Alle inzendingen van Han messie

In de donkere koepel de uitgeholde tufsteenheuvel loert het troosteloze gedachten die mijn leven vergezelden of die ik nooit kende vechten hier tegen de leegte muziek verdedigt mij alle wijzen die mijn oor ooit ving en hield onsterfelijk orkest door de stilte geleid mijn eigen soldateske symfonie.…

Het vrije wilde paard dat tussen struik en springbron leeft vlucht voor onweer in een vergeten mijngang schuchter-dof stampend gaan zijn hoeven over het oude karrespoor als een verlopen slangenrustplaats klinken langs wand en zoldering achter hoeken de laatste verste echo is kloek en vastberaden: de stap van de geknechte soortgenoot…

In de oude werkgrot verspreide rommel gebroken balken roestige hamers versleten schoenen behakte stenen die eens gezamenlijk klopten en stampten als meerstemmig koor in het gezellig duister nu: wegterend blijven bestaan.…

Ik loop door de poort van de dode mergelgroeve de stilte spreekt vrijuit van arbeid die niemand kent niemand achterhaalt ongeschreven geschiedenis van hakkende slaven en knechten laat zich horen verleidt mij: aanvaard klakkeloos je dagelijks werk wees te lui om het geheim van elke broodwinning te zoeken.…

Trimmen in het bos: goed loskomen, hard stampen: een zwijn rent bang weg. Die grijze pluisbol waait over het pad - en valt: een jong steenuiltje. De maan schijnt gemoedelijk over ruiters vol spanning.…

Naast het nieuwe geroezemoes van Drachten leeft de kleine oude, verstilde buurt, in zichzelf gekeerd, door wijze zorg bestuurd, sluimert steeds vol dankbare gedachten. Trotse hoeve, bescheiden huis verwachten sterke bescherming, die voor altijd duurt. Hemels blauw, met zonlicht doorweven, tuurt door forse eiken, wil muren verzachten. Koele…

Licht streelt de zefier kattenstaart: aan zijn stengel beiert haagwinde. Hete nazomer: dicht loof verbergt nog een bloem van de magnolia. In al zijn pracht rust de pauw tevreden op een mesthoop.…

Loom strijkt de duif neer, rust op de brugleuning uit. Mensen strelen hem. De lijster vliegt op. Aan zijn snavel bungelt, wachtend, een gepelde slak. Twee zusjes lopen door het bos, dreinen almaar tot _ aan een braamstruik.…

Het gebouw, dat Friese oudheid bewaart, bemint stille stemmen uit elke tijd, tot bescheiden, blijvend bestaan bereid, binnen sterke muren van nodende aard. Strenge laden, onverstoorbaar bedaard, voelen zich somtijds door schuiven verblijd, waarbij opbeurend licht langs hun wanden glijdt: verborgen woorden springen op, zijn vermaard. Voortdurend…

Oude zuilen staan gebroken en verlaten, omkranst door wingerd. Ik houd me ledig, besef hoe mijn leven is: onnoemelijk vol. De zon gaat onder: ingehouden reuzenkracht glanst rustig en lief.…

Regenplas vol zon: diepe, reine spiegeling van een alpenmeer. Een grote kikker springt in de poel en doet niets dan zonnebaden. Ik drink mijn glas jenever samen met een leuke wesp.…

Een hechte rij beuken blaast luchtig en zacht reine adem over vredige graven, wil de Burgemeester Wuiteweg laven, geeft gemoedelijk vloeiende levenskracht. De luchtstroom uit dicht lover houdt steeds wacht bij huiskamers en werkgrage zalen vol mengeling van allerlei talen, die geheime spraak of openheid betracht. Bedaagde huizen van rijk…

Onder glanzend blauw staan hoge dennen roerloos, kraken welluidend. Vermaak in stuifzand: speels lachend knielt de moeder bovenop haar zoon. De fazant snelt heen: een wijnrode vlek verzinkt in het hoge gras.…

