1042 resultaten.
vooravond
netgedicht
2.7 met 10 stemmen
275 er daalt een rust vandaag over uiterwaarden
zoals de binnenboezem langzaam leegloopt
terugstromend naar de rivier
ontwaterend op stroomdraad en buitenbocht
nu nog zacht licht van stof
tot wederkeren
‘laat ik het niet merken’
er is nog wat ruimte uit te sparen
met gedachtenbundel vol krankzinnen
in afwachting van de winternacht…
brainfart aidshoven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
218 mijn hemel, wat hebben we gelachen zeg
ja, voor humor moet je in 020 wezen
dat Volendam 2.0, dat tolerante reservaat
vol grachtenpanden uit de tijd van slavernij
lachen, gieren, brullen
heroïne, hoeren en hondendrollen
bussen vol toeristen
nee, naar 020 gaan we voor onze lol
en dan die humor, zo scherp
het niveau van kut op het schoolbord…
gelegenheidskoning
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
261 een koninkrijk is buiten bereik
maar buiten zinnen
ben ik koning te rijk…
axioma
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
245 weerleg het onverzettelijke
de grondslag van waarheden
verdwaal in de kleinst mogelijke verzameling
kook een ei in gedachte op bosgrond
verzaak geen schoonheid in de perfectie
van het nutteloze dat nooit toepassing vond
ergens klinkt gebrom van een kikker
zo endemisch als de droom van een mens
altijd ergens, nooit later, nu of nooit…
de twaalfde dode
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
258 die vroege ochtend werd zilvergrijs als geheugen
de ladderwagen had te dicht bij het vuur gestaan
geschroeid door de hitte, flashover, kansloos
de centralist van de Eindhovense brandweer
zou te laat alarm hebben geslagen
hij benam zich later van het leven
een dag na zijn vervroegd pensioen
wat rijmt op twaalf
en wat op dood
wie verstikte…
dagsluiting
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
421 als een steen zo liggend stil
zo aanbrekend als ochtend ooit
verweven met naam, gezicht
en een eiland achter verre maan
reeds dicht in afnemend ogenschijn
tot maaltijd, vesper, verweerde koffiekan
laat, een sluitend sluierlicht
met vertraagde adem gaan…
dagsluiting
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
255 als een steen zo liggend stil
zo aanbrekend als ochtend ooit
verweven met naam, gezicht
en een eiland achter verre maan
reeds dicht in afnemend ogenschijn
tot maaltijd, vesper, verweerde koffiekan
laat, een sluitend sluierlicht
met vertraagde adem gaan…
gewoonterecht
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
251 het bestaande, nog niet verstreken thuisuniversum
de sterrenhemel met veilige dorpshaven
het aanslepen van boodschappentassen
hernieuwde scheelheid van staren naar de muur
tropische vissen uit paarse meren
ogen achter glazen oogkassen, verloren pinpassen
het dragen van niet-wetenschap, volledig bij kennis
steen, te zacht voor handen…
grensland
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
279 ergens ligt nog een verjaardagskaart
te wachten op het moment
dat samenvalt met achteloos
verstrijken van toekomst
het nu is eigenlijk nooit
zoals ook elders hier niet is
steen duurt voort
als het stof verwaaid is
volmaaktheid is nergens
geluk ligt altijd in een grensland…
waterspiegel
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
205 dit moet de laatste keer worden
dat ik jou herinner
zometeen liggen deze woorden te bleken
in een uithaal van najaarszon
daarna vangt een reis aan, begint
het zachtjes te regenen
ergens moeten we een begin
maken met vergeten
anders raakt geheugen overvol
en is er geen ruimte om iets te onthouden
misschien dat ik realiteit bedoel…
zichtlocatie
netgedicht
2.4 met 5 stemmen
264 is dit een tweeluik van oogcontact
een ogenblik dat wacht op het juiste moment
meningen waarin wij ons niet herkennen
rimpelingen die geen vijver beroeren
is dit een gerecht van oneerlijk voedsel
louter esthetisch als visueel effect
zullen we ons ontdekken
met het blote oog…
vlucht
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
209 de lucht is vandaag gevuld
met aankomst en verblijf
bevroren in hemel
en veranderlijk met wolkenvorm
vertrekken is geen object
geen onderwerp in een kooi
geen zinsnede op het strand
geen visgrond en zilverplevier
misschien een draadloos paaltje
in ongemaaid weideveld
een onzichtbare kust, een hek
of onmiskenbaar
iets dat beklijft…
sparrenbos
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
253 deze tocht staat het sparrenbos gedrongen in zijn licht
verder dan een eerdere ontmoeting
dichter bij herkenning dan getemde woorden
het landschap als naschrift van gedachten, verstomd
op papier, in stenen beelden, bijna achteloos
gelouterd door een bries uit onbestemd gewest
stammen, rank en recht, als bos doorregen met
limbische paden en…
ontoereikend
netgedicht
1.6 met 5 stemmen
209 de voortuin is niet rechthoekig genoeg
het ontbreekt aan geharkt woord
zwemwater blijft ongeboren
ook vóór het daglicht
samen vormen we te weinig wij
anderszins buiten bereik
door helder drinkbaar zonder dorst
te verhongeren in rivierklei
deze afstand kent geen motor
geen vlakte en begin
laten we ontvreemden
dit reikt geen hand…
stil gerucht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
225 vanochtend mochten wij nog eenmaal de dag
vertalen, in volle vlucht, adem achter glas
nee, regen doen verwateren tot vergezicht
dit bracht ogenschijnlijk geen geluid voort
of een gat in geschiedenis, irritanter dan een vlieg
pas morgen zullen wij blijken te hebben bestaan…
evocatie
netgedicht
2.9 met 7 stemmen
307 blauwomrand zwart, buitengetreden
lichamelijk ontveld
de zielezucht is altijd zwaarder
dan het hart dragen kan
opnieuw hapert de geest inzake verbeelding
of blijken namen anders dan jaartallen
boomlang versteend, anders dan graniet
het gebeente ontwijkt zijn vlees
verscholen in diepere ijslagen
teruggedrongen tot krapte van huidhonger…
terzijde
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
212 het mag geen naam hebben
zodat benoemen geen woorden achterlaat
toch bevat een boek haast evenveel kantlijn als tekst
evenveel ongeschreven geschiedenis
waar het verleden niet in past en de toekomst nog
niet rijp voor is, dan maar als voetnoot
vergelijkbaar met een beetje leven en half sterven
zoiets als dovend daglicht
een zijdelingse…
genealogie
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
243 voordat dit alweer vergeten is
dienen we onze namen
onze plaatsen van handeling
te herhalen
onze zinnen op te tuigen
het boek niet dicht te slaan
elke bladzijde te koesteren
elk woord
de geur van papier en inkt op
te snuiven
de datum na te vragen
een vogel na te fluiten
door bij wijze van spreken
heel hard iets onwelvoeglijks te roepen…
bezinning
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
253 ik zag laatst ‘Limited Edition’ toiletpapier
-hoe beperkt is een herinnering eigenlijk?
