Alle inzendingen van Jaap

Op de top van Mount Everest gestaan Ademloos van het uitzicht genoten De zon ging onder in het westen In het oosten kroop de nacht langzaam dichterbij Er was geen ontkomen aan Daalde af over begaande paden met de sterren als mijn gids Mijn pad leidde mij naar ongekende oorden Naar onontgonnen woeste gronden Waar de verlatenheid in…

Waar mijn sporen zijn onverdiend Waar mijn daden zijn ongezien Ongehoord laat ik er mijn echo achter Luister goed Misschien dat je hem dan hoort Een restant van mijn gedachten Een restant van mijn weemoed Een resterend laatste woord…

Tijd is niet echt Emoties en gevoelens zijn alomtegenwoordig Zij bepalen de manier hoe wij de wereld ondergaan Alles is onderworpen aan opinie Het doet de werkelijkheid ontstaan…

Leef in het nu wordt er gezegd Maar wie kan er nu in het nu leven? We leven in het verleden en anticiperen op de toekomst Nu gaat steeds aan ons voorbij Wordt een herinnering We hebben geen tijd…

Gevangen in mijn beperkte bestaan beweegt mijn gevoelsleven zich in nauwe gangen Steeds weer stuitend op muren die mij een kant op sturen die ik niet wil gaan Er is geen ontkomen aan Als er maar liefde was Als er maar troost was Als jij er maar was Dan zou het wel gaan…

Ik vind mezelf niet in de hiaten van mijn versplinterde gevoel Ik kan er blijven zoeken zonder richting zonder doel Maar ik vind er mezelf niet Waar voel ik mij thuis? Niet in mijn herinnering mijn verlangen, de liefde die er voor mij is Voel de leegte de angst de vertwijfeling Voel het gemis Ik weet dat leegte werkelijk…

Je kunt er een speld horen vallen ieder kraakje van een vloerplank kan een voetstap zijn van een verloren ziel of een dolende geest die niet meer weet wie of wat hij ooit is geweest In het stille huis klinkt een ademtocht als een schrille kreet zijn de schaduwen tastbaar en is het verleden onverwerkt leed Daar woon ik daar verblijf ik…

Mein bratwurst ist gefallen Luid snikkend loop ik rond Daar ligt hij in de blubber Eenzaam stervend op de grond Rust zacht, mijn arme bratwurst Toch kan het nog erger zijn... Toen ik gisteren stond te jodelen Viel ik in een diep . . . . . . . . . . . . . RAVIJN.…

Kan niet werkelijk zeggen wat ik bedoel dat het altijd aan de oppervlakte is Ik bedoel dat het iedere seconde van mijn bestaan een rol speelt in hoe ik de wereld benader en ervaar Voel Er is niets wat ik zou kunnen doen wat daarin iets zou kunnen betekenen zodat het ook maar enig verschil zou maken wanneer ik wel werkelijk zou kunnen…

Parallel leven we rakelings langs elkaar Jij in jouw wereld ik in de mijne Zo nu en dan zijn er raakvlakken Dan ben je dichtbij Ik voel je maar ga aan je voorbij Probeer je te negeren Je te passeren Kan je toch niet bereiken Dat ben ik gewend Maar het verlangen gaat niet weg…

Ik koop mooie klederen Ga mij flink feromonederen Ik begeef mij naar de buurvrouw Om haar te seducederen Een zeer romantisch vers Zal ik declamederen En haar persuadederen Met mij te copulederen.…

Trompetjes staand op steeltjes, een ongeorganiseerd geheel. Ogen zeggen oren feestgetoeter zichtbaar aan, vanuit een fel geel. Groen ruikt het herboren gras, uitnodigend fluisteren sprieten: ga maar zitten, of liggen wellicht. Voor lopen is er tijd voldoende. Het park omarmt twee mensen, zo onontwarbaar als zij schijnen. Fluweelzacht klinken…

De weg vertaalde ik. Stenen kwamen op, voeten voelden waar het anders werd. Dan tastte ik, schuifelde. En raadpleegde de cellen boven, de hersenzolder. Komen was gaan, paden bewandelen. Voor keuzen stond ik bij kruispunten. Waar ging ik toch heen? Mijn voeten brachten mij. Verrassingen volgden. Ik leerde werelden kennen.…

Los van het alledaags gepeuter Weg van het wurgende geklier Fiets ik door Uw schepping, Heer Vaak is het een vreselijke rotzooi hier Maar ik zie grazende koeien, ik zie mooie vrouwen De hemelpoort staat op een kier Leuk gedaan, die schepping, Heer Met elke kilometer wordt het beter hier Los van het alledaags gepeuter Weg van het wurgende…

