84 resultaten.
Herman Gorter
poëzie
3.8 met 37 stemmen 4.568 Hij was van vuur.
een golf, een vlam,
een stromend stuk natuur,
blinkend als water in de zomerdag.
nooit, sinds ik hem zag,
zag ik nog een man
wiens wezen zo bezielend overkwam
tot in zijn blik, zijn praten en zijn gang.
een rechte beuk, ook toen zijn einde kwam.
de bliksem sloeg
en van de bergen dreunde het naar zee,
met echo's naar de…
Geen dragender, doodlijker wonde
poëzie
3.8 met 8 stemmen 2.795 Geen dragender,
doodlijker wonde
dan het knagend en
slepend besef
van een schuld,
een erflijke zonde,
bedreven voordat
wij bestonden
en waarmee ook
het vlees is besmet.
laat het lichaam
allengs weer herrijzen
in zijn trotse
oorspronklijke staat
laat de zon ook
de huid weer genezen
van de angst
die de leden doorvaart
als het lijf,…
HOLLAND
poëzie
3.8 met 20 stemmen 5.209 De hemel groots en grauw.
daaronder het geweldig laagland met de plassen;
bomen en molens, kerktorens en kassen,
verkaveld door de sloten, zilvergrauw.
dit is mijn land, mijn volk;
dit is de ruimte waarin ik wil klinken.
laat mij één avond in de plassen blinken,
daarna mag ik verdampen als een wolk.…
Drie verzen voor een dode III
poëzie
3.8 met 8 stemmen 2.524 Soms, dwalend over heuvels, hoor ik uwe stem. —
meestal op stille ongerepte plekken
waar de natuur nog iets gevangen houdt
van haar voormenselijke zuiverheid.
soms aan een water, soms ook in het woud.
maar op de rotsen met de zachte wieren
die onweerstaanbaar aan uw haar doen denken
vrees ik u telkenmaal te gaan herkennen
in de gedaante van…
Afscheid van Japan
poëzie
3.8 met 4 stemmen 2.679 De dag overweldigt de wijd-open ramen
met het morgenlichten der zee;
berglanden, vloten, eilanden zonder namen,
de kersentuinen van Jokohama
stromen en sneeuwen voorbij ...
ik voel mij gesterkt en tot reizen gereed;
vermoeidheid en slaap zijn verwaaid als mist in de wind ...
— waar gaat gij heen ? —
naar het land dat mijn hart heeft bemind…
Verbittering
poëzie
3.8 met 4 stemmen 2.785 De namen van wie eens mijn vrienden waren
werden tot as tussen mijn tanden, en ik spuw ze uit.
eenzaam schijnt men te moeten zijn in deze dode landen,
het leven dooft in kaars na late nachtkaars uit.…
BLOEI
poëzie
3.7 met 14 stemmen 4.077 O, vrouw,
bloeit schaduw waaierbloem en firmament,
dat sterren schrijden in de gang mijns bloeds
en nacht de weerklank van de roep der handen
en uit de zoom van mijne donkerheden,
onder de hemelbruggen mijner armen,
het maanzeil tastend over dansend stroomlijf
o, het zal stranden aan gifspelonk der ogen,
vrouw…
Brief aan een vriend
poëzie
3.7 met 21 stemmen 4.947 Tracht, na uw vijftigste jaar,
langzaam te leren, dat het goed is
als de bladeren vallen;
zeg tot u-zelf: 'ik wil pas vallen
onder de winterstorm'. -
mij kan soms nu het verlangen al overvallen
naar onze latere jaren,
als ik niet meer gekooid
in dit zwerfziek verlangen
wonen zal in het huis aan de brede rivier.
hoe goed zal het zijn
de…
Dooi
poëzie
3.7 met 6 stemmen 3.190 Ik zit voor het open raam van de kroeg.
Het is zonnig, het is nog vrij vroeg.
En zeer, zeer vroeg was vanmorgen het licht,
de wereld, de zon en het jaar,
waardoor ik liep in snel, verend ritme,
stromend en stralend -
en lachend met haar,
die nu met een blinkend gezicht
tegenover mij zit.
Zij lacht, haar tanden zijn wit.
