Netgedichten

netgedicht (nr. 67.161):

Lavendelkruid

Hij prevelde van een godin en ook iets van een uil
Omfloerste woorden, want hij maakte echt geen handen vuil
Gepeupel sprak hij toe met entartet en boreaal
Dat was het Noorderlicht: volkomen onschuldig verhaal

Hoe alles ooit begon, waar de was tijd nou toch gebleven
Toen mannen nog met speer van jacht op mammoet konden leven
Hij hunkert naar de barbecue en bier van het weleer
En waant zich met zijn dierenhuid een welbeschaafde heer

Moderne mensen snappen niet hoe goed hij het bedoelt
Die hebben niet de oerkracht van lavendelkruid gevoeld
Of hoe hij met zijn vingers teer de vleugeltoetsen raakt
En hoe met Wagner diep de romantiek in hem ontwaakt

Als hij straks in de toren zit, zal iedereen nog leren
Hoe hij als keizer ferm en naakt ons land weet te regeren