hoe lang geleden moet het zijn om te vergeten
en wiens geheugen zal uiteindelijk nog knarsen?
mijn verleden kent een zinspeling op toekomst,
of was het nou andersom?
dagen gaan niet sneller, dat lijkt maar zo,
ze duren nog steeds even lang
vroeger…
kyaniet
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
257 vraag aan een kleurenblinde
het glas, halfvol
heelalkleurig
blindbreekbaar
ondersteboven
te omschrijven, te bevragen
zonder antwoorden te krijgen
of te geven, te aanschouwen
harder dan steen
er is geen reden tot paniek
alle schapen staan op het droge
het blauw zie je wel
maar is er niet…
verzwegen maaltijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
307 dit grenst aan afwezigheid
het domein is een aanrecht dat het bord onttroont
gebakken aardappelschijfjes, nog warm van geboorte
achtergelaten bij gebrek aan eeuwigheid
mijn oom weet niets van sterrenkunde
maar wist mij wel te vertellen dat er zelfs nog een gat zit
in de meest onpeilbare diepte
je zou er honger van krijgen…
koren op de molen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
278 een vader die vastkokende
aardappelen bereidt als voldongen feit
maar ook bestaansrecht
dat zich in berisping verliest
-gedeeld door zinsneden
tussen uitersten, in uiterwaarden
op het midden van de weg
ergens halverwege de ivoren toren
doch ruim voor de val
nergens gloort twijfel tussen zekerheden
tussen nuluren en voltijds
zelfs als…
radiologica
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
227 ik plant mijn boom in
geestverwante aarde, op een
kalme dag, dicht
bij mijn havenhoofd en wieg
zodat ik wortel schiet
in gedachtenrijke waarneming
zichtbaar door verstrooid licht
synoniem van wolkenwaarde
zonder te weten hoe of wat
en dat is nog maar het begin…
telomeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
294 het lichaam is een huis
een teken aan de wand
zichtbaar door rakelingse huid
verboden voor onbevoegden
geworteld in aarde, gevoed door
ochtendregen en later op de dag
als een ijzeren wil het zachte weefsel
pijnigt, steeds minder gelijkend
op een gedicht, op amorfe spraak
voorbeeldig en bladverliezend
met het oog op scoren in
hervonden…
Donut Futur
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
257 daar sta ik dan
met mijn hertenharten
gebroken regenlicht
tegendraadse avonden
en gesprekken zonder
welgemoed, hamerstukken in
de marge;
totdat niemand ingreep
draaiend in cirkels
voorafgaand aan toekomst
het is nooit gewoontjes
dat dan weer wel…
doof voor stilte
netgedicht
1.8 met 6 stemmen
217 wat valt er nog te zeggen
als stemmen zich vernauwen
tot geluidsgolven, een
beweging van lucht, een
trilling in het universum,
nu de bron is verdwenen
en het oor zich niets meer
voor de geest kan halen…
meidagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
216 de sluimering die lijkt te ontwaken in
een figuurlijke windstilte van
bevroren tijd
een weten dat verborgen gaat achter zwijgen
het verlangen naar een onbetreden landschap
vrij van belastend gewicht
niets is onbeschreven, alles ongeheeld en
vervlochten met geheugenweefsel
vroeg in de ochtend, een naderend moment
als kind stel je soms…
limiet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
256 hoe lang geleden kan een afstand heten
wanneer je dichtbij bent om
tegenwoordig te zijn van geest
noem het glas halfvol,
de rest is verbeelding
als je maar lang genoeg wacht,
wordt alles van steen
zelfs wilsbekwaamheid verandert in
gedurig vergeten
wist je dat glas eigenlijk vloeibaar is?
-hoewel doorzichtig
dan is de verte een…
eerlijk delen
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
259 laten we elkaar halverwege ontmoeten
ergens ten langen leste
zullen we de zee verdelen in eb en vloed
of de toekomst in ervoor en erna, in vader en moeder
of het midden in links en rechts van
de halve waarheid, de halve Nederlander, de halve kansen…
koek en ei
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
228 je naam is het thema van weerzien
ergens op een plek van nooit geweest
hou de schelp tegen je oor
en je hoort het ruisen van de zee
het blijken populieren te zijn
die je vanuit de hoogte foppen
met hun geratel van blad en been
in de adem van de lucht
als het niet is zoals het was
heeft het zo moeten zijn en is
‘t verleden het moment…