Mijn huwelijk met Cleopatra Verveelde gauw Ik gaf haar aan Julius Die zocht een vrouw De ware liefde, dat was het niet Maar nu ben ik al maanden twiet twiet twiet Als ik m'n belastingbrief flambeer Denk ik aan jou Als ik een olifant pureer Denk ik aan jou Zie ik jou lopen, dan val ik flauw Ik geloof dat ik wat voel voor jou Leggen de…

Zijn we weer leuk, zeker? Tijdlijnverdrijfacties. Ziningehashtagde tierelantijn. Misselijkmakend, die opleukeritismeuk. Mag het misschien wat zinlediger zijn?…

Hij verplaatste zich in vloeibare vorm Door het vakantiehutje Zijn vrouw (die nog niet gesmolten was) Veegde hem in het afvoerputje.…

Lekker opwindend, weer! Scherm vol LinkedInupdates. Skillsexhibitie is wat men graag ziet. Leve de tijdlijn vol capaciteitsventers! Posts op de zijlijn: geen roem in 't verschiet.…

Jij die zo luchtig was, je bent bekleed, bekleed met gezag, je schrijfsels, je spreeksel hebben je ver gebracht, tot de zoveelste macht, je lopen een ritus je spraakkunst ruis ze hebben je ver gebracht, ver van huis, de uitoefening van je lach is onbedaarlijk in orde, je bent vanzelfsprekend geworden. -------------------------- uit…

Ik heb het in mijn moeders buik redelijk naar m'n zin De baarmoeder is ruim genoeg Ik pas er prima in Toch heb ik een serieuze klacht Er is iets gruwelijk mis Ik vind het echt belachelijk Dat er hier geen wifi is!…

Het leven is een heiblok Het is een rattenval Het jammeren der mensheid Weerklinkt langs berg en dal Zelfs in het woordje 'vrolijk' Bevindt zich al een lijk U zult dus wel begrijpen Waarom ik zo droevig kijk.…

Ik spijker geen partijleuzen aan mijn hinkende schrijfmachine en ik distilleer in mijn hoofd (of lever of hart, waar dan ook) alleen de gretige waarheid voor eigen gebruik. De huid van de woorden is anders dan hun kern, de tijd tikt niet meer met een koperen pendel en bloedarmoede is allang niet meer romantisch; wij zijn voorbij 1830, Heine…

intussen woon ik al zo lang in de beweging het lopen neemt de vorm aan van mijn lichaam nestelt in mijn hoofd maar waarom ik loop je zoekt in je gedachten vrijheid, verdriet, heimwee en herkomst en de eenzaamheid om bij de bomen, de zee, het veld, de hemel te zijn en niet alleen moest je vertrekken en aankomen de tussenliggende…

Hoog in de bergen woonde eens een petomaan Hij had het schuim op z'n lippen staan Omdat zijn verloofde in het dorpje benee Al de hele nacht met een andere kerel vree De jaloerse petomaan Is een helling op gegaan Hij liet een wind, hij liet er twee Lawines raasden naar het dorpje benee De jaloerse petomaan Is de bajes in gegaan Hij liet…

Ik ben failliet Ik had zes BMW'tjes Ik ben een prutser, bagger in m'n kop Toch ben ik een zeer geslaagde kerel Want ik fiets langs de zee En JIJ zit achterop Ik hoor de meeuwen Straks gaan de kwallen springen Een vissersboot kiest het ruime sop Maar de grootste vis is al gevangen Ik fiets langs de zee En JIJ zit achterop.…

Ach, kijk ze nou toch vrolijk staan te springen! De witte veren vliegen in het rond Ook cherubijntjes in hun blote kont Staan stralend van Gods lof en eer te zingen Eén loopt zich door de menigte te wringen Verbeten trek rond de wat weke mond Ondanks zijn blos oogt hij wat ongezond Normaal bij pas gestorven stervelingen Hij spreidt een zelfverzekerdheid…

Gister bij de slager Een emotionele strop Ik bestelde een gehaktbal Maar de ballen waren op! Op zulke zwarte dagen Sta jij altijd voor mij klaar Je leest me voor uit Bambi En doet strikjes in m'n haar.…

Ik wil na mijn overlijden Vakkundig worden opgezet Dit in verband met bedevaarten Ach, gun mijn fans toch deze pret!…

Met een dubbele flikflak achterwaarts Een schroef, een pirouette Beland ik, zonder nahup Bij zoetelief in bed.…

Al het gerijm wordt opgeschort Mijn vriendin ligt naakt Voor m'n toetsenbord Door Gedichten.nl Komt zij, geloof ik, iets tekort.…