Alle inzendingen van Guido

Zwarte weduwe laureaat van "creatiefst visitekaartje"!…

Zwarte weduwe laureaat 'meest opvallendst visitekaartje'!…

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand, die gas laat ontsnappen...…

Een klokkentoren priemt boven ’t maagdelijk wit hypocritisch zicht…

Samen door de sneeuw mijn zwaarte hoor - en zichtbaar aanloop tot dieet…

De bus was te laat, maar ‘k ben goed aangekomen, tijdens de feesten…

Dieven braken in - mijn wandelende takken kregen voeten…

Nieuwjaarsreceptie lippen hangen aan wangen kristalgeklingel…

Oudejaarsavond – champagnekurken knallen - een ‘MUG’ vliegt voorbij -…

Onze kerstboom bezat kern van waarheid, want hij is afgezaagd…

Onze kerstboom bezat kern van waarheid, want hij is afgezaagd…

Alweer tijd om de tijd te meten! Oud & nieuw glijden spontaan in elkaar... zonder alcohol! Een tijdloos ritueel! Een vernevelde knipoogt reeds naar het nieuwe jaar & wenst alle schrijvers & dichters van gedichten.nl: licht in uw luchter, hout voor jullie kachel, brandstof in uw auto, brood & wijn op de plank, originele hersenspinsels…

Onze voetbalploeg! Nieuw gras wacht op kalklijnen… wij, op doelpunten……

Rotsvast gebeiteld de natuur als beeldhouwer steengoed…

‘K zie af(scheid) dag en nacht! Wuivende mensen met een: “dag, au revoir en bye bye..!” Mensen die blijven, mensen die gaan Blije gezichten bij ’t komen, bleke bij ’t gaan Versleten valiezen, vol met mooie dromen Mensen die hopen en geen kaartje kopen Mensen met honger en zonder papieren Personen met geld, maar échte klieren! Kinderen…

Op het boerenerf geur van varkens en kippen spek met eieren…

Paradoxaal oud worden is op reis zijn om jong te blijven…

Zijn tandeloze mond lacht lieflijk; ongewonnen zo is het woord hem nog, en 't weten onbegonnen van mannelijk verdriet, van vrouwelijk misbaar: een kerstekind en is 't, een borelingske maar. o Mochte 't, immer voort, eenparelijk verblijden; een borelingske zijn, dat lacht, ten allen tijden, zo 't nu doet; onbewust, het muilke rood…

Een morgen in mei getik van metseltruffels een koekoek vliegt langs…

Een morgen in mei getik van metseltroffels én koekoeksgezang…

Engeltje, Ik raak je kwijt, want we hebben het opgegeven. Ik begrijp alleen niets van het feit, dat we zover uit elkaar zijn gedreven. Wij zijn toch het ideale paar, zoals iedereen ons ziet. Of zijn we gewoon goede vrienden van elkaar en weten we dat zelf nog niet. Ons besluit om uit elkaar te gaan geeft mij een gevoel van radeloosheid…

Onze lichamen tijdelijke voertuigen voor onze zielen…

Ons lichaam een tijdelijk voertuig voor onze ziel (?)…

Zieke kangoeroe zijn gezondheidstoestand gaat met sprongen vooruit…

Trein verlaat station ra(a)mpje tussen jou en mij allebei eenzaam…

Kinderspeelgoed rondom onafgewerkt huis moet er nog zand zijn?…

Hoofd in de Alpen voeten in Middellandse Zee zelfs de mistral zingt…

Een échte vriend(in) alleen zichtbaar in spiegel staat stééds achter je!…

Bron van de liefde tongen dansen liefdesdans mensen die paren…

Beschaafd geweld barbarensport voor heren kapsones taboe!…