De weg naar de geliefde Leyen betoont zich vrij zwijgend het einde der daagse wereld bloeiende oevers vol rustgevende ruigte eilandjes met komend vogelleven bezingen de tere maar krachtige eenheid van gewezen veengrond een waterrijk schenkt vredige ruimte.…

In 't park verstaan we elkaar met grote moeite: het roekenkoor schalt.…

Tuinplanten knippen. Voorzichtig! Hier beleven slakken hun liefde...…

(tanka) "De Heer zij met ons in smart of grote blijdschap," onthoude men steeds: geen schenker naar ieders wens, maar een vorsende leidsman.…

In de gezellige pronkkamer praten deftige bedaagde dames heftig bij hun warme genotsdrank een kleine jongen luistert vol ontzag naar de luide woorden voelt zich vernederd bij die wijze tantes hij knikkebolt - verzinkt ligt overleden in zijn graf naast hem rust Robinson Crusoe de vereerde held uit zijn geliefde boek spreekt eens op mijn…

(tanka) Bliksems verlichten telkens de stormende nacht: populieren gaan als grote zeewieren, door sterke stromen beroerd.…

In knus aansluipende schemer laaien de vlammen van het smidsvuur vol arbeidsdrang, laten hun welluidende knetterzang langs aambeeld, handen en wachtend bier waaien. Om de schuimpul blijft rossige gloed draaien, trilt telkens blij verrast, dan even bang. Drank en schijnsel spelen de werkdag lang, willen de smeden met nieuwe smaak paaien.…

Uit het wolkenwit daalt een zemvogel, loom en moegereisd. Hij houdt zijn vleugels stil gespreid, zweeft langzaam neer met lichte twijfel. Vorsende zoeklust beteugelt landingswil: beide wachten af... Vragende ogen turen als verrekijker én vergrootglas.…

Een hagedisje rent door de verbrande hei, verwint vuurgeweld.…

Het wijde stadsplein glimt vol gevallen regen; mensen krioelen in de bescheiden nevel, die vragend, langzaam verdwijnt. Een man met bolhoed wandelt loom, tuurt nadenkend. Zijn vrouw stapt kittig vastbesloten, achter hem. Welke stemming overheerst? He echtpaar verlaat dat wazige gewemel, door licht grijs omhuld, gaat naar wenkende leegte…

Het bos glanst, is dof: zon en schaduw krioelen als vlekjes dooreen. Onder de bomen bedekt verzonken schemer een slingerend pad. Bij zijn laatste bocht noodt wijd licht tot snel voortgaan, dan vragend stilstaan.…

Bij 't laatste Avondmaal spreekt de Heiland over de wijnstok, die door God is gevoed. Wie verlangt niet vol herboren gemoed hieraan te groeien met hoogste bijstand? Elke druiventros voele de scherpe tand van 't snoeien, ondanks scherpe pijn steeds goed. De boom der eed'le drank verplaatst zijn voet, dankzij mild heersend apostelverstand.…

Vroege morgenzon wemelt in gouden schijfjes op het effen meer. "Koekoek," hoor ik steeds om me heen. Die roeper zien? Speurtocht zonder eind! In het madeliefjesveld ligt paardenbloempluis, verwaaid.…

Fietsen door het zand: twee losse vlechten dansen als dolle vlinders. Op het landgoed hoor je die verre auto's als zacht muggenlied. Zwanen vluchten weg: over heel de wei galmen zingende vleugels.…

Bomen waaien zacht: druppels vol bloesemgeuren zweven naar ons toe. Een merel kruipt diep in de paarse seringen, kijkt bedachtzaam rond. Groene bolletjes aan de vlierstruik houden wat onnoemelijks in.…

(tanka) De meiskes dragen bessen, schors en halmen aan, maken een stapel, stichten een tweevrouwsbedrijf: hun winkeltje in het bos.…

Vroege viooltjes bloeien koud, overhuiven een platte hommel. Bij oma 's graf zijn sporen van hazen, vogels en kleindochtertjes. Zachtoranje rook verlaat langzaam de fabriek. Avondrust nadert.…