Netgedichten

netgedicht (nr. 23.311):

Treinbegeleider!

‘K zie af(scheid) dag en nacht!
Wuivende mensen met een:
“dag, au revoir en bye bye..!”

Mensen die blijven, mensen die gaan
Blije gezichten bij ’t komen,
bleke bij ’t gaan

Versleten valiezen,
vol met mooie dromen
Mensen die hopen en geen kaartje kopen

Mensen met honger en zonder papieren
Personen met geld, maar échte klieren!

Kinderen die juichen, ‘t is hun eerste reis
lolly in de hand,
mam, mag ik aan ’t raam?

Ik fluit niet met mijn fluitje,
maar met mijn hart,
want mensen die wuiven, die gaan door een gat!

Wie ruikt naar de trein,
leidt een eenzaam bestaan…
Mensen die blijven en mensen die gaan…