Alle inzendingen van Jan Blaauw

En nu actie, lieve vaderlanders, tegen kastelozendiscriminatie! Open uw harten, open uw beurzen, bestrijdt de sociale classificatie! Beklim de hulpgoederenbarricaden, steek de recht-voor-allenvlag hoog! Geef guller nog, veeg uit die schande, ook rechtelozen zitten graag droog! Kom op voor de onaanraakbaren in hutjes wonend buiten de steden…

mijn genen zijn doorspekt met voetbal het enige dat de wetenschap overhoudt is een stuk leer met Adidas de bal is rond een open deur ingetrapt als kleine jongen met rubber Rumabal gegeven door grote broer eindeloos trappen tegen kaal stuk muur van anderhalve meter breed naast golvend spiegelraam waarachter soms het gezicht van pa verschijnt…

Gedachten ontsnappen uit de wachtkamer, gaan naar hun eigen gang en provoceren vastzittende gevoelens met spitsvondigheid. Terug naar het verleden flitst voorbij. De afkeer van een kommervolle jeugd belandt in de speelzaal van de onbezorgdheid. Madeliefjes steken de kop op, terwijl koeien goedig toekijken. De nieuwe brandweerauto wordt geplet…

Het verleden komt ansichtkaartgewijs door het bewustzijn gegleden, vandaag is zomaar vijftig jaar geleden. Huizen bestaan afgebroken, mensen leven dood. ‘k Herken de kerken van het geboortedorp, de zerken op het kerkhof, showroom van getransformeerde geschiedenis. Somberte en rododendrons langs pad en oprijlaan van het geheugen bloeien steeds…

het zepige water in de zinken teil begin jaren vijftig woningbouw wordt huizenhoog opgestuwd als bevroren kijk ik naar het zeil waarop het water grote kringen vormt traag verandert in zwembad met rimpelingen zand loopsteigers hete muur voelbare herinneringen het strand van Schier doemt op verlatenheid met plukjes mensen een tractor trekt…

kunt u mij de weg vertellen naar….. nee dat gaat niet meer de muur van water heeft hem weggespoeld de hopeloosheid is nog niet in kaart gebracht oplossingen hebben wachttijden variërend van enkele wanhoopsdagen tot vele inertieweken hulpgoederen staan nochtans op de rails in de startblokken op het vliegveld is het kompas verdwenen windrichtingen…

De goede voornemens voor het nieuwe jaar staan strak geformuleerd in de computer. Als hiervan één tiende wordt gerealiseerd, bloeit er iets super schoons op, voorwaar: Het in elkaar slaan van hersens en zakken, opgeblazen of niet, wordt gestaakt. Bedrog naar een onherbergzaam oord verbannen. Spil- en bedilzucht slaan met doorntakken op de…

KERST is.... verlichting op de gevel van het huis Trijntje Total Touch op de kleurenbuis puzzels oplossen en ijsmutsen breien excuses stamelen in supermarktrijen winterstop in het uitdelen van trappen reclame met nieuwe Loeki-grappen kerstballen zoeken op rommelmarkten engelen die euro’s bij elkaar harken KERST is…… aardverschuiving…

Normen en Waarden beklimmen de molshopen in het weidegebied houden zich met moeite staande vallen voor Pampus schuilen in ’t riet langs de uiterwaarden zien kraaien niet noch eksters en Vlaamse gaaien die integriteit belagen driftig pikkend angst verspreiden onrust zaaien Hoofd-Norm probeert een toespraak te houden vanaf een mestvaalt zet…

De hoofdmeester is ongewoon woedend, zijn ogen bliksemen van kwaadheid. Zijn mond spuwt woordenvuur. De kinderen in de klas genieten van het schouwspel. (Gegeven: leerling doet zo maar lampen uit zonder opdracht, uit nobele motieven, in de pauze, onbewust pre-milieubewust denkend en handelend na WC-bezoek…) De meester gaat verder met zijn…

In twee rijen staan de kinderen bij de ingang van de Hervormde kerk. Een erehaag voor vrome volwassenen die met ernstig gelaat het gebedshuis verlaten. Op dat moment zelfs letterlijk buitenkerkelijk wachten we op het teken van de zondagschoolleiding eerbiedig het huis van God te mogen betreden. De ruime stilte wordt verpletterd door superbe…

waarom verdwaal ik deze dagen in de duisternis voorafgaand aan het feest van het licht de blijheid is afstandelijker dan ooit vragen tooien zich met scherpe mespunten het gevoel komt uit de diepvriezer laagste stand of werpt de dooi zijn schaduw al zodanig vooruit dat ik nu reeds natte voeten krijg de tranen zich ras voorzien van ongekende…

Denkbeeldige bloemen en planten zijn er in verschillende variëteiten. Het meest opvallend is de IJdeltuit. Deze verschijningsvorm bestaat bij de gratie van gezichtsbedrog en imitatie, het is niet wat je ziet. Het lijkt de werkelijkheid, onecht product van paringsdans tussen fake en feit, make-up en rimpels, trend en traditie op Urk of Marken…