De schaduw op onze…
Aan de dood
poëzie
3.6 met 11 stemmen 4.463 Dood
neem mij mee.
ik heb hier afgedaan.
ik wil op de rotsen te pletter slaan
en versplintren in open zee...
neem mij mee,
dood.…
Ontmoeting in het donker
poëzie
3.6 met 20 stemmen 5.714 Vaag, geheimzinnig en groots
gaat de avond over in nacht -
alle grens en gloed wordt gedoofd
en het donker regent als as.
en ik, die de roepstem des doods
heeft bezworen als nimmer voorheen
van mijzelve afstand te doen,
en ik, wie de engel verscheen
zonder blinkende rusting of zwaard
zwart en stil aan het eind van de…
Toren van Babel
poëzie
3.6 met 15 stemmen 4.637 Ik zat op school en kreeg weer te horen
Dat de toren van Babel
als een ton
in duigen had moeten vallen
omdat de menselijke ziel
van de ene hoogmoed in de andere viel
‘en hoogmoed komt voor de val—’;
zij had haar grenzen niet willen bewaren,
zij had niet kunnen verkroppen
dat de toppen des heuvels onbereikbaar waren,
zij had Gods…
LANDSCHAP
poëzie
3.6 met 73 stemmen 13.388 In de weiden grazen
de vreedzame dieren;
de reigers zeilen
over blinkende meren,
de roerdompen staan
bij een donkere plas;
en in de uiterwaarden
galopperen de paarden
met golvende staarten
over golvend gras.
-----------------------------------------
uit 'Verzamelde gedichten'…
De vliegmachine
poëzie
3.6 met 14 stemmen 3.917 De aarde spant zich om hem uit te stoten,
de roekeloze, die haar greep ontsprong
en zich naar hare rondste toppen wrong,
waar 't wonder hem der luchten wordt ontsloten –
Want vorsing loert in zijn gedoken sprong
en heersen ligt in zijne wil besloten;
hij proeft de kansen om zich af te stoten
aan harde lucht, waardoor zijn schroefslag zong.…
Bloesem
poëzie
3.6 met 7 stemmen 3.227 Oneindig zijn de vloeren van de nacht –
en dromend bruine vrede, deint, o akkeraarde,
dit donkre nachtland in uw warme schoot
o, paarlen licht
aan donkers zachte zomen
schoort een verlaten boom
de wankelende boog der nacht.
als gij de avond om uw schouders plooit,
figuur, gekerfd uit nachtelijk ivoor,
de droom der wimpers langs de luchten…
De vrouw van de zon
poëzie
3.6 met 7 stemmen 3.940 'Ik zag een vrouw, die schreed
alsof zij nooit zou sterven.'
A. Roland Holst
Vrij en eeuwig,
tijdeloos ontheven,
in een hoog en onaanrandbaar zweven,
schrijdt gij,
koninklijk geheven,
langs de blauwe muren van het licht.
o! de sneeuwstorm van uw gouden mantel
o! de zon, het diamanten vlamsel,
dat de heemlen uitstroomt uwer haren…
Zonnige septembermorgen
poëzie
3.6 met 11 stemmen 4.056 De zomer en de late rozen
zijn zacht ontblaadrend uitgebloeid;
het bloedend vuur, het hete blozen
tot oud oktobergoud vergloeid.
de groene vlammen van de bomen
- bestorven bruin en wingerdrood -
zijn van hun donkre drift benomen
o dag, o droom van blauw en goud!
het licht hangt in de honingraten
der vensters als een vochtig vlies…
De overtocht
poëzie
3.6 met 11 stemmen 4.951 De eenzame zwarte boot
vaart in het holst van de nacht
door een duisternis, woest en groot,
de dood, de dood tegemoet.
ik lig diep in het kreunende ruim,
koud en beangst en alleen
en ik ween om het heldere land,
dat achter de einder verdween
en ik ween om het duistere land,
dat flauw aan de einder verscheen.
die door liefde getroffen is…
Sterfbed
poëzie
3.6 met 11 stemmen 3.755 Ik zie de zon nog in het venster staan
maar reeds vervaagt de schemering de uren.
ik weet dat het niet lang meer duren kan,
totdat ik met de dood alleen zal zijn.
