Alle inzendingen van HAN MESSIE

De mensen van deze vernuftige tijd zijn verrukt, dankzij grote uitvindingen, vol bewondering voor wonderdingen, wellicht trots op hun eigen vaardigheid. Bij al wat wordt gegeven en bereid: wil men niet eindeloos juichen en zingen tot de Heer van aard' en Hemelingen, die steeds de menselijke krachten leidt? Duizenden jaren her was Israëls…

Het grote Romeinse rijk voert vol woedende trots zijn vele oorlogen om met weids vertoon te zegevieren waarbij verwonnen vijanden als slaven worden rondgeleid de wereldveroveraars maken ontdekkingsreizen onderwerpen volken vreedzaam of bloedig aan hun wil en wetten terwijl eeuwen voortrazen heeft de woning van Romes welgestelde burger…

De meester-zanger verliest zijn theater, gaat met zingende zeelui naar de kust, reist op een zeilschip, dat eeuwen heeft gerust, als kaper over het wijde water. De ruige binken begaan een flater: voor een grote stomer galmen ze vol lust, maar verzuimen beroving onbewust. Orkaan raast, duwt hen voort met woest geklater. Schipbreuk bij een…

's Avonds het bed opzoeken omringd door het drievuldig beschermende lakens muren en zoldering is een weergaloze zegen om te rusten na de dag zich overgeven aan aangename schemer die overgaat in alles vergetend zwart om de volgende morgen op te staan aan Gods hand waar kracht en levensmoed uit komt de nabije uren met de Hemelse Vader…

Rommel uit huizen mag zich ontmoeten in hoekig, ruikend duister onder de straat, zendt naar de buitenwereld wijze raad: "Hier klinke het aangename moeten: Laat het geschuif van de klep blij groeten wanneer de mond van ijzer open gaat, die niet wil dat er vuilnis naast hem staat, anders komen kleine speurders wroeten." Ratten hopen hier…

In het plantsoentje pikt de buizerd ongestoord, vliegt dan weg: fietsers!…

Wie wil zichzelf steeds redden, handhaven en trots zijn op eigen overwinning? Heersers der wereld geven sterke leiding aan mensen van dwalen of in goede haven. Gods adem zal scheppend, bekend voortdraven, treft regerend huis en zwervende eenling, kan beiden doen glanzen vol zegening, neer leggen als moe gevlogen raven. Het hoog vernuftige…

Ik schrijf, en deel rond: vrouwenarmen versperren haast mijn luchtwegen.…

Ik mis mijn sleutelbos zoek op tafels en aanrecht nergens te vinden mijn laatjes herbergen genoeg vervangende sleutels maar het ene ijzertje dat de achterdeur van de tuin heen en weer kan laten gaan heeft zijn dubbelganger niet lastig vuilnisbakken en fietsen langs het tuinpad sjouwen over de schone keukenvloer tussen koelkast en fornuis…

In een tuin vol meerstemmig vogellied groeit het meisje op, dat door deze tonen in het schone rijk der muzen mag wonen, van mensen- en dierenklankenspel geniet. Haar gave rijst bescheiden, doch taant niet, ontvangt de eer op het klavier te tronen: tere vingers maken storm in boomkronen of zacht zingende zucht uit wuivend riet. Ze bereist…

De kat spiedt, aarzelt, waagt zich op het dunne ijs, jaagt op die meeuwen.…

Het stijf bevroren riet toont verfijnd lijnenspel van zilversmeedkunst.…

Moeder zangvogel duikt vanuit haar woonboom telkens naar beneden haalt wormpjes en vliegjes uit dichte bloemenrijen voedt de piepende jongen die steeds meer willen eten het toegewijde diertje zorgt voor sterk nageslacht omringd door gezond lover boven fraaie bloemkronen bouwt komend leven op dat lustig ontluikt naast een hoge muur waarachter…

In het vertrek vol weelde laten dames hun handen vooral de vingertoppen kneden strelen insmeren met welriekende zalven vele geuren komen samen tot één aangename smaak die de zinnen licht verdooft naar een wereld brengt waar wensen en betaling zonder zorgen feest vieren in een pretpaleis warme koffiedamp dringt in begerige neuzen wekt…

God aanroepen als Heer over alle bestaan is de grootste zegen voor menselijk gemoed in alle ernst meelopen aan Jezus' hand wijst het pad door goed leven dat zich elke dag hernieuwt ofschoon het merendeel van de samenleving de Heiland der wereld in naam niet zal kennen dringt Diens wil steeds meer door in het daagse werk van hen die…

