Alle inzendingen van Guido

Wat helpt het al te denken hoe de tijd zal rozen baren? De mensen blijven mensen, zo ze vroeger mensen waren. Nen nieuwe tijd nu dromen ze al; zo droomden ze ooit voordezen: vandage een kwade dag is 't,... en, 't zal morgen beter wezen. Verbeter eerst u zelve, daar 't en moet en kan geschieden; help ander' mensen volgen…

o! Wat schoon-, wat bolgekruinde lindeboom van verre ik staan zie, blinkende in de morgendoom! Heel is hij gewelkerd al, en duizendvoud van verwen, langzaam afgesleten guldengoud. Dag en schijnt er op, noch noense zonneglans: ‘t is vochtig en de hemelkomme is duister gans.…

Is het soms verliefdheid, die mij zo gelukkig maakt. Of is het jouw tederheid, die mij het meeste raakt. Ik krijg jou niet uit mijn hoofd, want ik denk aan je, iedere minuut van de dag. En er is niemand die mij gelooft, als ik ze vertel over jouw hemelse lach. Zal ik luisteren naar de stem, die mij zegt jou nooit meer te laten gaan. Of…

hier stort het ribgewelf in het dwarsschip zinkt die grote aardewerken kruik is een pedaalemmer met rozetten, arabesken en niksnuttige ornamenten traag trekt het sfumato uit haar ogen heldere sferen die alles onthullen het stucwerk haalde ik gisteren al van haar lijf – ze was al wat lijk toen taille douce heette ik haar ze was een…

Zwarte weduwe laureaat van "creatiefst visitekaartje"!…

Zwarte weduwe laureaat 'meest opvallendst visitekaartje'!…

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand, die gas laat ontsnappen...…

Een klokkentoren priemt boven ’t maagdelijk wit hypocritisch zicht…

Samen door de sneeuw mijn zwaarte hoor - en zichtbaar aanloop tot dieet…

De bus was te laat, maar ‘k ben goed aangekomen, tijdens de feesten…

Dieven braken in - mijn wandelende takken kregen voeten…

Nieuwjaarsreceptie lippen hangen aan wangen kristalgeklingel…

Oudejaarsavond – champagnekurken knallen - een ‘MUG’ vliegt voorbij -…

Onze kerstboom bezat kern van waarheid, want hij is afgezaagd…

Onze kerstboom bezat kern van waarheid, want hij is afgezaagd…

Alweer tijd om de tijd te meten! Oud & nieuw glijden spontaan in elkaar... zonder alcohol! Een tijdloos ritueel! Een vernevelde knipoogt reeds naar het nieuwe jaar & wenst alle schrijvers & dichters van gedichten.nl: licht in uw luchter, hout voor jullie kachel, brandstof in uw auto, brood & wijn op de plank, originele hersenspinsels…

Onze voetbalploeg! Nieuw gras wacht op kalklijnen… wij, op doelpunten……

Rotsvast gebeiteld de natuur als beeldhouwer steengoed…

‘K zie af(scheid) dag en nacht! Wuivende mensen met een: “dag, au revoir en bye bye..!” Mensen die blijven, mensen die gaan Blije gezichten bij ’t komen, bleke bij ’t gaan Versleten valiezen, vol met mooie dromen Mensen die hopen en geen kaartje kopen Mensen met honger en zonder papieren Personen met geld, maar échte klieren! Kinderen…

Op het boerenerf geur van varkens en kippen spek met eieren…

Paradoxaal oud worden is op reis zijn om jong te blijven…

Een morgen in mei getik van metseltruffels een koekoek vliegt langs…

Een morgen in mei getik van metseltroffels én koekoeksgezang…

Engeltje, Ik raak je kwijt, want we hebben het opgegeven. Ik begrijp alleen niets van het feit, dat we zover uit elkaar zijn gedreven. Wij zijn toch het ideale paar, zoals iedereen ons ziet. Of zijn we gewoon goede vrienden van elkaar en weten we dat zelf nog niet. Ons besluit om uit elkaar te gaan geeft mij een gevoel van radeloosheid…

Onze lichamen tijdelijke voertuigen voor onze zielen…

Ons lichaam een tijdelijk voertuig voor onze ziel (?)…

Zieke kangoeroe zijn gezondheidstoestand gaat met sprongen vooruit…

Trein verlaat station ra(a)mpje tussen jou en mij allebei eenzaam…

Kinderspeelgoed rondom onafgewerkt huis moet er nog zand zijn?…

Hoofd in de Alpen voeten in Middellandse Zee zelfs de mistral zingt…