gij hebt mij lief; ik heb vergeefs getracht
u zo volledig lief te hebben als gij mij;
vergeef het mij: ik heb het slecht gedaan,
en bid voor mij en ga dan van mij heen;
hoe teer en…
Zonder weerklank
poëzie
3.5 met 31 stemmen 5.112 Volk, ik ga zinken als mijn lied niet klinkt;
ik moet verdrogen als gij mij niet drinkt;
verzwelg mij, smeek ik - maar zij drinken niet;
wees mijn klankbodem, maar zij klinken niet.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
kwatrijn uit Porta Nigra (1934)…
Graf
poëzie
3.5 met 12 stemmen 3.728 Dit is haar graf, onder de jonge linden
vergaan haar handen en haar zachte ogen.
moet men geloven dat wie haar beminden
haar eens hervinden en herkennen mogen?…
Terugkeer uit den Vreemde
poëzie
3.5 met 14 stemmen 3.496 Dit gebied is een landstreek des doods
en de middag is grauw als de nacht...
ach, hoe lang heb ik niet gezocht
naar het pad van haar huis, naar haar tuin,
naar het gras dat haar schrede betrad.
zij was de eerste die in de lente des levens
een zomer lang met mij was...
maar zij verliet mij
en zij verried de vluchtige tenten
voor het…
De hand van de dichter
poëzie
3.5 met 4 stemmen 1.982 Glazen grijpen en legen;
veel jagen en reizen;
vrouwen omhelzen en strelen;
strijden op felle paarden
en blinkende wateren splijten;
spelen met licht en donker;
den dag en den nacht doorrijden
onder fluweel en schaduw en
flonkrende sterrebeelden.
het staat niet in mijn hand gegrift;
en een hand is een leven, een lot;
ik lees slechts in…
Vlam
poëzie
3.5 met 12 stemmen 4.192 Schuimende morgen
en mijn vuren lach
drinkt uit ontzaggelijke schalen
van lucht en aarde
de opalen dag.…
Jaloezie
poëzie
3.5 met 2 stemmen 3.008 Laat mij de angel van 't venijn,
door argwaan in uw hart gedreven
uittrekken, en een felle pijn
de aanvang zijn van het genezen.
en laat ons langs het steil ravijn
opnieuw de oude weg betreden
die ons terugvoert naar het huis,
dat in de duisternis beneden
nog aan de voet der heuvel ligt;
waar gij zo eenzaam hebt gestreden,
toen leed de liefde…
Bergland
poëzie
3.4 met 12 stemmen 2.954 Dwalend over de hoogten
gaat het lichaam zijn zwaarte vergeten;
vaag herinnert het zich, dat in de spleten
halverwege de top kleine roofvogels huizen
en hoe de nesten zich vastklampen tegen de steilten;
in het dal moeten de huizen staan
en vreedzame dieren gaan
grazend over de weiden.
'hoe lang zal de heugenis aan het dal nog kunnen…
Maannacht
poëzie
3.4 met 17 stemmen 5.312 De maan breekt de wolken uiteen;
en stromende uit die wel breken
kolken en kreken, gletschers en meren
naar alle verten uiteen.
de aarde is klein en alleen,
een slingerend schip in het ruim,
dat zich stampend en schuin
overstag gaand in doodsangst
kampende boven houdt
op het kolkende water des donkers
onder het stormende schuim.
ik lig…
Bazel
poëzie
3.4 met 5 stemmen 2.483 Groen is de slag
van de stroom
door het dal
van de dag
heuvlen van licht
zijn de wallen
de stad is een fort
door de poorten
der bruggen
ligt zon gestort
over de ruggen
der golven
de stad is bedolven
onder het haar
van de zon.…
Berusting
poëzie
3.4 met 8 stemmen 2.741 Tussen dit ogenblik en mijn dood
ligt misschien een lang leven;
ook een groot?
de hoop daarop heeft mij allengs begeven;
maar is het groot of klein niet om het even
voor wie gelooft dat wij pas met de dood
gaan leven?…
Vrees
poëzie
3.4 met 11 stemmen 2.679 Ik vraag mij af
hoe lang het nog duren zal
dat ik als een bal
heen en weer word geslingerd
en van vrezen verval
tot steeds dieper vreesachtigheid.
en hoe kort is de tijd,
hoe kort is de tijd
dat ik als een bevende voorjaarswingerd
tegen de machtige muur van het leven hang!
waarvoor ben ik bang?
ik ben bang voor het uur
dat de dood mijn…