Het lijf dat mij reeds vele jaren toebehoort, is lang niet altijd de tevredenheid zelve. Harmonie tussen lichaam en geest is doel waarnaar wordt gestreefd, maar vaker niet dan wel gehaald. Baren de ongemakken psychisch leed of is het omgekeerd? De heftig protesterende huid, de darmen die zeer luidruchtig concerteren, het hoofd dat strijdende…

strook van Gaza 13-jarige Iman schoten vanuit wachtpost daar komen doden van gevallen schooltas gevluchte Iman militair eng gedacht daar komen doden van een aanslag vermoed het vuur geopend doorzeefd met kogels de 13-jarige Iman de ambulance komt een uur te laat vindt schrift en boeken van scholiere Iman niet goed gezien geschift…

Ik dacht, ik zie de vlag al boven op de berg, maar ben waarschijnlijk niet eens halverwege. De put is diep, de wanden glad en steil en op de tocht omhoog kom je jezelf vaak tegen. De een zegt: “Denk aan het perspectief!” De ander: “Hou vooral de toekomst in de gaten.” Een derde vindt dat vergeten een factor is en boosheid dom, niet functioneel…

In de vlindertuin van het dierenpark ontpopte zich een opvallend paringsfeit: Een manvrouwvlinder als bezienswaardigheid, de Drentse oppasser ontlokkend: “Knap wark!” Links een zwarte man, rechts een k(l)eurige vrouw, worstelend met de vraag: “Hoe doen we het nou?”…

De altviool van het verleden speelt een herkenbare melodie. Geconcentreerd kijkend gezicht, hand en strijkstok in harmonie. Golvend haar met grijze tinten, gebruinde huid knie over knie. Instrument onder de kin, hemd met strepen, muzikale euforie. Mond gesloten, bril verbergt ogen die Bach zien, of Mozart. Korte broek geeft licht concert…

voordat de wekker de stilte verstoort drukt hij het off-knopje naar beneden slaat de dekens terug voeten betreden de kille vloer het ochtendlicht gloort nog niet wintertijd hult in schemerduister wat tastbaar is op weg naar het toilet met lege blaas trap af luikjes opengezet ter opfrissing even hoort hij gefluister van wind en dakgoot smeert…

...en hij blijft zijn vriend gaat terug schrijft een brief aan zijn vriendin die is nurse maar eigenlijk arts negeert de brief die wel wordt in- gezien door verplegend personeel en hoofdarts houdt vinger op slag- aderlijke bloeding met een vaart door het ziekenhuis fat coole dag voor assistenten die fout maakten malaria slachtoffert in…

niets dan lucht ben ik helaas geworden onbegrijpelijk vluchtig zonder houvast onzichtbare papieren baas vingerloos vind ik mijn weg op de tast morgen overmorgen de dagen daarna een klucht voor velen anderen zijn boos vergaand geïsoleerd informatieloos ik ben lucht niet bestaand of anders een vliegende vis die hapt en hapt naar adem verstikkend…

mijn vader leeft nu op de kop af honderd jaar waarvan de laatste zevenentwintig in herinnering hij fietst met de zwartleren moffen aan het stuur naar de kartonfabriek hollander-mulder in schiften zelden ziek op het voetbalveld een erkend supporter met schuifelende voeten die nauwelijks bedwingbaar meedoen de sneeuwbal raakt zijn oog fronsend…

de oorlogsverklaring van vice-premier Zalm bewijst luidruchtig zijn contraproductieve aard niet alleen zijn uitgebrande scholen niets waard ook Haagse Laakkwartierders lijken minder kalm zelfs in het kabinet worden de messen geslepen Remkes ruikt bloed en Donner voelt zich gegrepen…

Nederland verwordt tot een groot gekkenhuis zelfs redacteuren is het in hun bol geslagen hoe kun je anders sommige koppen verklaren en oliedomme uitspraken op net en buis ach nuchter verstand keer terug van vakantie en strooi nuances waar ik nu Zalms oorlog zie…

typisch herfstgeluid: dorre bladeren onder zware voetstappen…

mijn wreef ligt open de huid is stuk vocht loopt eruit ik kan slechts hopen op betere tijden gebruik nu een doekje voor het bloeden laat er niet in snijden smeer regelmatig zalf leg een gaaskompres knip stukjes leukoplast geloof half en half dat Balkenendes voet tegen wil en geweten mistroostig doeltreffend mijn wreef beïnvloedt…

bladverkleuring geeft een feestelijk gezicht aan seizoentreurigheid…

het Hollandse strand in zomertijd: snelkookpan of bruinbakoven…

haiku lezers zijn vooral goed in het tellen van lettergrepen…

de spinnenwebben zitten vol berkenzaadjes pseudo insecten…