Op een schier verborgen plein in Antwerpen schouwt het hoge Neptunusbeeld minzaam, waarbij zijn ogen onverstoorbaar waakzaam, heersende, vorsende blikken werpen. De vorstelijke drietand wil zich scherpen om het kunstwerk onder hem, met sterke naam, zelfverzekerd en trots, toch gehoorzaam, aan de zeekoning te onderwerpen. Scheepsboegen steken…

Romes wachtend arena 's hebben 's avonds in hun stenen kelderkamers lange rijen tafels waarover schaduwen uit fakkels en olielampen wild soms traag heen en weer dansen de zwaardvechters van morgen eten en drinken zich propvol genieten allemaal met smaak kauwen en slokken gulzig brullen grove grappen uiten speelse dreigementen vergeten…

De kleur van het trotse Breda schemert zacht binnen slanke zuilen, hoog in de toren, wiens roommantel blank glanst bij avondgloren, straalt over de Markt vol lichtende pracht. Zingend klokkenspel met galmende kracht zendt zijn klanken door het duister, treft oren van ieder, wie het luiden mag bekoren. Het donk're, maar opgebeurde getij lacht…

Spelenderwijze vermengen zich kunstwerken van tekenaar Anton Pieck met de adem van Charles Dickens' boeken.…

Ik veeg het tuinpad, word voortdurend achtervolgd door een roodborstje.…

Weilanden zien grauw van mist, hier en daar glimt wit van zilverreigers.…

Haastig verkeer snelt 's avonds over de weg langs de zwarte bosranden van landgoed Olterterp bestuurders werpen wellicht een vluchtige blik op de rossige gloed die hun hart voor een ogenblik wil opwarmen dat glanzende raam bedekt vriendelijk eervol zwoegen en zweten aangenaam samenzijn vingers vol fijne tastzin kneden en persen gerechten…

In donker naaldbos glanzen lariksen goudgeel, geraakt door herfstzon.…

In dit jonge vaderland vol rijke bossen en weiden leef ik genoegzaam gezeten heb binnen mijn woonoord hert en zwijn wat na korte jacht altijd goed smaakt breng hier mijn nageslacht voort om die leergierige welpen in kennis te stellen met vreugde en zorgen van het wachtende leven mijn neus vangt zwevende geuren de Oostenwind nadert snel…

In de straten van Antwerpen ontwaakt de levensdrift van een jongen en een meisje twee gezworen hartsvrienden hun guitenstreken en slimme handelingen verspreiden zich spoedig door het Belgenland drijven soms onverwacht mee met verre wereldreizen doen moedige daden die in vele boeken over de aardbol gaan in het fraaie landhuis van hun…

Er achter willen komen wat God is, hoe Zijn machten mogen heersen en werken: iets, dat mensen graag zouden bemerken, maar omhuld wordt door milde duisternis. d' Almachtige blijft een geheimenis buiten onze verstandelijke perken. Diens Wezen met harde uitleg sterken? Zwervende leugen vol vermeende kennis. Onblusbaar straalt de eerzame Waarheid…

Olivier Bommel en Tom Poes bezoeken dikwijls Donker Bomen Bos bij Rommeldam, waar avontuur loert achter elke boomstam, hen roept naar onbekende wereldhoeken. Na griezelig wagen en onderzoeken komen de twee vrienden, vermoeid en stram, terug in dit rijk van schimmel en zwam. Hun belevenis bereikt de boeken. Hoe in het woud de geëerde helden…

In het dennenbos staan ranke berken, verspreid, brengen hier en daar zacht trillende lichtstrepen door het diep donkere groen.…

In de jonge jaren van de twintigste eeuw verkoopt de meubelmaker voldaan zijn kapstok van donkerbruin hout waarin een spiegel glanst aan twee trouwlustigen gedurende heel het leven van de beide geliefden houdt de kledingdrager aan zijn sierlijke booghaken jassen en hoeden die de tijd doet verschijnen en later verdwijnen nieuwe gewaden…

Vol kleurenpracht verblijdt kerstversiering huiskamer, nachtelijke winkelstraat. Dansend licht geleidt gezellige praat. Met lichte weemoed verdwijnt de schittering. Moge van de knusse, plechtige viering een nietigheid blijven, die steeds rond gaat, ieders geloof sterkt, met helpende raad voor denkend gemoed bij wilde wenteling. Een kleine…