1945 resultaten.
strandgangers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 op het zand de schelpen dun
en breekbaar door woelig
water meegesleurd
golven legden ze neer
vogels pikten ze leeg dan
het zandstralen dagenlang
het zachte knarsen onder
voeten die vermorzelen
keer ik op mijn stappen terug?…
fast forward
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 we waren gulzig
niet zo lang geleden
we verslonden dagen
slurpten achteloos van de tijd
in versnelde uren namen we
hier en nu alles wat we wilden
de ontastbare tijd in
jonge onwetende handen…
weemoed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 50 weemoed is de geur
van wuivend riet
en korenvelden
het handschrift
in sierlijke letters
in trage tijd
een bankje in de tuin
de gebutste emmer
naast het kippenhok
na het zwaaien
het afbuigen
naar eenzaamheid
weemoed is
poëzie de kleur
van het vaarwel…
zwaaien
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 101 ik keek om en om
zwaaide zwaaide
mama stond buiten
ze zwaaide zwaaide
die lantaarnpaal
die bleef gewoon staan
mijn tollend hoofd zag
mama niet meer zwaaien
ik huilde zachtjes
voor me uit maar dat
deed ik al toen mama
zwaaide ze zwaaide…
onderduik
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 Verscholen achter luiken
huist het kleine ongeziene leven
in de holte van de kindertijd
Zeven vreemde huizen je zou er
verdwalen verzwegen namen
woelen diep in de kinderborst
In de schaduw achter het
fluisteren van de groten
gaan bange geheimen schuil
Het daglicht botst
tegen gesloten luiken
de kat kijkt naar je wollen bal…
voor wie het ziet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 117 de rivier weet
van lopen
de weemoed
kent ze niet
het verlangen
weet van stromen
zichzelf bevatten
kan ze niet
het water draagt
de weemoed
wat ze wiegt
weet ze niet
het verlangen
herhaalt zich in
het stromen
voor wie het ziet…
stromen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 61 de rivier weet
van stromen
de weemoed
kent ze niet
het verlangen
weet van stromen
zichzelf bevatten
kan ze niet
wat ze zoekt
voorbij de verte
van haar ogen
is er niet
buiten de tijd
stroomt ze het
ondoorgrondelijke
verlangen…
wijzers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 de tijd vliegt
hij maakt bang
hij sleept
en stelt teleur
de tijd is een fantoom
hij doet pijn
hij hamert
en lacht me uit
de tijd is een despoot
hij dwingt tot buigen
hij wijst
en ik word gek
de tijd is een verzinsel
hij doet alsof
hij slaat
en ik loop weg
de tijd heelt
hij is een slak
hij kruipt
en ik wacht…
beelden van de tijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 ik legde het horloge
onder mijn brede bed
nu geurt zij naar
stof en slaap
in versteende
vastgelopen tijd
ik heb mezelf
in het bed gelegd
nu giet de nacht
in gips gegoten
uren in beelden
van de tijd…
familie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 157 kijk
ik woonde in
een huis met
7 papegaaien
ik hoefde niet
te praten
kijk
ik was slecht
in kunstjes
ik keerde me
zwijgend
naar binnen
kijk
te midden van
7 papegaaien
wist ik niet of
ik daar nou
werkelijk was…
verbinden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 met het groene
palmblad bedek ik
je witte bed
zuchtend blaast
de machine
lucht in je longen
ik tooi je met
veren van de
krachtige arend
het infuus dient
tikkend zout en
glucose toe
ik omring je
met hemelse
geurige kruiden
helend verbinden
we de treden
van de trap…
lichter misschien
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 60 hoe kan ik
licht worden
ik ben niet
klaar vergeefs
reikte ik
naar het
waardevolle
schuilt er
schoonheid
in duisternis
is het
een mooie
reis
misschien
laat ik de
herfststorm
los en
vertrek ik
in een
lichte
lentebries
vaar ik
in een
bootje onder
een blauwe
hemel de
zee op
misschien…
Atlas
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 nu de stroming
ons naar open
zeeën voert
denk ik aan Atlas
die de hemel op
zijn schouders droeg
nu in het geheugen
een onverlichte plek
naar daglicht tast
zie ik gebroken
vleugels die binnen
moeten blijven
nu het lichaam
worstelt met wat
voorbij de tijd ligt
ben ik bang
bang om jou
te verliezen…
vangen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 113 het gezicht van
het meisje
verdwijnt achter
zwiepende haren
de man holt
achter zijn
afgewaaide
hoed aan
de honden
blaffen en
rennen tegen
de wind
de rok van
de vrouw
wappert
horizontaal
het kind kijkt
in de verte
maar komt
niet vooruit
de schilder
legt waaiend
Holland in
verf vast
jij hangt lachend
met wijde…
bewogen tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 ze ziet boomtoppen
die zich geluidloos
voor de ramen
bewegen
ze denkt aan het
strand en het
zand dat dagen
later nog in haar
schoenen zat
ze hoort de
paarden die tot
hun knieën in
de bagger staan
de vrouw voelt
de zachte
omarming van
de tijd
het kind dat ze
pas geleden
was…
de dood in sepia
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 122 onze ogen
registreren
verkleurde
barakken
wachttorens
het prikkeldraad
diepe barsten
in droge
grond kerven
sporen in
beladen
aarde
vanuit de
