inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.803):

Olterterper wapen

Op een rood veld buigen twee eikentwijgen
met hun vrucht, zijn door schoon najaar gekleurd;
daaronder een gentiaan, die zich beurt
in zomers zonnig geel: sprekend zwijgen!

Dit vredige schild mag stemmen krijgen,
waarin stil klinkend bosverrassen gebeurt:
tere bloei wint steeds blijmoedig, schoon zij treurt
bij harde regen en 's onweers dreigen.

Het landgoed ademt uit luchtige dreven
onder zware kruinen vol geheim verhaal.
Paadjes door struweel willen dwaalzin geven.

Hoogbejaarde woudreuzen, in blad of kaal,
zien eerbiedig neer, beschermen klein leven:
nietig -maar onblusbaar!- brandt hier jeugdtaal.

Schrijver: Han Messie, 19 november 2015


Geplaatst in de categorie: landschap

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 251

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
amarins/amstreeg
Datum:
25 november 2015
Email:
r.meijergeertsmagmail.com
Dit gedicht ademt sfeer, Han. Waan me voor even daar - zo dicht onder handbereik.
Naam:
Pama
Datum:
19 november 2015
Een tijdloze terp om je terug te trekken voor alle elementen in de breedste zin des woords. Het beste wapen tegen de tomeloze realiteit. Mooi verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)