inloggen

Alle inzendingen van Hugo De Laet

7 resultaten.

Sorteren op:

Herleven

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 185
Ik kruip en zoek bescherming in de schaduw. Ik draag de sporen van mijn toekomst. Geen masker meer een onoogelijke gedaante mummie van verleden roerloos in de tijd. Toch ontpop ik tot kleur en licht sla ik mijn vleugels uit en puur de nectar van elke bloem.…

Dementie

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 274
Ik heb de wind voelen komen vanwaar de zon ondergaat en waar de nacht begint. Hij heeft mij herinneringen ontnomen. Wat aan mijn voeten lag gekluwend met najaarsdraden verwaait, verstrooid, weggedragen naar onbereikbare oorden. Geen verleden, geen toekomst meer het heden onbepaald onbewust van tijd en eind .…
Hugo De Laet16 november 2010Lees meer…

Verlopend tij

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 253
Van op vloedlijn rende ik naar je toe. Stormachtig ging ik in je op, maar ook in jou ten onder, bereikte weer vaste grond op een uitdeinende golf. Nu loop ik naast de vloedlijn en wacht op kerend tij. Ik ruik vertrouwde geuren, proef het zilte op mijn lippen als de wind weer gunstig waait. Morgen wacht ik op de vloedlijn en zie…

Tijd

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 326
Ik wandel eenzaam door het herfstlandschap naar het onbetrachte doel dat tijdgebonden is. Vanuit een lenteoase kom jij me tegemoet en neemt mij bij de hand; Ik heb late lente in het hoofd. Omstrengeld door de band van onze vriendschap kan ik aan jouw boezem rustend komen uit de tijd.…

Solstitium

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 392
De kleur van herfst nog wit bestoven, een schijn van licht bij donkere dag. Te laat om 't hart aan iets te hangen en niemand die het nog verruimt. Mijn hand, geleend nooit opgehouden, maar warm nog tastend zoekt. Zo gaat de tijd aan mij voorbij. De herfst wordt stilaan winter.…

Ontkoppelen

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 271
Ontkoppelen Je wil ruimte en moet afscheid nemen van wat eens was. Alles nog opruimen voor een nieuw leven begint. En daar sta je dan met het verleden in twijfelende handen.…

kleurloos einde

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 808
laat alles nu blauwblauw zie enkel getraliede lucht azuur bleu en denk … blauwzuur vernietigt ongedierte ontsmet bloem van ochtendbrood zie laatste spiegelbeeld kwast vlijmscherp mes - kan ook elektrisch - kleurt aangezicht rood of polsen snee warm…