dakgoot
fladdert een
mus naar de
plas water
in de modder
een kraai
ontwijkt het
aangekoekte
leed onze
zintuigen ruiken
de sepia dood…
kleine mysteries
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 108 nu het
virus blaffend
gaten in het
leven vreet
weten we
dat bomen
geen gouden
appels dragen
nu stemmen
verstarren
in monotone
virustaal
wekken we
ongeboren
woorden tot
leven
nu we
de wet op
de zwaartekracht
tarten
verheffen we
gewone
mensendingen tot
kleine mysteries
nu we
in de stilte
stiller
worden…
Laterna Magica
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 134 in de schaduw van
de tovertuin doemt
vergrendeling op
verwonderd peinst de
boer over de os die
plots viool spelen kan
met vuur en magische
veer schrijft een nachtelijke
dichter onverdroten voort
kinderhanden tekenen
het ei in de buik
van de rode hen
de lantaarnpaal
neemt de benen
samen met het licht
een man met één voet…
kier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 een zuchtje
lucht perst zich
door de kieren
een straaltje
licht vindt de
weg naar buiten
een korrel zand
schuift traag
naar de duinen
alles blijft
open niets
wordt gedicht…
stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 128 zoveel stilte om
van te houden
als je vleugels
krijgt je gehoord
aangeraakt voelt
zoveel stilte om
te doorbreken
als de bedreiging
binnenin aanzwelt
monddood maakt
zoveel stilte om
te aanvaarden
als er niets is
om mee te denken
om van te houden…
een verhaal van alle tijden (3)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 een verhaal van alle tijden (3)
fatum duldt geen
uitstel zelfs niet
voor onsterfelijken
Zeus ketent de held
aan een rots de
adelaar kijkt hoog
in de bergen uit
naar de avond
elke nacht vliegt
de koning onder
de vogels naar
zijn hulpeloze prooi
en elke keer eet
hij de lever uit
Prometheus
geschonden lijf
wat nu als Zeus…
een verhaal van alle tijden (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 Prometheus een
jonge rebel rammelt
aan de randen
van de aarde
een god met
een missie
schuwt de waan
van de dag niet
deze rebel with a cause
denkt vooruit
hij rooft het vuur
het licht van de
kennis uit de hemel
voor de mensheid
de Olympus schudt
op zijn grondvesten
de vertoornde Zeus
vuurt vanuit zijn
verheven woonplaats…
een verhaal van alle tijden (1)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Proteus
de oude man
van de zee
drager van
alle kennis
van het verleden
het nu en
en het later
een jaloerse
minnaar gunt de
ander het licht
niet in de ogen
waakt als een
een havik over
zijn ondeelbare
beeldschone schat
de zeegod hij
rekent zich rijk
tot het aanbreken
van die noodlottige dag
waarop de lucht zich
in…
litanie van laatste dingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 37 de stekeblinde tamme
onderaardse vis
de oefeningen
in geduld
het liefste tempo
van de langzaamste
de vlucht over de
randen van de wereld
spattende tranen
uit gelezen regels
composities van
wolken en water
de moed om de kust
uit het oog te verliezen
het kleine leven
omringd door slaap
de barsten in
oude woorden
in…
passie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 101 hoe zijn handen het
orkest meenemen
naar bergen ravijnen
wolken en water
gesloten ogen
de plooien in zijn
gezicht de diepste
lagen voelbaar maken
hoe hij de smalle
handen op het hart legt
het koor smeekt om
elk woord te bezielen
de lange armen langs
het schrale lijf hangen
terwijl zijn hoofd zachtjes
wiegt heen en weer
hoe…
droef te moede
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 61 hij houdt de ene hand
met de andere vast
tracht het trillen te bedaren
zijn verleden verscheurd
tot op de
draad versleten
het slaan van de golven het
krijsen van meeuwen
het wordt hem droef te moede
zijn gesloten roodomrande
ogen verdrinken in een
peilloze diepte…
beneden het geluid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 de oceaan
waarover
stormen razen
maakt infrasone
geluiden
die wij niet
kunnen horen
de zeeman
tuurt omhoog
staart naar de
wolken hij
heeft oor voor
de bulderende
orkaan
het zijn de
vogels alleen
die de stem
van het water
verstaan en
vóór de storm
landwaarts keren…
ruimte vondst
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 74 al die ruimte in mijn handen
het was miljoenen jaren
onderweg dichter bij de
ruimte kom ik niet
op de gele label lees ik:
1,2 gram…
in je hoofd varen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 vaar naar Socotra
als je snakt naar schaduw
en drakenbloed
wilt oogsten
vergaap je aan reuzen
getooid met dichte
brede kronen in het
drakenbloedbomenbos
staar ademloos naar
het ontzagwekkende
terwijl de klei onder
je schoenen kleeft
lange puntige bladeren
plukken neveldruppels
als de oceaanmist over
Socotraanse toppen jaagt…
bijna voorbij
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 ze denkt in dagen
bijna alles is voorbij
tijd deert haar niet
de winter sleept zich
door trage dagen
de wind trekt zijn sporen
in de boekenkast
zwijgen verhalen van
hartstocht en verlangen
de klok slaat gesmoorde
uren het deert haar
niet het is bijna voorbij…