de sterren dansen om mij heen ik dans om jou mijn zon in mijn universum…

gebroken glazen waar moet ik uit drinken vazen in scherven bloemen vallen uiteen wat ooit ons rotsvast bij elkaar hield blijkt niet te lijmen is breekbaar als steen harten wenen rode tranen vullen de leegte stollen op gras madeliefjes een pijnlijk beseffen dat over is wat tussen ons was…

Geen enkel leven gaat alleen over rozen Maar de lange, diepe, wrede doorns die de levens verwoest hebben van alle Joden, Roma, Sinti, homoseksuelen, psychisch zieken, verstandelijk zieken, en alle overigen die door de nazi-waanzin als niet menswaardig werden bestempeld, rechteloos werden gemaakt, naamloos werden gemaakt, tot nummer werden…

Als alle liefde lijkt te zijn verdwenen En alle deuren lijken dicht te zijn Als vlinders in je buik voelen als stenen En in je hart voel je alleen nog pijn Dan is het goed om ergens op te schrijven Op een papier of spiegel aan de muur Dat die pijn weg zal gaan, het zal niet blijven En liefde komt terug, eerlijk en puur Want tijd…

Geluk is als een tere bloem Met kleur-en-pracht en bij-gezoem Die dagenlang bekoring brengt Maar dan opeens, alsof verzengd Dof, droog en slap gebogen staat Haar blaadjes eenzaam vallen laat Om snel tot humus te vergaan Te wachten op een nieuwe maan Te wachten op een nieuw seizoen En alles dan weer overdoen Eerst maar die winter…

Wonderland, oh Wonderland Waar sprookjes nog bestaan Waar Eenhoorns samen vliegen Draken hoog de lucht ingaan In het land van dromen Met Godinnen van weleer Waar Feeën Koninginnen zijn En ied're man een Heer In dat mooie Wonderland Is Liefde heel normaal Voor iedereen is er genoeg Elk hart heeft zijn verhaal De wolken zijn…

Hij prevelde van een godin en ook iets van een uil Omfloerste woorden, want hij maakte echt geen handen vuil Gepeupel sprak hij toe met entartet en boreaal Dat was het Noorderlicht: volkomen onschuldig verhaal Hoe alles ooit begon, waar de was tijd nou toch gebleven Toen mannen nog met speer van jacht op mammoet konden leven Hij hunkert…

Toverheksen in het bos rond paddenstoelenkringen  Hoorden bij de eik een zware, droeve tijding zingen  Van bladeren die fluisterden met 't ritme van de wind  Dat Adriaan de Tovenaar zich hier niet meer bevindt  De vogels in de bomen staakten voor die dag hun lied De egel droeg sonnetten voor die hij ons achterliet En in een pot gemaakt van…

Vuur Vlammende golven Oranje, geel en vuurrood Verbinding met Al Lucht Adem na adem Leven we bijna vanzelf Totdat het op is Water Soms hartstochtelijk Soms een sereen oppervlak Niets is wat het lijkt Aarde Voeten op de grond Hoofd in de koele regen Een idee ontkiemt Geestkracht In de stille nacht…

Twee diepblauwe ogen neem ik met me mee Ik kwam ze zomaar tegen, aan de rand van de zee Tijdens voetje baden met mijn kuiten nog droog Terwijl ik voor een mooie schelp diep voorover boog Blij met het kleinood bewoog ik omhoog En dacht dat mijn zicht mij beloog en bedroog Een veel te mooie man met twee veel te blauwe ogen Staarde mij…

Bomen in de mist. Een nieuw jaar is begonnen. Twee hanen kraaien om wie het hardst kraaien kan. Roodborstjes en pimpelmeesjes vliegen van struik naar struik. Niet zeker wetend of de dag begonnen is. De mist voelt als grijze nacht. Een witte duif zit verdwaasd in een hoge boom. Even de weg kwijt. Jij snuffelt ongestoord je favoriete…