Alle inzendingen van Han Messie

Het lentebos glanst van vele tinten jong groen. Daartussen gierlucht. De citroenvlinder vliegt langs een gele narcis, blinkt een beetje op. De grauwe voorjaarstuin glanst, dankzij één forsythia.…

De tuin vol wild gras heeft zo'n fijnzinnig aanzien: sneeuwklokjes glanzen.…

(tanka) De eenden zwemmen lustig en tevreden rond in hun smalle sloot, kennen het ruime water achter die hoge dijk niet.…

Afrika's regentijd geeft koude striemende stralen De rijke Bantoeneger rijdt met zijn auto spattend van oerwoud naar woonstad terug een goede pygmeevriend reist nieuwsgierig mee in het grote huis leunt de verbaasde dwerg tegen warme buizen aan die hem niet de vreugde schenken van het plechtige dorpsvuur de beeldbuis schittert muziekschijven…

Kijk die reuze ster helder blinken! Wat? Langzaam wordt de maan zichtbaar...…

De Heer kijkt met liefderijke voldoening naar een hartstochtelijk' godloochenaar. Deze mens haat zowel preekstoel als altaar, psalmzingen en vrome boetedoening. Dit ongelovige kind vindt verzoening bij zijn Hemelvader, leeft gewoon en klaar, maakt in het daagse bestaan diens wensen waar. Een vreemde, ongerijmde bedoening? God laat het Hoge…

Ergens in 't eed'le Belgenland klinken nog blijmoedig de rappe hamerslagen van het oude smidsvak de opgewekte maat uit krachtig kloppen wordt warm vergezeld door laaiende vlammen het levendige arbeidsvuur straalt knusse werklust uit verspreidt zijn trillende gloed in de schemerruimte het wachtende glas bier Limburgse Kriek genaamd…

(tanka) Dagelijks bidden brengt vaak smeken met zich mee; men onthoude steeds: bij spreken tot God mag meer gedankt dan gevraagd worden.…

Geestelijk zieken ook krankzinnigen genoemd ervaren het gangbare leven als een warrige misschien kluchtige vertoning komen driftig of gemoedelijk hun eigen wil na ze kunnen angstwekkende monsters zien daarbij prachtige gestalten horen soms stemmen die waarschuwen en dreigen dan plotseling opwekken spreken dikwijls met deze verschijningen…

Op de kwekerij wiegen alle bloemen zacht in roze schemer: een stil, onzichtbaar feest van losse elfenvoetjes.…

Mijn dochter beleeft late, kleine winterpret, plukt vroegelingen. De maan schijnt helder: in de stille vijver blinken zilveren stroompjes. Een hel lichtpuntje glimt ergens _ bij koude nacht: de vroegste krokus.…

Werk van de dichter: een wild golvend korenveld, waar geen maaier komt, somtijds landlopers toeven, rustig wat aren pellen.…

Hollend nader ik de zwaargekartelde rand van het eikenbos, voel me een smulgrage haas bij de moestuin vol kolen.…

De wijde polder davert van geklap, geroep: mensen turen steeds. Tussen de sloten eten hazen onverschrokken door.…

De reebok kuiert langzaam voort, blijft dan staan _ tuurt, springt op en verdwijnt; met sierlijke danspassen volgt de rikke haar gezel.…

De man laat zijn sterke, eeltige handen fijnzinnig voelen aan wiel en ketting. Vieze vingers brengen de mededeling: "Edel werk blijft in onze vuilheid branden!" Spits denken wil geldsommen omranden, die hun spel leiden met moer, bout en ring, zich vrijmoedig tonen, vol bezinning, om voldaan in de la te belanden. 's Avonds maakt de zwoeger…

Gordijnen open: in de zwakke morgenwind strijken narcissen wuivend langs elkaar heen. Russische voorjaarssteppe?…

Eenden in het meer houden eerbiedig plaats vrij: nieuwe aalscholvers. Een kleuter begraaft dode lieveheersbeestjes. "Gezellig samen!" Wintermadeliefjes maken de rijp nóg blanker.…

Het kind vraagt zich af bij een hek vol plukken wol: "Zijn schapen jarig?" Draaiend en krassend maken de schaatsers etsen in rossig zonlicht. Traag verdwijnt de zon: oranje nevels stijgen in het kale bos.…

Stormwind slaat de vaart: meerkoeten dansen vanzelf en vrij op en neer.…

Na vele jaren zie ik mijn oude woonplaats: met stormend gevoel ontmoet mijn warrige denken de kalme werkelijkheid. Champagnesmaak en sigarendamp strelen het worstvelletje, dat traag, welriekend vergaat, samen met oudejaarsavond.…

Goede voornemens bij de kerstnachtdienst gezellig samenzijn bij kaarslicht en heerlijk eten deze huichelarij kan mij weleens het bloed uit de nagels halen laat die kleine nietige bescheiden sterrenvonk alle kracht in zich hebben om zonder sier door ieders ziel te waren voor alle dagen.…

Wintermorgen: blij zingt de merel zijn lied van de duisternis. Fijne sneeuw stuift voort: éven is de wereld wit, dan grauw als daarnet. De boer dwaalt en zoekt op zijn weiland, ziet ergens nog een witte zon.…

Na de zondvloed geeft de blij glanzende regenboog zuivere levenszin aan de schone aarde spreekt van Gods hoede over heel de wereld de stad Babel beeldt echter de eigenwijze mensheid die tot elke prijs naar steeds hoger streeft tenslotte een grote verwarring van allerlei spraak is zonder begrip voor elkaar reinheid en warboel gaan samen…

Het gras aan de sloot siddert even, is weer stil: winterkoninkje. De rat huppelt weg: een spannend vluchtig balspel in de verse sneeuw. Ruzie van ganzen geeft nachtelijke wijdte galmende muziek.…

Oude, geliefde volksvertellingen willen voor altijd de geest verblijden van ieder die zijn leven laat leiden door eenvoudig denken vol zuiveringen. Met kunstig spreken of rakend zingen mogen sprookjes eeuwig hun kracht verspreiden, glans om beroemde namen verwijden: lof aan d' eerste geschreven meldingen! Eens verzonnen mijmerende boeren…

(tanka) De wankele geest dorst misschien meer naar geloof dan de sterke mens? In Gods ogen zijn beiden tere, kwetsbare schepsels.…

Een vlinder fladdert rusteloos door de fabriek. Wat wil hij vinden?…

Het geploegde land wordt bezaaid, heeft nog kluiten vol oud maïsloof. Een kerstboomlamp brandt, verstopt in engelenhaar: vér - verstrooid schijnsel. Een vonk verdwijnt in de nacht... Vuurwerk of vallende ster?…

(tanka) Krekeltjes vinden binnen dichte graspollen hun winterslaapplaats. Denk toch aan sjirpen van eens, huiselijk, bij d' open haard.…