Netgedichten

netgedicht (nr. 20.354):

Tijd

Ik wandel eenzaam door
het herfstlandschap
naar het onbetrachte doel
dat tijdgebonden is.

Vanuit een lenteoase
kom jij me tegemoet
en neemt mij bij de hand;

Ik heb late lente in het hoofd.

Omstrengeld door de band
van onze vriendschap
kan ik aan jouw boezem
rustend komen uit de tijd.